- تبهی (تَ بَ)
مرکّب از: ’تبه’ + ’ی’ مصدری، تباهی. فساد. خرابی:
ملک را پاسدارم از تبهی
پاسبانیست این نه پادشهی.
نظامی.
، بدی. پریشانی. تباهی:
بهی بنوک قلم جوی اگر همیخواهی
که زان بهی دگری را نیاوری تبهی.
ناصرخسرو.
رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن دو در همین لغت نامه شود
ملک را پاسدارم از تبهی
پاسبانیست این نه پادشهی.
نظامی.
، بدی. پریشانی. تباهی:
بهی بنوک قلم جوی اگر همیخواهی
که زان بهی دگری را نیاوری تبهی.
ناصرخسرو.
رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن دو در همین لغت نامه شود
