معنی آستین در فرهنگ فارسی عمید

قسمتی از جامه که از شانه تا مچ دست را می پوشاند، دهانۀ خیک و مشک، طریقه و راه، آستین افشاندن: اشاره کردن، اجازه دادن، رخصت دادن، به یغما ملک آستین برفشاند / وز آنجا به تعجیل مرکب براند (سعدی - ۱۰۸) پشت پا زدن، ترک و انکار کردن، فروگذاشتن، اظهار کراهت و بیزاری کردن، طمع مدار که از دامنت بدارم دست / به آستین ملالی که بر من افشانی (سعدی۲ - ۵۹۷) عفو، بذل و بخشش، اظهار محبت، تحسین، سخن گفت و دامان گوهر فشاند / به نطقی که شاه آستین برفشاند (سعدی۱ - ۴۶) ، آستین بالا زدن: آستین برچیدن، آستین برزدن، آستین برنوشتن، کنایه از آماده شدن برای کاری

معنی آستین در لغت نامه دهخدا

قسمتی از جامه که دست را پوشد از بن دوش تا بند دست، کُم ّ، (السامی فی الاسامی)، آستن، آستی:، که آن شاه و لشکر بدین سو گذشت، که از باد کژآستین تر نگشت،، فردوسی،، شد از کار ایشان دلش پر ز بیم، بپوشید رخ به آستین گلیم،، فردوسی،، جهان سربه سر گفتی آهرمن است، به دامن بر از آستین دشمن است،، فردوسی،، برهنه سر آن دخت افراسیاب، بر رستم آمد دو دیده پرآب، همی به آستین خون مژگان برُفت، بر او آفرین کرد و پرسید و گفت،، فردوسی،، برآمد بَرِ کردیه پر ز درد، فراوان ز بهرام تیمار خورد، همان دردبندوی با او بگفت، همی به آستین خون ز مژگان برُفت،، فردوسی،، چون آستین رنگرزان زآفت زمان، برگ رزان بشاخ بر از چند رنگ شد،، لامعی،، به آستین خود اندر نهفته دارد زهر، اگرچه پیش تو در دستها شکر دارد،، ناصرخسرو،، مر مرا شکّر چسان وعده کنی، گرْت سنگ است ای پسر در آستین ؟، ناصرخسرو،، مکن دست پیشش اگر عهد گیرد، ازیرا که در آستین مار دارد،، ناصرخسرو،، آستین گر ز هیچ خواهی پر، از صدف مشک جو، ز آهو دُر،، سنائی،، آستین پیرهن بنمود زن، بس درشت و پروسخ بد پیرهن،، مولوی،، در آستین جان تو صد نامه مُدْرَج است، وآن را فدای طرّۀ یاری نمیکنی،، حافظ،، در روز محنتم سر دستی گرفته است، چون بهله آنکه در همه عمر آستین نداشت،، ؟،، آنقدر چیز که در آستین گنجد:، قلم است این به دست سعدی در، یا هزار آستین درّ دری ؟، سعدی،، ترسم کز این چمن نبری آستین گل، کز گلبنش تحمل خاری نمیکنی،، حافظ،،، طریقه، راه:، هرکه بر آستین دین باشد، عیسی مریم آستین باشد،، سنائی،،، دهانۀ خیک و مشک و مانند آن:، بگشای بشادی و فرخی، ای جان جهان آستین خی، کامروز بشادی فرارسید، تاج شعرا خواجه فرخی،، مظفری (از فرهنگ اسدی)،، - آستین افشاندن (برفشاندن، فشاندن)، بعلامت مهر یا خلوص دوستی یا عفو یا تحسین، دست و بالتبع آستین را بحرکت آوردن:، هر روز وقت صبح فشاند چو مخلصان، بر آستانْش گنبد دوّار آستین، چون روی همچو ماه ترا دیدبامداد، افشاندبر جمال تو گلزار آستین،، ابوالفتح هروی،، زمانیش سودا بسر در بماند، پس آنگه بعفو آستین برفشاند، بدستان خود بنداز او برگرفت، سرش را ببوسید و در بر گرفت،، سعدی،، سخن گفت و دامان گوهر فشاند، بلطفی که شه آستین برفشاند،، سعدی،، -، اشارت کردن، اجازت دادن:، بیغما ملک آستین برفشاند، وز آنجا بتعجیل مرکب براند،، سعدی،، -، پشت پا زدن، ترک گفتن، فروگذاشتن، دامن کشیدن از، دامن برافشاندن بر، دست کشیدن از:، صبح خیزان چو جان برافشانند، آستین بر جهان برافشانند،، سیف اسفرنگ،، -، رقص، پایکوبی:، تا بصبوح عشق در، محرم قدسیان شوی، خیز چو صبح آستین از سر صدق برفشان،، خاقانی،، - آستین برزدن (برنوشتن، مالیدن، برچیدن، بالا زدن) بکاری، مصمم بر آن شدن، مستعد، آماده و مهیای آن گشتن:، نخستین کسی کو بیفکند کین، بخون ریختن برنوشت آستین ...، فردوسی،، خفته مرو نیز بیش از این و چو مردان، دامن با آستینْت برکش و برزن،، ناصرخسرو،، ایشان را استماله کرد و لشکر را که برای قتل و غارت آستین برزده و دامن چیده بودند از تعرض ممنوع فرمود و معاف،، چو سنبل توسر از برگ یاسمین برزد، غمت بریختن خونم آستین برزد،، ظهیر فاریابی،، - آستین (آستین ملال) بر کسی افشاندن، با جنبش دست و آستین کراهت و نفرت نمودن:، زین آستین فشاندن بر عاشقان چه خیزد، رو دامن دلی ده از چنگ غم رهائی،، لنبانی،، شکّرفروش مصری حال مگس چه داند، این دست شوق برسر وآن آستین فشانان،، سعدی،، روا مدار که از دامنت بدارم دست، به آستین ملالی که بر من افشانی،، سعدی،، تو خواهی آستین افشان و خواهی روی در هم کش، مگس جائی نخواهد رفت جز دکان حلوائی،، سعدی،، - آستین بر گناه کسی کشیدن، او را عفو کردن، قلم بر جرایم او کشیدن:، چو دشمن بخواری شود عذرخواه، برحمت بکش آستین بر گناه،، امیرخسرو،، - آستین پوش، خاضع، منقاد: بر درگاه تو فلک آستان بوس است و ملک آستین پوش، (راحهالصدور)،، - آستین گرفتن کسی را، مایۀزیان و ضرر شدن:، یک سلامی نشنوی ای مرد دین، که نگیرد آخرت آن آستین،، مولوی،، - اشک در آستین داشتن، با هر ناملائمی خرد و ناچیز گریان شدن،، - تیریز کردن از آستین، دست تطاول کوتاه کردن:، تیریز کرد دست حوادث ز آستین، چون دامن تو دید گریبان روزگار،، انوری،، - در آستین کردن، سود بردن، نفع و فایدت بحاصل کردن:، هیچ سالی نیست کز دینار سیصد چارصد، از پی عرض حشم کمتر کنی در آستین،، منوچهری،، - کوته آستین، ضعیف، ناتوان، و توسعاً، صوفی، درویش:، بزیر دلق ملمع کمندها دارند، درازدستی این کوته آستینان بین،، حافظ،، - مثل آستین رنگرز، به الوان، رنگارنگ،، - مشک در آستین نهفتن، صفتی نیک را پوشیدن خواستن،، - امثال:، بر و آستین هم ز پیراهن است،، فردوسی،، یدک منک،، هزار قبا بدوزد یکی آستین ندارد، به هیچ وعده وفا نکند

معنی آستین در فرهنگ لغت هوشیار

قسمتی از جامه که دست را پوشد ازبن دوش تا بند دست، آن قدر چیز که در آستینگنجد، طریقه راه، دهانه خیک و مشک و مانند آن. یاآستین بر گناه کسی کشیدن، او را عفو کردن، یا تبریز کردن از آستین کوتاه کردن دست تطاول. یا در آستین کردن، نفع بردن سود بردن

معنی آستین در فرهنگ فارسی معین

قسمتی از جامه که از شانه تا مچ دست را می پوشاند، مقدار چیزی که در آستین جا شود، طریقه، راه، آستین بالا زدن: کنایه از همت کردن، اقدام کردن

معنی آستین در فرهنگ جامع تعبیر خواب

بلند: افتخار کوتاه: ضرر گشاد: خشم شد. 2ـ دیدن خواب رفاه و ثروت برای زنان، نشانه آن است که به لذتهای فریبنده و ناپایدار دست خواهند یافت، این خواب هشداری است برای زنان تا به جستجوی عشقی حقیقی در زندگی خود باشند. لوک اویتنهاو

معنی آستین - جستجوی لغت در جدول جو

آستین

فرهنگ فارسی عمید

آستین

لغت نامه دهخدا

آستین

فرهنگ لغت هوشیار

آستین

فرهنگ فارسی معین

آستین

فرهنگ جامع تعبیر خواب

آستین

فرهنگ گویش مازندرانی

آبتین

(پسرانه)

روح کامل، انسان نیکو کار، نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی، از شخصیتهای شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

آرتین

(پسرانه)

آرش، عاقل، زیرک، از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوان نامدار ایرانی در زمان منوچهر پادشاه پیشدادی که در تیراندازی بسیار توانا بوده است

فرهنگ نامهای ایرانی

آلتین

(دخترانه)

آلتنای، زر، طلای ناب

فرهنگ نامهای ایرانی

آسدین

(پسرانه)

نام موبدی در سده دهم یزگردی

فرهنگ نامهای ایرانی

آستان

درگاه، جلو در، کفش کن، کنایه از دربار و بارگاه، برای مثال راست شو، تا به راستان برسی / خاک شو، تا به آستان برسی (اوحدی - ۵۶۶)، مقبرۀ امامان و امام زادگان، کنایه از در حضور پادشاهان و بزرگان

فرهنگ فارسی عمید

آستیم

ورم و آماسی که در زخم و جراحت پیدا شود، زخم و جراحتی که در اثر سرما چرک و ورم کند

فرهنگ فارسی عمید

استین

آستین، قسمتی از جامه که از شانه تا مچ دست را می پوشاند، دهانۀ خیک و مشک، طریقه و راه

فرهنگ فارسی عمید

آستینه

تخم مرغ، جسمی مغذی تقریباً بیضوی با پوستی نسبتاً محکم که در شکم مرغ خانگی تولید می شود، مرغانه، آسینه، خاگ

فرهنگ فارسی عمید

آستیلن

استیلن، گازی بی رنگ، سمّی، بدبو، قابل اشتعال و دارای شعلۀ سفید بسیار روشن که برای روشنایی و جوشکاری فلزات به کار می رود، اتین

فرهنگ فارسی عمید

استین

(اِ یِ)

خاندان مشهور طابع و کتابفروش و محقق فرانسوی. مشهورترین افراد این خاندان از این قرارند: ربر، مولد پاریس. او راست: گنجینۀ زبان لاتین. وی پدر لغویین فرانسه است. (1503- 1559 میلادی) ، جزیه، دراهم الاسجاد، نوعی از درم که بر آن صورت صنم است که آنرا سجده میکردند. (منتهی الارب). درمهای خسروانی. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء). درمها که بر آن نقش چهرۀ خسرو پرویز بود و ایرانیان هر گاه چشم بر آن می افکندند نماز میبردند. بیرونی در الجماهر گوید: قال الاعشی:
من یر هوذه یسجد غیر متئب
اذا تعصب فوق التاج او وضعا
له اکالیل بالیاقوت فصلها
صواغها لاتری عیباً و لا طبعا.
و ذلک ان کسری ابرویز کان اکرم هوذه بن علی بتاج فزعمت حنیفه انه لم یره احد من العرب الا سجد لکبریائه و لا احد من العجم الاّ سجد لصوره کسری فیه لرسمهم عند رؤیه صورته فی الدراهم. قال الاسود بن یعفر:
من خمر ذی نطف اغن ّ منطق
وافی بها بدراهم الاسجاد.
(الجماهر بیرونی چ حیدرآباد ص 111 و 112)

خاندان مشهور طابع و کتابفروش و محقق فرانسوی. مشهورترین افراد این خاندان از این قرارند: رُبِر، مولد پاریس. او راست: گنجینۀ زبان لاتین. وی پدر لغویین فرانسه است. (1503- 1559 میلادی) ، جزیه، دراهم الاسجاد، نوعی از درم که بر آن صورت صنم است که آنرا سجده میکردند. (منتهی الارب). درمهای خسروانی. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء). درمها که بر آن نقش چهرۀ خسرو پرویز بود و ایرانیان هر گاه چشم بر آن می افکندند نماز میبردند. بیرونی در الجماهر گوید: قال الاعشی:
من یر هوذه یسجد غیر متئب
اذا تعصب فوق التاج او وضعا
له اکالیل بالیاقوت فصلها
صواغها لاتری عیباً و لا طبعا.
و ذلک ان کسری ابرویز کان اکرم هوذه بن علی بتاج فزعمت حنیفه انه لم یره احد من العرب الا سجد لکبریائه و لا احد من العجم الاّ سجد لصوره کسری فیه لرسمهم عند رؤیه صورته فی الدراهم. قال الاسود بن یعفر:
من خمر ذی نطف اغن ّ منطق
وافی بها بدراهم الاسجاد.
(الجماهر بیرونی چ حیدرآباد ص 111 و 112)

لغت نامه دهخدا

آستان

درگاه، درگه، آستانه، وصید، فناء، سدّه، کفش کن، جناب، عتبه، ساحت، حضرت، کریاس (بفارسی)، اسکفه، گذرگاه، و آن قسمت پیشین خانه باشد پیوستۀ بدر:
چو آن شیرپیکر علامت به بندد
کند سجده بر آستانش دوپیکر،
ناصرخسرو،
کز ندیمان مجلس ار نشود
از مقیمان آستان باشد،
انوری،
وآنکه چون آستان فتد در پای
پیش او سر به آستان ننهند،
مجیر بیلقانی،
از خانه اختیار خصمت
چون پرده برون آستان باد،
سیف اسفرنگ،
راست شو تا به راستان برسی
خاک شو تا بر آستان برسی،
اوحدی،
سود کس بر زیان او مپسند
فتنه بر آستان او مپسند،
اوحدی،
مشو یک زمان غایب از آستانش
که هر کس که غایب شد او هست خایب،
سلمان ساوجی،
بر آستان تو غوغای عاشقان نه عجب
که هر کجا شکرستان بود مگس باشد،
حافظ،
از آستان پیر مغان سر چرا کشم
دولت در این سرا و گشایش در این در است،
حافظ،
- آستان بوس، آستان بوسی:
پادشاها همه شاهان که بخواب آمده اند
آستان بوس تو در خواب تمنا کردند،
امیرخسرو،
- آستان بوسی، اصطلاحی است در زبان ادب و احترام مترادف تشرف و بخدمت رسیدن، یعنی نزد بزرگی رفتن،
،
ستان، برپشت خفته:
در تنگنای بیضه زتأثیر عدل او
نقاش صنع پیکر مرغ آستان نهاد،
سلمان ساوجی

درگاه، درگه، آستانه، وصید، فِناء، سُدّه، کفش کن، جناب، عتبه، ساحت، حضرت، کریاس (بفارسی)، اُسکفه، گذرگاه، و آن قسمت پیشین خانه باشد پیوستۀ بدر:
چو آن شیرپیکر علامت به بندد
کند سجده بر آستانش دوپیکر،
ناصرخسرو،
کز ندیمان مجلس ار نشود
از مقیمان آستان باشد،
انوری،
وآنکه چون آستان فتد در پای
پیش او سر به آستان ننهند،
مجیر بیلقانی،
از خانه اختیار خصمت
چون پرده برون آستان باد،
سیف اسفرنگ،
راست شو تا به راستان برسی
خاک شو تا بر آستان برسی،
اوحدی،
سود کس بر زیان او مپسند
فتنه بر آستان او مپسند،
اوحدی،
مشو یک زمان غایب از آستانش
که هر کس که غایب شد او هست خایب،
سلمان ساوجی،
بر آستان تو غوغای عاشقان نه عجب
که هر کجا شکرستان بود مگس باشد،
حافظ،
از آستان پیر مغان سر چرا کشم
دولت در این سرا و گشایش در این در است،
حافظ،
- آستان بوس، آستان بوسی:
پادشاها همه شاهان که بخواب آمده اند
آستان بوس تو در خواب تمنا کردند،
امیرخسرو،
- آستان بوسی، اصطلاحی است در زبان ادب و احترام مترادف تشرف و بخدمت رسیدن، یعنی نزد بزرگی رفتن،
،
ستان، برپشت خفته:
در تنگنای بیضه زتأثیر عدل او
نقاش صنع پیکر مرغ آستان نهاد،
سلمان ساوجی

لغت نامه دهخدا

استین

(اِ تَ)

رجوع به اشتاین شود، خم شدن. (منتهی الارب) ، پیوسته با چشم خمارناک نگریستن. بر یک جا پیوسته بچشم خمارناک نگریستن. (منتهی الارب). پیوسته نگریستن بآرام. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

استین

(اُ سِ)

رجوع به است و آس شود، نرم گفتن سخن، عفو کردن. (از منتهی الارب). نیکو عفو کردن. (تاج المصادر بیهقی). نیک عفو کردن. درگذشتن. (منتهی الارب). درگذاشتن

لغت نامه دهخدا

استین

(اَ)

آستین:
جبرئیلی را بر استین بسته ای
پرّو بالش را بصد جا شسته ای.
مولوی

لغت نامه دهخدا

آستیم

چرک، ریم، ستیم، هو، سیم در جراحت، آستین، دهان ظروف و اوانی، (برهان)، استر یا آستر، (فرهنگ محمد هندوشاه از شعوری)

لغت نامه دهخدا