- گزافکار (گُ / گِ / گَ)
آنکه در کاری افراط و مبالغه کند. مفرط: و حصیری هرچند مردی است گزافکار و گزافگوی اما پیر است و حق خدمت قدیم دارد. (تاریخ بیهقی).
من خواستم آنچه یافت آن ماه
این بخت گزافکار بینند.
نظامی.
و رجوع به گزافه کار شود
من خواستم آنچه یافت آن ماه
این بخت گزافکار بینند.
نظامی.
و رجوع به گزافه کار شود
