معنی اشلاء - جستجوی لغت در جدول جو

اشلاء(نَ سَ)

لغت نامه دهخدا

اشلاء(اَ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از اجلاء — تصویر اجلاء

دور شدن از وطن، دور شدن از خانمان

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اجلاء — تصویر اجلاء

جلیل ها، بزرگواران، جمع واژۀ جلیل

فرهنگ فارسی عمید

(اَ)

جمع واژۀ شفا. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نَ خوا / خا رَ / رِ)

یک سو کردن و دور گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آماده کردن چیزی را برای فروش. (منتهی الارب). اشرط من ابله، اعدّ شیئاً منها للبیع. (اقرب الموارد) ، آماده کردن خویشتن را به کاری و نشان کردن جهت آن کار. (منتهی الارب). اشرط نفسه لکذا، خود را برای کاری آماده ساخت و آنرا اعلام کرد. (از اقرب الموارد) ، شتابانیدن رسول را. (منتهی الارب). اشرط الرسول الی فلان، قدّمه الیه و اعجله. یقال: افرطه و اشرطه، اشرط نفسه و ماله فی هذا الامر، قدّمهما فیه. (اقرب الموارد)

یک سو کردن و دور گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آماده کردن چیزی را برای فروش. (منتهی الارب). اشرط من ابله، اعدّ شیئاً منها للبیع. (اقرب الموارد) ، آماده کردن خویشتن را به کاری و نشان کردن جهت آن کار. (منتهی الارب). اشرط نفسه لکذا، خود را برای کاری آماده ساخت و آنرا اعلام کرد. (از اقرب الموارد) ، شتابانیدن رسول را. (منتهی الارب). اشرط الرسول الی فلان، قدّمه الیه و اعجله. یقال: افرطه و اشرطه، اشرط نفسه و ماله فی هذا الامر، قدّمهما فیه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

در فن سرود ماهر شدن. یقال: اشدی فلان، اذا صار ناخماً مجیداً. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اَ شِدْ دا)

جمع واژۀ شدید. شدیدان و شدت کنندگان. (غیاث) (آنندراج) : اشداء علی الکفار رحماء بینهم. (قرآن 29/48)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

بدبخت کردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی). بدبخت گردانیدن. به رنج آوردن. (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

(اَ شِقْ قا)

جمع واژۀ شقیق. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(نَ شِ کَ)

اشفی علیه اشفاءً، مشرف شد بر آن. یقال: اشفی المریض علی الموت، ای اشرف و لایستعمل الا فی الشّر. (منتهی الارب). اشاف الرجل علی الامر و اشفی، مشرف بر آن شد (از باب قلب است). (نشوءاللغه ص 16).

لغت نامه دهخدا

(اَ شِرْ را)

جمع واژۀ شریر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نُ خوا / خا)

اشکاء کسی را، پذیرفتن شکایت وی را، فلس کوچک نازک و سبک که از مس جدا شود: اشکامه من نحاس. و اکنون آنرا رشکامه خوانند. (دزی ج 1 ص 25)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

دهی جزء دهستان دهشال بخش آستانۀ شهرستان لاهیجان است که در 1200گزی شمال خاور آستانه و 3000 گزی دهشال واقع است. محلی جلگه، معتدل، مرطوب و مالاریائی و سکنۀ آن 590 تن میباشد. مذهب مردم شیعه و زبان آنان گیلکی، فارسی است. آب آن از حشمت رود و سفیدرود تأمین میشود. محصولات آن برنج، ابریشم، کنف و شغل اهالی زراعت است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

دهی جزء دهستان دهشال بخش آستانۀ شهرستان لاهیجان است که در 1200گزی شمال خاور آستانه و 3000 گزی دهشال واقع است. محلی جلگه، معتدل، مرطوب و مالاریائی و سکنۀ آن 590 تن میباشد. مذهب مردم شیعه و زبان آنان گیلکی، فارسی است. آب آن از حشمت رود و سفیدرود تأمین میشود. محصولات آن برنج، ابریشم، کنف و شغل اهالی زراعت است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

مخالفت کردن مردمان در کار کسی. اشغوا به، ای خالفوا الناس فی امره.

لغت نامه دهخدا

(نَ پَیْ / پِیْ وَ)

اهتمام و غمخوارگی کسی کردن: اشعی به. (منتهی الارب).

لغت نامه دهخدا

(نُ خُ / نَ خُ اَ)

رسیدن بر شظای ستور و پا زدن بر شظای آن. (منتهی الارب). اشظاه، اصاب شظاه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

شطء، برآوردن درخت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ شری. (منتهی الارب). جمع واژۀ شری ̍، بمعنی ناحیه: دخلوا اشراءالحرم، ای نواحیه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

ج ملا ٔ. و از آنست: احسنوا املأکم، ای اخلاقکم. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به ملأ شود

لغت نامه دهخدا

(نَ جِ خوا / خا)

درخشیدن برق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ شطء، بمعانی شاخ و برگ درخت و کشت، و آنچه در گرد ریشه های درخت برآید. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به شطء شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از اشلال — تصویر اشلال

لنگ کردن، لنگدستی دوال ها دوال های اگام

فرهنگ لغت هوشیار

اندوهگین کردن، کسی را، محزون کردن، کسی را، گلوگیری، چیرگی، اندوهگینی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشداء — تصویر اشداء

کج کردن، تکان دادن، پرکردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشطاء — تصویر اشطاء

خوشه بر آوردن، شاخه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشقاء — تصویر اشقاء

بدبخت کردن، برنج آوردن، رنجاندن آزاراندن، شانه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اشباء — تصویر اشباء

فرزند زیرک داشتن، داد وهش، بزرگداشت، نشان از پدر داشتن، بالیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ایلاء — تصویر ایلاء

بر عهده کسی قرار دادن، وصیت کردن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از املاء — تصویر املاء

((اِ))

پر کردن، مطلبی را بیان کردن تا دیگری بنویسد، درست نویسی، رسم الخط، دیکته

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اعلاء — تصویر اعلاء

((اِ))

بلند کردن، بالا بردن، برکشیدن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغلاء — تصویر اغلاء

((اِ))

گران خریدن، گران کردن قیمت چیزی

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اشیاء — تصویر اشیاء

جمع شیء، چیزها

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اخلاء — تصویر اخلاء

((اِ))

خالی یافتن، خالی کردن، در خلوت بردن کسی را، خالی شدن، در جای خلوت و بی مزاحم افتادن، خلوت کردن با

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ابلاء — تصویر ابلاء

((اِ))

عذر خود را بیان کردن، سوگند خوردن، ادا کردن، پذیرفتن

فرهنگ فارسی معین