معنی ترهلان در لغت نامه دهخدا

قونیزه. قونیزا. طُبّاق. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). این نامی است که مردم بربر به گیاهی اطلاق کنند که به یونانی قونیزه گویند. (از لکلرک ج 1 ص 310). ترهلان و ترهلا اسم بربری گیاهی است که به یونانی فوثیراگویند و آن را به عربی طباق گویند. (از مفردات ابن البیطار ص 138). و رجوع به ترهلا و طباق و طباقه شود

معنی ترهلان - جستجوی لغت در جدول جو

ترهلان

لغت نامه دهخدا

ترهلان

فرهنگ لغت هوشیار

ترنیان

(دخترانه)

سبدی که از شاخه های بید می بافند

فرهنگ نامهای ایرانی

ترلان

(دخترانه)

پرنده ای از خانواده باز شکاری

فرهنگ نامهای ایرانی

ارسلان

(پسرانه)

مرد افکن، شکست ناپذیر، شیر، دلیر، شجاع، نام پادشاه سلجوقی، نام پسر مسعود غزنوی

فرهنگ نامهای ایرانی

اردلان

(پسرانه)

مرکب از ارد (درستی و راستی و پارسائی) + لان (مزید موخر)، نام طایفه ای از ایلات کرد ایران

فرهنگ نامهای ایرانی

ترجمان

کسی که دو زبان بداند و مطلبی را از زبانی به زبان دیگر بیان کند، مترجم

فرهنگ فارسی عمید

ترنیان

سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، تریان، ترینان

فرهنگ فارسی عمید

ترلان

پرنده ای شکاری از نوع باز به رنگ سیاه یا زرد و دارای چنگال های قوی و منقار خمیده

فرهنگ فارسی عمید

ارسلان

حیوان شیر، کنایه از شجاع، برای مثال آنچه منصب می کند با جاهلان / از فضیحت کی کند صد ارسلان (مولوی - ۵۷۹)

فرهنگ فارسی عمید

ترزبان

کسی که سخن های خوب و تازه بگوید، زبان آور، خوش سخن، فصیح، ترجمان

فرهنگ فارسی عمید

ترزفان

ترزبان، آنکه سخن های خوب و تازه بگوید، زبان آور، خوش سخن، فصیح، ترجمان

فرهنگ فارسی عمید

ترینان

ترنیان، سبد بزرگی که از ترکه های درخت می بافند، تریان

فرهنگ فارسی عمید

ترنجان

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنگان، بادرونه، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

ترنگان

بادرنگبویه، گیاهی یک ساله با برگ های بیضی دندانه دار، گل های بنفش و شاخه های باریک که گل آن مصرف دارویی دارد و برای عطرسازی هم به کار می رود، بادرو، ترنجان، بادرونه، بادرویه، بادرنجبویه

فرهنگ فارسی عمید

برزلان

(بُ زُ)

دهی است از دهستان قوشخانه بخش باجگیران شهرستان قوچان. سکنۀ آن 308 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ترفلان

(تَ فُ)

موضعی است بشام در شعر نعمان بن بشیر انصاری که گوید:
یا خلیلی ّ ودّعا دار لیلی ̍
لیس مثلی یحل دارالهوان
ان قینیه تحل حفیراً
و محباً فجنتی ترفلان...
(از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ترلان

(تَ)

مرغی از جنس باز شکاری است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا