جدول جو
جدول جو

معنی ابیز - جستجوی لغت در جدول جو

ابیز
شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، سینجر، آییژ، جرقّه، ضرمه، خدره، آلاوه، لخشه، بلک، اخگر، آتش پاره، جذوه، جمر، جمره، خدره، لخچه، ژابیژ، ایژک برای مثال هست زآهم آتش دوزخ ابیز / ناله ای از من ز تندر صد ازیز (منجیک - ۲۳۱)
تصویری از ابیز
تصویر ابیز
فرهنگ فارسی عمید
ابیز
(اَ)
جرقّه. سقط. شرر. شرار. شراره. ستارۀ آتش. خدره. خدرک. کاووس. لخشه. سونش. لخچه. خدره. ابلک. ابیزک. و آن آتش خرد است که از هیمۀ سوزان یا اخگر جهد. و آبیز، آییز، آبید، ابید، ابیر، آیژ، آییژ، آبیر و صور دیگر همه مصحف این کلمه اند:
هست ز آهم آتش دوزخ ابیز
ناله ای از من ز تندر صد ازیز.
منجیک.
لیکن در نسخۀ سروری این کلمه به یای حطی آمده چنانکه در فصل یاء بیاید و تبدیل همزه به یاء بسیار هست
لغت نامه دهخدا
ابیز
جرقه شرر شراره آتش آتش خرد که از هیمه سوزان یا اخگر جهد
تصویری از ابیز
تصویر ابیز
فرهنگ لغت هوشیار
ابیز
جرقه، شراره آتش
تصویری از ابیز
تصویر ابیز
فرهنگ فارسی معین

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از الیز
تصویر الیز
جفته، جفتک، لگد، جست و خیز چهارپایان
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ابریز
تصویر ابریز
طلای ناب، زر خالص، زر جعفری، زر ده دهی، زر طلی، زر رکنی، زر خشک، زر طلی، زر سرخ، زر شش سری، زر طلا، شش سری، زر بی غشّ
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ابیض
تصویر ابیض
سفید، سفید رنگ
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ابیو
تصویر ابیو
آبی رنگ، نیلگون، آسمانگون
فرهنگ فارسی عمید
(اَبْ با)
آهوی جهنده در دویدن و آنکه در دویدن روی بطرفی نگرداند. ابوز
لغت نامه دهخدا
(اِ)
از یونانی ابریزن، زر خالص. (مهذب الاسماء). زر ساو. زر خلاص. زر خشک. ذهب خالص. زر ویژه. زر بی غش. زر خالص بی عیب: از سیستان زر ابریز خیزد. (تاریخ سیستان) ، خالص از زر و نقره، پیرایۀ صافی از زر.
- ابریز کردن، به طعن، کره ها را روغن کردن. هنگامه کردن. معرکه کردن:
بدین فصاحت و این علم شاعری که تراست
مکوش خیره که ابریز کردی و اکسیر.
غضایری رازی (در هجای عنصری)
لغت نامه دهخدا
(اَ زا)
ابزخ، آن خصم که مقهور کند دیگر خصم را. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا
(سِ پَ)
جستن آهو در دویدن
لغت نامه دهخدا
(اَ رَ)
نام کوهی به ناحیت همدان. (شعوری)
ابرج آبادۀ فارس
لغت نامه دهخدا
(اَ رَ)
ظاهرتر. آشکارتر
لغت نامه دهخدا
(اَ)
بشک که در شبهای تیرماه بر زمین افتد. شبنم و پشک در شبهای تیرماه.
لغت نامه دهخدا
(اِ)
خاک و لای مصر آنگاه که نیل فرونشیند. طین مصر
لغت نامه دهخدا
(اَ یَ)
ممتازتر. برتر: و کان ابن بطلان اعذب الفاظاً و اکثر ظرفاً و امیز فی الادب (من ابن رضوان) . (عیون الانباء ج 1 ص 242 س 3)
لغت نامه دهخدا
تصویری از جبیز
تصویر جبیز
نان ور نیامده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ربیز
تصویر ربیز
زیرک، دانا، کاردان ویژه کار
فرهنگ لغت هوشیار
نامی است که عرب به ماه اپیفی که در تقویم مصریان یا قبطیان معمول بوده داده است نام ماه اول سال عبرانیان که سپس نام نیسان گرفت تقریبا معادل با آوریل
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ابیب
تصویر ابیب
نام نخستین ماه سال عبری که سپس نیسان نامگذاری شده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ابیو
تصویر ابیو
آبی نیلگون کبود ازرق آسمان گون
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ابین
تصویر ابین
آشکارتر گویاتر
فرهنگ لغت هوشیار
کشیش پیشوای ترسایان زنگبان گیاهی که ریشه اش شبیه شلغم است و برگش شبیه اسپست و تخمش شبیه زردک و در کنار دریا روید
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ابیض
تصویر ابیض
سفید، سپید رنگ
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از خبیز
تصویر خبیز
نان، ترید
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ازیز
تصویر ازیز
جوش آمدن دیگ وبلند شدن صدایش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ابریز
تصویر ابریز
((اِ))
زر ناب، زر بی غش
فرهنگ فارسی معین
تصویری از الیز
تصویر الیز
جفتک زدن چهارپا، جفتک
فرهنگ فارسی معین
تصویری از ازیز
تصویر ازیز
به جوش آمدن، غلغل، صدای جوشیدن دیگ، بانگ رعد
فرهنگ فارسی معین
نامی است که عرب به ماه اپیفی که در تقویم مصریان یا قبطیان معمول بوده داده است، نام ماه اول سال عبرانیان که سپس نام نیسان گرفت تقریباً معادل با آوریل
فرهنگ فارسی معین
تصویری از ابیت
تصویر ابیت
((اَ یَّ))
مقام بلند و رفیع طلبیدن، از کارهای پست دوری کردن
فرهنگ فارسی معین
تصویری از ابیض
تصویر ابیض
((اَ یَ))
سفید، سپیدرنگ، شمشیر، جوانی، مرد پاک ناموس
فرهنگ فارسی معین
تصویری از ابیو
تصویر ابیو
آبی، نیلگون، کبود، ازرق، آسمان گون
فرهنگ فارسی معین
((اِ))
ریسمانی که به وسیله آن خرده دست شتر بربندند تا دست از زمین برداشته دارد، بند، نام رگی است در پای
فرهنگ فارسی معین