معنی گوزن در فرهنگ فارسی عمید

پستانداری شبیه گاو با شاخ های بلند و چند شاخه که از شیر، گوشت و پوست آن استفاده می شود و در جنگل زندگی می کند، گوزن شمالی: در علم زیست شناسی نوعی گوزن که در سرزمین های قطبی به سر می برد و از علف های زیر برف تغذیه می کند و آن را برای کشیدن سورتمه روی برف تربیت می کنند، گوزن قطبی، گوزن قطبی: در علم زیست شناسی نوعی گوزن که در سرزمین های قطبی به سر می برد و از علف های زیر برف تغذیه می کند و آن را برای کشیدن سورتمه روی برف تربیت می کنند

معنی گوزن در لغت نامه دهخدا

گاو کوهی. (لغت فرس ص 378). گاو کوهی ماده. (صحاح الفرس). نوعی از گاو کوهی باشد، و شاخهای او به شاخهای درخت خشک شده ماند. گویند آب گوشه های چشم او تریاق زهرهاست. (برهان). گاوکوهی را گویند که شاخهای بلند دارد و از گوشه های چشم او تریاق برآید و چون از مادر بزاید بر ران آن نقطی چند سیاه پدیدار است و هر نقطه در سالی برطرف شود.و در گوشۀ دو چشم آن جایی است که از آب چشم آن در آنجا تریاق جمع و بسته شود. قدر یک بند انگشت عمق دارد و خالی است. و گوزن را مرخم کرده گَوَز نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). نوعی از گاو کوهی است که به هر دو شاخش چند شاخ دیگر رسته باشد، به هندی آن را باره سنگه گویند. (غیاث). ایل (اُی ْ ی َ / اَی ْ ی ِ / اَی ْ ی َ) . (المنجد). گاوگوزن. (از بحر الجواهر). مهات. (مهذب الاسماء). حیوانی است معروف و از جنس غزال میباشد لکن بزرگتر از غزال و کوچکتر از آهو است، ارتفاعش 2 قدم و 5 قیراط و طولش سه قدم و 10 قیراط. رنگش سنجابی، دمش قرمز و مابین رانها و زیر شکمش سفید و او را دو شاخ است. (قاموس کتاب مقدس) :، تذرو تا همی اندر خرند خایه نهد، گوزن تا همی ازشیر پر کند پستان.، ابوشکور (از لغت فرس چ اقبال ص 90).، شیر گوزن و غرم را نشکرد، چونان که تو اعدات را بشکری.، دقیقی (از لغت فرس ص 387).، و اندروی (در اغراج ارت از ناحیت تغزغز) ددگان و گوزنان بسیارند و از این کوه سرو گوزن افتد بسیار. (حدود العالم).، از این پس نه آشوب خیزد نه جنگ، به آبشخور آید گوزن وپلنگ.، فردوسی.، بدان ایزدی فر و جاه کیان، ز نخجیر گور و گوزن ژیان.، فردوسی.، گوزن است اگر آهوی دلبر است، شکاری چنین درخور مهتر است.، فردوسی.، صحرای سنگروی و که و سنگلاخ را، از سُم ّ آهوان و گوزنان شیار کرد.، فرخی.، تا گریزنده بود سال و مه از شبر گوزن، تا جدایی طلبد روز و شب از باز کلنگ.، فرخی.، دشت را و بیشه را و کوه را و آب را، چون گوزن و چون پلنگ و چون شترمرغ و نهنگ.، منوچهری.، برده ران و برده سینه برده زانو برده ناف، از هیون و از هزبر و از گوزن و از پلنگ.، منوچهری.، روباهان را زهر نباشد از شیر خشم آلودکه صید گوزنان نمایند که این در سخت بسته است. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 346).، آهو و نخجیر و گوزن و تذرو، هرچه مر او را ز گیاهان چراست.، ناصرخسرو.، غژغاودم گوزن سرین و غزال چشم، پیل زرافه گردن و گور هیون بدن.، لامعی.، کجا تواند دیدن گوزن طلعت شیر، چگونه یارد دیدن تذرو چهرۀ باز؟، مسعودسعد.، ز خوید سبز نگردد دگر سروی گوزن، ز لاله سرخ نگردد همی سرین غزال.، ازرقی.، یک سر و ده شاخ چون گوزن برآرد، هرچه در این شهر شهره باشد و عیار.، سوزنی.، در دشت و کوه و بیشه به همشیرگی چرند، شیر و پلنگ و سرحان گور و گوزن و رنگ.، سوزنی.، در بیشه گوزن از پی داغ تو کند پاک، هم سال نخست از نقط بیهده ران را.، انوری.، شب گوزن افکنده گویی شاخش اینک در هوا، خونش از نیلوفر چرخ ارغوان انگیخته.، خاقانی.، کرده در آن خرم فضا صید گوزنان چند جا، شاخ گوزن اندر هوا اینک نگون سارآمده.، خاقانی.، گوزن و شیر بازی می نمودند، تذرو و باز غارت می ربودند.، نظامی.، گوزن کوه اگر گردن فراز است، کمند چاره را بازو دراز است.، نظامی.، گوزنی بس قوی بنیاد باید، که بر وی شیر سیلی آزماید.، وحشی بافقی.، - امثال:، گوزن جوان گرچه باشد دلیر، نیارد زدن پنجه با شیر پیر.، ؟ (از امثال و حکم ج 3 ص 1329)

معنی گوزن در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان ملک بخش مرکزی شهرستان گرگان واقع در 24000 گزی شمال خاوری گرگان. دشت و معتدل مرطوب مالاریایی و سکنۀ آن 75 تن است. آب آن از قنات و محصول آن برنج، غلات، لبنیات، توتون، سیگار و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و کرباس است. راه فرعی به شوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3). رجوع به ترجمه سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 170 شود

معنی گوزن در فرهنگ فارسی معین

هر یک از جانوران متعلق به گونه های مختلف تیره گوزن ها در اندازه و رنگ های گوناگون، گاو کوهی

معنی گوزن در فرهنگ جامع تعبیر خواب

دیدن گوزن وبز کوهی ونخجیرو آنچه به این ماند روزی حلال به وی رسد - یوسف نبی (ع)، ۱ـ دیدن گوزن در خواب، علامت یافتن دوستانی درستکار و حقیقی است.، ۲ـ اگر فرد جوانی در خواب گوزن ببیند، علامت وفاداری در عشق است.

معنی گوزن در فرهنگ گویش مازندرانی

کسی که زیاد می گوزد

معنی گوزن - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی گوزن در فرهنگ گویش مازندرانی

کسی که زیاد می گوزد

گوزن

فرهنگ فارسی عمید

گوزن

لغت نامه دهخدا

گوزن

لغت نامه دهخدا

گوزن

فرهنگ لغت هوشیار

گوزن

فرهنگ فارسی معین

گوزن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

گوزن

فرهنگ جامع تعبیر خواب

گوزن

فرهنگ گویش مازندرانی

گرزن

(پسرانه)

تاجی که شاهان بر سر می گذاشتند

فرهنگ نامهای ایرانی

گوزبن

درخت گردو، میوه ای گرد با یک پوستۀ سبز، یک پوستۀ سخت چوبی و مغز پر روغن و متقارن، درخت بزرگ و تناور این میوه با چوب بسیار محکم که برای ساختن اشیای چوبی گران بها به کار می رود، جوز، گردکان، گوز

فرهنگ فارسی عمید

سوزن

میله فلزی کوچک نوک تیز که ته آن سوراخ دارد و برای دوختن پارچه یا چیز دیگر به کار می رود، درزن، دوزنه، دوزینه،
در پزشکی آمپول،
وسیله ای که با آن در تقاطع های راه آهن مسیر حرکت قطار را عوض می کنند
سوزن زدن: دوختن پارچه با دست و به وسیلۀ نخ و سوزن، دوخت و دوز، نقش و نگار انداختن در پارچه با نخ و سوزن، در پزشکی داخل کردن داروی مایع به بدن به وسیلۀ سوزن تو خالی، آمپول زدن، تزریق
سوزن عیسی: گویند که حضرت عیسی هنگام عروج به آسمان چون سوزنی با خود داشت نتوانست ازآسمان چهارم بالاتر برود، برای مثال من اینجا پای بست رشته ماندم / چو عیسی پای بست سوزن آنجا (خاقانی - ۲۴)

میله فلزی کوچک نوک تیز که ته آن سوراخ دارد و برای دوختن پارچه یا چیز دیگر به کار می رود، درزن، دوزنه، دوزینه،
در پزشکی آمپول،
وسیله ای که با آن در تقاطع های راه آهن مسیر حرکت قطار را عوض می کنند
سوزن زدن: دوختن پارچه با دست و به وسیلۀ نخ و سوزن، دوخت و دوز، نقش و نگار انداختن در پارچه با نخ و سوزن، در پزشکی داخل کردن داروی مایع به بدن به وسیلۀ سوزن تو خالی، آمپول زدن، تزریق
سوزن عیسی: گویند که حضرت عیسی هنگام عروج به آسمان چون سوزنی با خود داشت نتوانست ازآسمان چهارم بالاتر برود، برای مِثال من اینجا پای بست رشته ماندم / چو عیسی پای بست سوزن آنجا (خاقانی - ۲۴)

فرهنگ فارسی عمید

روزن

سوراخ، شکاف، منفذ، دریچه، پنجرۀ کوچک

فرهنگ فارسی عمید

گرزن

تاج مرصع که در قدیم روی تخت بالای سر پادشاهان می آویخته اند، تاج، طرز قرار گرفتن گل ها بر روی شاخه ها مانند گل گاوزبان

فرهنگ فارسی عمید

گوشن

گفتار، کلام، سخن

فرهنگ فارسی عمید

گوزنه

(زَ نَ / نِ)

میدان گوی بازی، و این از اهل زبان به تحقیق پیوسته. (بهار عجم) (آنندراج). جایی که در آن گوی و چوگان بازی می کنند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گاوزن

پستانداریست از راسته سم داران از دسته زوج سمان از گروه نشخوار کنندگان و از تیره پرشاخان که درازیش 2 تا 5، 2 متر و بلندیش تا 5، 1 متر هم میرسد. معمولا جنس نر حیوان دارای شاخ است. این شاخ هر سال می افتد و سال بعد با یک شاخه اضافی میروید. گوزنها در تمام نقاط اروپا و آسیا و آمریکا و شمال افریقا وجود دارند و بانواع مختلف تقسیم میشوند گاو گوزن ج. گوزنان گوزنها. یاترکیبات اسمی: شاخ گوزن. سروی گوزن، کمان قوس: چون ز شاخ گوزن حمله برد زهره شیر آسمان بدرد. (هنرنامه یمنی. عثمان مختاری)، از نقشهای عمده قالی ایران است که بصورت استیلیزه کامل میباشد. یا گوزن ختایی (خطایی)، گوزن ختن، یا گوزن ختن (ختنی)، گونه ای گوزن که در چین میزید و فاقد شاخ است ولی جنس نر این حیوان دارای دو دندان نیش فوقانی طویل است و بعلاوه در محل فوق شرمگاهی خود در زیر شکم دارای غده ایست که ماده بسیار معطر و خوشبویی بنام مشک ترشح میکند گوزن ختایی. یا گوزن شمالی. یا گوزن قطبی. گونه ای گوزن که منحصرا متعلق بنواحی قطب شمال زمین است. درازی این گوزن در حدود 2 متر و ارتفاعش تا 2، 1 متر میرسد. ساقهایش تا حدی کوتاه است و حیوان در حرکت سنگین بنظر میاید. سمهایش پهن و ضخیم میباشد. اسکیمو ها که در حوالی قطب میزیند از این حیوان جهت بار کشی و حمل سورتمه های خود استفاده میکنند. از مختصات دیگر گوزن قطبی آنست که شاخ در هر دو جنس (نر و ماده) وجود دارد. در ابتدای دوران چهارم زمین شناسی گوزن قطبی در نواحی اروپا و آسیا فراوان بوده و حتی در سراسر جنوب و مرکز اروپا و مرکز آسیا بفراوانی وجود داشته است. از این رو ته نشستهای ابتدای دوران چهارم بنام دوره گوزن موسوم است گوزن شمالی

فرهنگ لغت هوشیار

گهزن

یکی از افزار کفش دوزی است: گمان برم (که) به زراقی و بحیله گری ز کلک و گهزن و سنگ تراش و نشکرده. تراش کرده بوی آرزوی زرد و هزار درست و نیمه برون از قراضه و خرده. (سوزنی)

فرهنگ لغت هوشیار

گوشن

گفتار و کلام

فرهنگ لغت هوشیار

گورن

ترکی کورنش کرنش بنگرید به کرنش حلقه ای که لشکری در گرد چیزی تشکیل دهد، نوعی اردوگاه که بوسیله گردونه هایی که بشکل دایره تنظیم کنند سنگر بندی شود

فرهنگ لغت هوشیار

گوزبن

درخت گردو درخت گردکان: کرده چون گوزبن بن گردن از چه ک از عشوه و قفا خوردن، (سنائی)

فرهنگ لغت هوشیار

گوززن

آنکه گوز دهد گوزنده

فرهنگ لغت هوشیار

گوزو

کسی که بسیار گوزد آنکه بسیار تیز دهد

فرهنگ لغت هوشیار

گوزه

غلاف پنبه گوزغه: بقای جانش باد و دو چشم حاسد او برون کشیده از سر چو پنبه از گوزه. (سوزنی)، غلاف و غوزه خشخاش غوزه کو کنار، پیله ابریشم

فرهنگ لغت هوشیار

گرزن

تاج و نیم تاجی که از دیبا می بافتند بزر و گوهر مغرق کرده و آنرا بر بالای سر شاه می آویختند: آنکه اهل درزن باشد نه سزای گرزن باشد، گل آذینی است محدود که ساقه گل دهنده (پایه گل) آن بپایه گل فرعی بعدی منتهی میشود. این پایه های گل دار از طرفی رشد و نمو انتهایی ساقه را محدود میسازند و از طرفی در تولید انشعابات فرعی آن موثرند. اگر انشعابات پایه ماقبل انجام شود گرزن را یکسویه و اگر از دو جانب باشد آنرا دو سویه گویند. گاهی انشعابات گلهای بعدی بتناوب از طرفین پایه های ماقبل انجام میشود و در این صورت گرزن را مارپیچی نامند

فرهنگ لغت هوشیار

سوزن

میله کوچک فلزی نوک تیز و سوراخ دار که بدان خیاطی کنند

فرهنگ لغت هوشیار

اوزن

نوعی زکام که انساج داخل بینی تحلیل رفته و صغر پیدا میکنند و منخرین گشادتر از حد طبیعی میشوند بطوریکه باسانی انتهای لوله بینی را در این قبیل مرضی میتوان مشاهده کرد. این مرض در دختران جوان در ابتدای بلوغ بیشتر دیده میشود رینیت آتروفی. گرانسنگ ارجمند

فرهنگ لغت هوشیار

جوزن

مقیاس طول هندی معادل 8 یا 32000 ذراع

فرهنگ لغت هوشیار

روزن

هر سوراخ و شکاف و منفذی که در وسط دیوار باشد، سوراخی که شعاع آفتاب از راه آن بدرون آید

فرهنگ لغت هوشیار

گوزنه

میدان گوی بازی

فرهنگ لغت هوشیار

جوزن

((جَ یا جُ زَ))

جوزننده، طایفه ای در هند که دانه جو و گندم را به زعفران زرد کنند و افسونی بر آن خوانند و کسی را که خواهند مسخر خود سازند از آن دانه ها بر وی زنند، ساحر، افسونگر

فرهنگ فارسی معین

روزن

((رَ زَ))

منفذ، سوراخ، دریچه

فرهنگ فارسی معین

سوزن

((زَ))

میله کوچک فلزی و نوک تیز که ته آن سوراخی دارد، نخ را از آن بگذرانند و آن در دوخت و دوز به کار می رود، میله ای که در اسلحه آتشی به فشنگ برخورد کرده آن را محترق سازد، آمپول، سرنگ

فرهنگ فارسی معین