- آغازگر
آنکه کاری را شروع کند، آغاز کننده، در ورزش در اسب دوانی، کسی که فرمان حرکت به سوارکاران می دهد
معنی آغازگر - جستجوی لغت در جدول جو
- آغازگر (گَ)
آنکه در سبق فرمان حرکت دهد. (فرهنگستان)
- آغازگر
شروع وآغاز کننده
- آغازگر ((گَ))
آغاز کننده، در اصطلاح اسب دوانی، کسی که فرمان حرکت می دهد
- آغازگر
آکتیویتور
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
در حال آغازیدن
(نَ گَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه نماز خواند. نمازکن. نمازگزار. مصلی. (فرهنگ فارسی معین) : در قرآن ذکر نمازگران مؤمنان فراوان کرد. (کشف الاسرار ج 1، از فرهنگ فارسی معین)
دست افزاریست برای کفش دوزان، دوالی که مابین چرم ورویه کفش دوزند تا آب و خاک بدرون کفش نرود
ژنکه نمازخواند نمازکن نمازگزار مصلی: درقران ذکرنمازگران مومنان فراوان کرد
منسوب به آغاز ابتدایی بدوی، جانور و گیاه تک یاخته، جمع آغازیان موجوداتی که دارای یک یاخته هستند
ابتدایی، ازلی، اولین، اولیه، بدوی، مقدماتی، نخستین
متضاد: انتهایی
متضاد: انتهایی
شمارشگر، محاسب، محصی
دهکده ای از دبستان بالا لاریجان آمل