معنی اردلان
- اردلان(پسرانه)
- مرکب از ارد (درستی و راستی و پارسائی) + لان (مزید موخر)، نام طایفه ای از ایلات کرد ایران
واژههای مرتبط با اردلان
اردلان
- اردلان
- مرکب از: ’دوش’ + ’وان’ = بان، دوشبان، سینه بند آهنین که در روز جنگ پوشند، محافظ دوش، شکم بند، (ناظم الاطباء)
ارسلان
- ارسلان
- ترکی درنده شیر شیر، دلیر، یکی از ویژه نام های ترکی است شیر درنده، شیر، مجازاًمرد شجاع
ارطلان
- ارطلان
- لاتینی گشته توکا از پرندگان
ارسلان
- ارسلان
- مرد افکن، شکست ناپذیر، شیر، دلیر، شجاع، نام پادشاه سلجوقی، نام پسر مسعود غزنوی
اردوان
- اردوان
- یاری کننده درستکاران، نام پادشاهان معروف اشکانی، از شخصیتهای شاهنامه، نام چند تن از پادشاهان اشکانی
ارسلان
- ارسلان
- حیوان شیر، کنایه از شجاع،
برای مِثال آنچه منصب می کند با جاهلان / از فضیحت کی کند صد ارسلان (مولوی - ۵۷۹)
ارسلان
- ارسلان
- شیر، اسد، شجاع، دلیر
ارتلان
- ارتلان
- نوعی از طیور دارای نوکی مخروط که گوشت آن لذیذ است
اردشان
- اردشان
- اردشین. قصبه و اسکلۀ کوچکی است در قضای آتنه از سنجاق لازستان ولایت طربزون و در هفت هزارگزی شمال شرقی آتنه واقع است. (قاموس الاعلام ترکی)