معنی تزعب - جستجوی لغت در جدول جو

تزعب

لغت نامه دهخدا

تزعب

تصویری از تزعب — تصویر تزعب

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از تشعب — تصویر تشعب

شعبه شعبه شدن، شاخه شاخه شدن، پراکنده گشتن، متفرق شدن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از تعب — تصویر تعب

رنج، سختی، ماندگی، خستگی

فرهنگ فارسی عمید

(تَ مَدْ دُ)

دفع کردن مر او را ((کسی را)) قطعه ای از مال. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دفع کردن و پاره ای از چیزی فرا کسی دادن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) : زعب له من المال زعبه و یضم،داد و برید برای او پاره ای از مال. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

پراکنده شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شاخ شاخ گردیدن راه و درخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به تشعث شود، شاخ در شاخ شدن و گروه در گروه شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، همدیگر دور شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تباعد از چیزی. (از اقرب الموارد) ، نیکو گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). انصلاح چیزی. (از اقرب الموارد) ، مردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

پراکنده شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شاخ شاخ گردیدن راه و درخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به تشعث شود، شاخ در شاخ شدن و گروه در گروه شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، همدیگر دور شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تباعد از چیزی. (از اقرب الموارد) ، نیکو گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). انصلاح چیزی. (از اقرب الموارد) ، مردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(زُ)

جمع واژۀ زعبوب. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به زعبوب شود

لغت نامه دهخدا

(زِ)

پول اندک. (ناظم الاطباء). پاره ای از مال. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(بَ دَ)

مانده گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)،
{{اسم}} ماندگی و مشقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رنج و ماندگی. (غیاث اللغات) (آنندراج). رنج و محنت و زحمت و سختی و ماندگی. (ناظم الاطباء) :
به رنج و غم و درد و سوز تعب
ببردند آن روز دیگر به شب.
فردوسی.
وزآن روی وز مارها در تعب
که ناخورده چیزی سه روز و سه شب.
فردوسی.
تهمتن به کشتی دو روز و دو شب
همی بود با کک به رنج و تعب.
فردوسی.
دشمن و دوست به کام دل این خسرو باد
مرساناد خداوند به رویش تعبی.
منوچهری.
ای طلبکار طربها مطربی راعمروار
چند جویی درسرای رنج و تیمار و تعب.
ناصرخسرو.
در این مقام طرب بی تعب نخواهد دید
که جای نیک و بد است این سرای پاک و پلید.
سنائی.
و خردمند چگونه آرزوی چیزی کند که رنج و تعب آن بسیار باشد. (کلیله و دمنه). فایدۀ آن (شهد) اندک است و رنج و تعب آن بسیار باشد. (کلیله و دمنه).
بس تاریک است روز خاقانی
تا کی ز تعب همی به شب دارد.
خاقانی.
باش همراه من اندر روز و شب
تا نبیند از عطش لشکر، تعب.
مولوی.
هر خری کز کاروان تنها رود
بر وی آن راه از تعب صدتو شود.
مولوی

مانده گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)،
{{اِسم}} ماندگی و مشقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رنج و ماندگی. (غیاث اللغات) (آنندراج). رنج و محنت و زحمت و سختی و ماندگی. (ناظم الاطباء) :
به رنج و غم و درد و سوز تعب
ببردند آن روز دیگر به شب.
فردوسی.
وزآن روی وز مارها در تعب
که ناخورده چیزی سه روز و سه شب.
فردوسی.
تهمتن به کشتی دو روز و دو شب
همی بود با کک به رنج و تعب.
فردوسی.
دشمن و دوست به کام دل این خسرو باد
مرساناد خداوند به رویش تعبی.
منوچهری.
ای طلبکار طربها مطربی راعمروار
چند جویی درسرای رنج و تیمار و تعب.
ناصرخسرو.
در این مقام طرب بی تعب نخواهد دید
که جای نیک و بد است این سرای پاک و پلید.
سنائی.
و خردمند چگونه آرزوی چیزی کند که رنج و تعب آن بسیار باشد. (کلیله و دمنه). فایدۀ آن (شهد) اندک است و رنج و تعب آن بسیار باشد. (کلیله و دمنه).
بس تاریک است روز خاقانی
تا کی ز تعب همی به شب دارد.
خاقانی.
باش همراه من اندر روز و شب
تا نبیند از عطش لشکر، تعب.
مولوی.
هر خری کز کاروان تنها رود
بر وی آن راه از تعب صدتو شود.
مولوی

لغت نامه دهخدا

(تَ عِ)

مانده. نعت است از تعب بمعنی مانده گردیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به تعب شود

لغت نامه دهخدا

(اِ ذِ)

شادمان شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تنشط. (اقرب الموارد) (المنجد). شاد شدن. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

دروغ بربستن و کاذب گفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). تکذب. (اقرب الموارد) (متن اللغه) ، به تکلف زعامت بر خود بستن و خود را زعیم دانستن. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

(تَ لَ)

دنبۀ برشته شده را گویند که بر روی آشهای آرد ریزند. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فخرالدین منوچهر در صفت لاخشه که نوعی از آش آرد است گوید:
از چشمۀ ماهتاب کن صحن
وز قرصۀ آفتاب نه خوان.
دوغش خوش و روغنش مروق
سیر اندک و تزلبش فراوان.
(فرهنگ جهانگیری).
ظاهراً ترلب مصحف این کلمه است و رجوع به ترلب در همین لغت نامه شود

دنبۀ برشته شده را گویند که بر روی آشهای آرد ریزند. (برهان) (از فرهنگ جهانگیری) (از فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فخرالدین منوچهر در صفت لاخشه که نوعی از آش آرد است گوید:
از چشمۀ ماهتاب کن صحن
وز قرصۀ آفتاب نه خوان.
دوغش خوش و روغنش مروق
سیر اندک و تزلبش فراوان.
(فرهنگ جهانگیری).
ظاهراً ترلب مصحف این کلمه است و رجوع به ترلب در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

(اِ غِ)

دراز شدن مانند رشته از آب لزج و نحو آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کشیده و دراز شدن. (از متن اللغه) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

فراهم آمدن و مجتمع گردیدن گوشت کسی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ دِ)

با کف شدن دهن وقت سخن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تزبد در کلام. (از اقرب الموارد). خارج شدن کف از گوشۀ دهان در کثرت سخن. (از المنجد) ، مویز شدن انگور. (از اقرب الموارد) (از المنجد) : لقد تزببت لکن فاتک العنب. (اقرب الموارد) ، پر خشم شدن مرد. (از المنجد)

با کف شدن دهن وقت سخن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تزبد در کلام. (از اقرب الموارد). خارج شدن کف از گوشۀ دهان در کثرت سخن. (از المنجد) ، مویز شدن انگور. (از اقرب الموارد) (از المنجد) : لقد تزببت لکن فاتک العنب. (اقرب الموارد) ، پر خشم شدن مرد. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ دِ)

خشمگین شدن، بدخلقی نمودن، عربده نمودن. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغه) ، اذیت رسانیدن بمردم و آزردن آنان. (از متن اللغه) ، سخن درشت و رنجش و رنج گفتن گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). مداومت داشتن بر سخن رنج آمیز و مستقیم نشدن. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). سخن درشت و رنجش آمیز گفتن گرفتن. (ناظم الاطباء) ، براه راست وفاق و نیکو اخلاق نرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). براه راست نرفتن و نیکو اخلاق نبودن. (ناظم الاطباء) ، متغیر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

خشمگین شدن، بدخلقی نمودن، عربده نمودن. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغه) ، اذیت رسانیدن بمردم و آزردن آنان. (از متن اللغه) ، سخن درشت و رنجش و رنج گفتن گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). مداومت داشتن بر سخن رنج آمیز و مستقیم نشدن. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). سخن درشت و رنجش آمیز گفتن گرفتن. (ناظم الاطباء) ، براه راست وفاق و نیکو اخلاق نرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). براه راست نرفتن و نیکو اخلاق نبودن. (ناظم الاطباء) ، متغیر گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(تِ)

دشوار گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دشوار گردانیدن کاری را. (از اقرب الموارد) ، دشوار شدن کار. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

ترسانیدن پری، کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

اوفتادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، تجعب الجعبه، تیردان ساختن و بکار بردن تیردان را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

بسیار بازی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(بَ لَ)

عزب شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ترک نمودن نکاح را، یقال: تعزب فلان ثم تأهل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(تَ عَ)

موضعی است. (منتهی الارب). نام محلی است. (مراصد الاطلاع) (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(اَ عَ)

ناکس کوتاه بالا و زشت هیأت فربه. (منتهی الارب). ستبر

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

ناز کردن بر کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). ناز کردن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تصویری از تشعب — تصویر تشعب

شاخه شاخه شدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ازعب — تصویر ازعب

ناکس خپله (خپله کوتاه و فربه) درشت اندام

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تزبع — تصویر تزبع

خشمگین شدن، بد خلق شدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تدعب — تصویر تدعب

ناز کردن بر کسی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تلعب — تصویر تلعب

بسیار بازی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تعزب — تصویر تعزب

عزب شدن، ترک نمودن نکاح را

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تعب — تصویر تعب

زحمت و رنج و سختی و ماندگی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تعب — تصویر تعب

((تَ عَ))

خستگی، رنج، جمع اتعاب

فرهنگ فارسی معین

تصویری از تشعب — تصویر تشعب

((تَ شَ عُّ))

شاخه شاخه شدن، پراکنده گردیدن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از تلعب — تصویر تلعب

((تَ لَ عُّ))

بازی کردن

فرهنگ فارسی معین