معنی اعاقه - جستجوی لغت در جدول جو

اعاقه

لغت نامه دهخدا

کاکلی که از پرهای بعضی پرندگان بر کلاه می زدند، برای مثال اتاقه زد به کله گوشه ام دمیدن مهر / که ای خراج ستان یکه شاعر آفاق (لغتنامه - اتاقه)

فرهنگ فارسی عمید

اعانه

یاری کردن، یاری دادن، کمک کردن

فرهنگ فارسی عمید

افاقه

بهبود یافتن، رو به تندرستی نهادن بیمار، اثر، نتیجۀ خوب، فایده

فرهنگ فارسی عمید

اعاده

بازگردانیدن، برگردانیدن، چیزی را به جای خود بازگردانیدن، از سر گرفتن، دوباره گفتن سخن، تکرار

فرهنگ فارسی عمید

اعاشه

زندگانی کردن، روزی فراهم آوردن

فرهنگ فارسی عمید

اعانه

(هََ کُ نَنْ دَ/ دِ)

نزدیک شتر آمدن به اعانه. (منتهی الارب). نزدیک شتر آمدن برای اعانت. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

اعاهه

(هََ بَ)

خداوند ستور و کشت آفت رسیده گردیدن: اعاه القوم و اعوهوا بالتصحیح کذلک. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). مال کسی را آفتی رسیدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). اعاهۀ قوم، رسیدن آفت به مواشی یا کشت و ورز آن. (از اقرب الموارد). اعاهه و اعواه مرد، آفت بمال وی رسیدن. (از متن اللغه). اعاهۀ کشت، آفت بدان رسیدن و تباه کردن آن. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)

خداوند ستور و کشت آفت رسیده گردیدن: اَعاه َ القوم و اعوهوا بالتصحیح کذلک. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). مال کسی را آفتی رسیدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). اعاهۀ قوم، رسیدن آفت به مواشی یا کشت و ورز آن. (از اقرب الموارد). اعاهه و اعواه مرد، آفت بمال وی رسیدن. (از متن اللغه). اعاهۀ کشت، آفت بدان رسیدن و تباه کردن آن. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اعایه

(هََ فُ)

مانده شدن. (از منتهی الارب). اعایۀ ماشی، دچار تعب و ماندگی شدن و آن بجز عجز است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه).

لغت نامه دهخدا

اعرقه

(اَ رِ قَ)

جمع واژۀ عراق، بمعنی کرانۀ آب یا ساحل دریا و جز آن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). عرق. عرق. (اقرب الموارد) ، یاران. یاوران. کمک کنندگان: اولاد و اعضاد و اتباع و اشیاع خویش را حاضر کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ شعار ص 45). یقال: هم عضدی و اعضادی، ای عاضدی ّ. (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ عضد، عضد، عضد، بمعنی بازوو از مرفق تا کتف. (از اقرب الموارد). جمع واژۀ عضد. (ناظم الاطباء) ، آنچه اطراف بنا و جز آن بدان محکم سازند، مانند صفحه ای که به اطراف پاشورۀ حوض نصب میکنند. عضد کل شی ٔ و عضده و اعضاده، ما شدّ حوالیه من البناء و غیره کالصفائح المنصوبه حول شفیرالحوض. (از اقرب الموارد). و رجوع به عضد شود.
- اعضادالحوض، سنگها و بنا که گرداگرد چاه را بدان می برآرند و کذا اعضادالطریق و غیره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

جَمعِ واژۀ عِراق، بمعنی کرانۀ آب یا ساحل دریا و جز آن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). عُرق. عُرُق. (اقرب الموارد) ، یاران. یاوران. کمک کنندگان: اولاد و اعضاد و اتباع و اشیاع خویش را حاضر کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ شعار ص 45). یقال: هم عضدی و اعضادی، ای عاضدی َّ. (از اقرب الموارد) ، جَمعِ واژۀ عَضُد، عَضِد، عُضُد، بمعنی بازوو از مرفق تا کتف. (از اقرب الموارد). جَمعِ واژۀ عَضُد. (ناظم الاطباء) ، آنچه اطراف بنا و جز آن بدان محکم سازند، مانند صفحه ای که به اطراف پاشورۀ حوض نصب میکنند. عَضُد کل شی ٔ و عَضَده و اعضاده، ما شدّ حوالیه من البناء و غیره کالصفائح المنصوبه حول شفیرالحوض. (از اقرب الموارد). و رجوع به عضد شود.
- اعضادالحوض، سنگها و بنا که گرداگرد چاه را بدان می برآرند و کذا اعضادالطریق و غیره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اراقه

(قَ دَ پَ / پِ)

اراقت. ریختن. بریختن. ریختن مایع. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ریختن آب و آنچه به آن ماند. (مؤید الفضلاء). ریختن خون و آب و مانند آن. صب ّ. هراقه. اهراق.
- اراقت دماء، سفک دماء: به اراقت دماء و افاتت ذماء، باک نداشتی. (ترجمه تاریخ یمینی ص 369).

اِراقت. ریختن. بریختن. ریختن مایع. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ریختن آب و آنچه به آن ماند. (مؤید الفضلاء). ریختن خون و آب و مانند آن. صَب ّ. هِراقَه. اِهراق.
- اراقت دماء، سفک دماء: به اراقت دماء و افاتت ذماء، باک نداشتی. (ترجمه تاریخ یمینی ص 369).

لغت نامه دهخدا

اذاقه

اذاقت. چشانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (مؤیدالفضلاء). چشاندن، لاغر گردانیدن. (منتهی الارب). لاغر و نزار کردن. کاهیده کردن. (مؤید الفضلاء)

لغت نامه دهخدا

اعانه

(هََ تَ / تِ خوا / خا)

کمک: اگر اعانۀ شما نبود من مغلوب می شدم. (فرهنگ نظام). مساعدت. عون. معونه. (کازیمنسکی). یاری کردن. (تاج المصادر بیهقی). و رجوع به اعانه و اعانت شود.

لغت نامه دهخدا

افاقه

باز هوشی، بهبودی، بازارزانی، بازخردی، به خود آمدن بهبود یافتن، رو بصحبت نهادن بیمار، روی بخوبی خوشی آوردن، بهوش آمدن، بهبود، گشایش

فرهنگ لغت هوشیار

اخاقه

گشتن راهی شدن

فرهنگ لغت هوشیار

اراقه

ریختن آبگونه ریختن، شاشیدن اراقت

فرهنگ لغت هوشیار

اذاقه

چشاندن اذاقت

فرهنگ لغت هوشیار

اضاقه

تنگدست شدن

فرهنگ لغت هوشیار

اعانه

دستگیری یاوری دستمردی خاقانی را به دستمردی از خاک به آدمی تو کردی (تحفه العراقین خاقانی) یاری کردن یاری دادن کمک کردن، یاری مدد کمک، جمع اعانات. یا اعانه باثم (اعانت باثم) کسی را در گناه کردن یار شدن، یا جمع کردن اعانه. گرد آوردن وجه نقد از مردم برای کمک بکسی که محتاج است

فرهنگ لغت هوشیار

اعاده

باز گردانیدن، بر گردانیدن بجائی، خوی گرفتن بچیزی

فرهنگ لغت هوشیار

اعاشه

گذران، زنده گرداندن، توشه دادن زنده داشتن، زنده گردانیدن زندگی بخشیدن، زندگانی کردن معیشت کردن، گذران: از چه محل اعاشه میکند ک توضیح معنی اخیر تازه است و پیشینیان بجای آن (معاش) میگفتند

فرهنگ لغت هوشیار