- استخفاف
خفیف کردن، سبک کردن، خوار کردن
معنی استخفاف - جستجوی لغت در جدول جو
- استخفاف(گُ هََ)
سبک شمردن کسی را. (منتهی الارب). سبک گردانیدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). سبک داشتن. (تاج المصادر بیهقی) : شنودم که بخلوتها خلعت ها را استخفاف کردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 502).
- استخفاف
خوار خواست، شرمسار خواستن، خواری سبک داشتن خفیف دانستن خوار شمردن، سبکی خواری، جمع استخفافات
- استخفاف((اِ تِ))
سبک داشتن، خوار شمردن، مفرد استخفافات
- استخفاف
اهانت، تحقیر، خفت، هتک، خواری، سبکی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خوا / خا رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
استدفاف امر، تمام و مهیّا و راست شدن کار. (منتهی الارب). استذناب. (زوزنی).
(مُ دَ / دِ سِ)
لغت نامه دهخدا
درترنجیدن و خشک شدن از پیری. (منتهی الارب). واهم آمدن پیر. (تاج المصادر بیهقی). فراهم آمدن پیر
(گُ هََ)
لغت نامه دهخدا
پنهان شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). نهان و پوشیده گردیدن. (منتهی الارب). استتار: که مثل چنان خصمی که ضعیف شده باشد و ستور تواری و استخفاء بر وی حال فروگذاشته هم در آن وهلت چگونه او را مهلت دهند. (جهانگشای جوینی).
(گَ / گُو هََ تَ)
لغت نامه دهخدا
استحفاف اموال کسی، همه مال کسی گرفتن. گرفتن همه مال های کسی را. (از منتهی الارب)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
در منتهی الارب گوید: گویند: خذ ما استطف لک، بگیر هرچه بدست تو نزدیکتر باشد. و مؤلف تاج العروس گوید: و قولهم خذ ما طف لک و اطف لک و استطف لک، ای خذ ما ارتفع لک و أمکن کما فی الصحاح و زادغیره دنا منک و تهیاء و قیل اشرف و بدا لیؤخذ و المعنیان متجاوران. در یک نسخه از مصادر زوزنی متعلق به کتاب خانه مؤلف آمده است: الاستطفاف، بروز آمدن، ودر نسخۀ دیگر: بزور آمدن و ظاهراً صورت اوّلی صحیح است، و شاید بروی آمدن باشد. و در کنزاللغات: استطفاف، بر بالای چیزی برآمدن و ممکن بودن و آسان بودن، مانند بنده گردانیدن. (منتهی الارب)
(لَ گَ)
لغت نامه دهخدا
ماورای چیزی را دیدن. (منتهی الارب). دیدن چیزی از پس چیزی شفاف: استشف الثوب، نگه کرد ماوراء آن را. (منتهی الارب) ، قسمی مواجب و مستمرّی در عهد قاجاریه
(لُبَ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
سبک گردانیدن: استزفّه السیر، سبک گردانید اورا سیر. (منتهی الارب). و مؤلف تاج العروس گوید: استزفه السیر، هکذا فی النسخ و صوابه السیل، استخفه فذهب به کما هو نص المحیط و الاساس و مثله فی العباب، رفتن در راه، پاسپرده شدن راه، جاری گشتن. جاری گردیدن. (منتهی الارب)
(مَ دَدْ دَ هََ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
سف ّ. (زوزنی). سفوف ساختن. (منتهی الارب). سفوف کردن، فراگرفتن کبوتر ازبهر بچه. (تاج المصادر بیهقی). مرغ داشتن برای بچه کردن. جهت چوزه بیرون آوردن، داشتن. (منتهی الارب)
(گُ هََ فَ)
لغت نامه دهخدا
خلیفه کردن کسی را بجای خود. (منتهی الارب). بجای کسی ایستادن خواستن. ایستیدن خواستن بجای کسی. (تاج المصادر بیهقی). بیستادن خواستن بجای کسی. (زوزنی). خلیفه خواستن کسی را. کسی را جانشین خویش کردن.
پنهان شدن، پنهان گشتن، پوشیده داشتن پنهان شدن، نهان گشتن، پوشیده گردیدن، پوشیده داشتن نهان داشتن
از سرگیری باز آغازی، باز دادرسی باز رسیدگی (در داد گستری)، بازآوری باز گفت (در چامه سرایی)
پاکدامنی خواستن، به پاکی گراییدن، پارسایی باز ایستادن از ناروا کاری
باران خواستن، چکیده خواستن چکیده گیری سرشک گیری در ترنجیدن (ترنجیدن کوفته شدن و چین به هم رساندن)
