معنی بس - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی بس در فرهنگ فارسی عمید

بسیار، افزون، بسم حکایت دل هست با نسیم سحر / ولی به بخت من امشب سحر نمی آید (حافظ - ۴۸۴) کافی، تمام مثلاً همین قدر بس است،، فقط، نیاساید اندر دیار تو کس / چو آسایش خویش جویی و بس (سعدی۱ - ۴۲) بس کن، باز بایست، دست بردار، بیندیش و آنگه برآور نفس / وز آن پیش بس کن که گویند «بس» (سعدی - ۵۶) ، بس آمدن: کفایت کردن، بس آمدن با کسی: حریف شدن در زور و قدرت با کسی، آرزو خار و خسی نیست که آخر گردد / ور نه با شعلۀ خوی تو که بس می آید (صائب) ، بس کردن: دست از کاری برداشتن و بازایستادن، بسنده کردن

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

دور کردن و راندن کسی را. (از متن اللغه).

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

گربۀ خانگی. رجوع به بَس ّ شود.

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

سیخی باشد آهنی که بر آن گوشت کباب کنند و به عربی سفود خوانند. (برهان). سیخ آهنی که بر آن گوشت کشند و کباب کنند و بتازی سفود خوانند. (ناظم الاطباء). سیخ آهنی. سفود. (دمزن). سیخ کباب است که به عربی سفود گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). سیخی که کباب بر آن کشند و بلسک نیز گویند و به عربی سفود خوانند. (فرهنگ سروری). سیخ کباب که نام عربیش سفود است. (فرهنگ نظام).

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

گربۀ خانگی و عامه به کسر ’با’ خوانند یکی آن، بسه است. (از منتهی الارب). ج، بِساس. (اقرب الموارد) (متن اللغه) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، بِسَس ْ. (ناظم الاطباء). بِساس. (اقرب الموارد).

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

بطنی است از حمیر. (منتهی الارب) (تاج العروس)، نام قومی قدیمی است که در جنوب خطۀ قدیم تراکی نزدیک سلسلۀ رود ’وب’ سکونت داشته و به خونخواری و توحش شهرت یافته اند و مرکز ایشان قصبۀ ’بسایار’ بوده است. (از قاموس الاعلام ترکی)

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

در اصطلاح هندسه، حجمی که قاعده آن چندضلعی باشد و وجوه جانبی اش مثلثهایی باشند که همه به یک رأس مشترک (رأس هرم) منتهی شوند.، - هرم منتظم، هرمی است که قاعده اش چندضلعی منتظم و وجوه جانبیش مثلثهای متساوی الساقین متساوی باشند.، - هرم ناقص، جسمی که از قطع کردن یک هرم با صفحه ای موازی قاعده بوجود می آید.،، بنایی که به شکل هرم (معنی اول) باشد. ج، اَهْرام. (از فرهنگ فارسی معین)

Q: معنی بس در لغت نامه دهخدا

پهلوی، وس. پارسی باستان، وسئی، وسی. و رجوع کنید به اسفا، فهرست لغات پارسی نو. (حاشیۀ برهان قاطع، چ معین) بمعنی بسیار باشد. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) (دِمزن) (غیاث). بسی. افزون. فراوان. (ناظم الاطباء) (دِمزن). بسیار که لفظهای دیگرش بسا و بسی است. (فرهنگ نظام). مخفف بسیار است.

Q: معنی بس در فرهنگ واژه مترادف متضاد

اکتفا، بسندگی، بسنده، کافی، مکفی، فقط، بسا، بسیار، زیاد، فراوان، کثیر، متعدد، متضاد: اندک، پشیز، قلیل، کم، ناچیز

Q: معنی بس در فرهنگ گویش مازندرانی

پاره کن، بگذار، بایست توقف کن، شکسته بندی، وسیله ی بستن و آلت نگاهدارنده چیزی، شیل، کلهامسد چوبی در مسیر رودخانه جهت ایجاد مانع از عبور

بس

فرهنگ فارسی عمید

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

لغت نامه دهخدا

بس

فرهنگ لغت هوشیار

بس

فرهنگ فارسی معین

بس

فرهنگ واژه فارسی سره

بس

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بس

فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

بستگاه

تحصنگاه