معنی گاوبنده در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه، واقع در 10000گزی شمال کرمانشاه و 1000گزی جنوب شوسۀ کردستان، کنار قره سو، دشت، سردسیر. دارای 500 تن سکنه. آب آن از قره سو. محصول آنجا غلات و خیار دیمی، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

معنی گاوبنده در لغت نامه دهخدا

بندۀ گاو. بکار برندۀ گاو. خربنده: فدادون، شتربانان وچوپانان و گاوبندگان و کشاورزان... (منتهی الارب)

معنی گاوبنده - جستجوی لغت در جدول جو

گاوبنده

لغت نامه دهخدا

گاوبنده

لغت نامه دهخدا

گاوبند

واحد زراعتی، کسی که یک جفت گاو داشته باشد و با پرداخت سهمی در قسمتی از ملک دیگری زراعت کند، صاحب گاو

فرهنگ فارسی عمید

گلوبنده

پرخور، شکم پرست، بسیار خوار

فرهنگ فارسی عمید

گاو بندی

عمل گاو بند، کنایه از بند وبست برای به دست آوردن ثروت از ممری

فرهنگ فارسی عمید

آشوبنده

آشوب کننده، آشوبگر

فرهنگ فارسی عمید

پاکوبنده

کسی که پا بر زمین می کوبد

فرهنگ فارسی عمید

گوارنده

آنچه گوارا باشد و خوب هضم شود، خوشگوار

فرهنگ فارسی عمید

گوالنده

بالنده، نمو کننده

فرهنگ فارسی عمید

گروبندی

(گِ رَ / رُو بَ)

شرطبندی. رهان

لغت نامه دهخدا

گلوبندک

(گَ تُ)

نام محله ای است در جنوب تهران. گلبندک هم می گویند

لغت نامه دهخدا

کلوبنده

(کُ بَ دَ / دِ)

مهتر غلامان را گویند و به این معنی با کاف فارسی هم بنظر آمده است. (برهان). مهتر و بزرگ غلامان باشد و آن را به حذف با، کلونده نیز گفته اند. (آنندراج). بزرگ بندگان. مهتر غلامان. (فرهنگ فارسی معین). از: کلو (کلان) + بنده، لغهً بندۀ بزرگ. (از فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

راوباده

(دَ / دِ)

صمغ درخت انجدان است که بعربی حلتیت گویند، و سامانی گوید: این مرکب است از ’راو’ بمعنی رای که لغت هندبمعنی امیر بزرگ است و از باده بمعنی شراب. چه، هنود را بخوردن آن ولوع تمام است خاصه بزرگان ایشان را، و معنی ترکیبی، بادۀ بزرگان هند. (فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

اوبرنده

(اَ بَ رَ دَ / دِ)

نعت فاعلی ازاوبردن به معنی بلعکننده. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، سخت تر و محکم تر. (منتهی الارب). محکمتر و استوارتر. (غیاث) : خذ الامر بالاوثق، ای بالاشد الاحکم. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

خوابنده

(خوا / خا بَ دَ / دِ)

خواب کننده. نائم. (یادداشت بخط مؤلف) ، پارچه ای که پرزه هاش روی هم می خوابد. (یادداشت مؤلف) ، قرارگیرنده بر چیزی. بر چیز دیگر قرارگیرنده

لغت نامه دهخدا

آشوبنده

(بَ دَ / دِ)

که بیاشوبد

لغت نامه دهخدا

گاوبیشه

(شَ / شِ)

کنایه از دنیا و روزگار است. (برهان). بیت ذیل را شاهد آورده اند:
سپهدار توران از آن بدتر است
کنون گاوبیشه به چرم اندر است.
فردوسی.
ظاهراً مصحف ’گاوپیسه’ گاوی که نشانه های سپید و سیاه دارد. رجوع شود به فرهنگ ایران باستان پورداود ص 114. روزگاررا به مناسبت شب و روز بدین نام نامیده اند. رجوع به گاوپیسه شود. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). و رجوع به امثال و حکم دهخدا ج 3 ص 1263 ’گاوپیسه به چرم بودن’ شود

لغت نامه دهخدا

گاوبند

آنکه اجازه دارد با پرداخت حقی در قسمتی از ملک دیگری زراعت کند. مؤلف آنندراج آرد: گاوبند. (فارسی) :
بود رشوه قصاب را گاوبند
و گرنه شود کشته در گوسفند.
و معنی آن را ننوشته است. و رجوع به گاوبندی شود

لغت نامه دهخدا

گلوبنده

(گُ / گَ بَ دَ / دِ)

تابع حلق وشکم و مرد بسیارخوار. (انجمن آرا). شکمباره. شکم خواره. آنکه بندۀ شکم خود باشد. طبل خواره:
ممانید بر کهتران کار خوار
گلوبندگان رابگیرید بار.
اسدی.
هر بنده ای که او را بخرند و بفروشند آزادتر ازآن کس دان که گلوبنده بود... و گلوبنده همیشه بنده بود. (از قابوسنامه)

لغت نامه دهخدا

گاوبندی

(بَ)

حقی که در بعض املاک دیگران دارند، که بموجب آن توانند به نفع خود مقداری از اراضی آن را همه ساله زراعت کنند و بهره بردارند. زرع در دهی که مالک او دیگری است با اجازۀ صاحب ده. عمل آنکه مجاز است در قسمتی از ملک دیگری با ادای حقی زراعت کند و بهره بردارد، با کسی گاوبندی داشتن، در منافعی نامشروع با هم شریک بودن. با کسی گاوبندی کردن. با او در عملی شریک شدن

لغت نامه دهخدا

گاوبندی

(بَ)

مرکز بلوک فومستان در ناحیۀ عباسی و جنوب لارستان که همان قصبۀ فومستان باشد. (فارسنامۀ ناصری ج 2 ص 290). و رجوع به فومستان شود

لغت نامه دهخدا

گاودیده

نوعی از نان است

فرهنگ لغت هوشیار

گاو بنده

بکار برنده گاو کار کشنده از گاو، جمع گاوبندگان: فدادون شتربانان و چوپانان و گاوبندگان و کشاورزان

فرهنگ لغت هوشیار

گاوبندی

در منافعی نا مشروع با هم شریک بودن

فرهنگ لغت هوشیار

گلوبنده

کسی که تابع حلق و شکم خود باشد بسیارخوار شکمخواره

فرهنگ لغت هوشیار

گاو بندی

عمل گاوبند، گردآوری ثروت از ممری (غالبا غیر مشروع)، بند و بست، حقی که در ملک دیگری بدست آرند و بموجب آن توانند بنفع خود مقداری از اراضی آنرا همه ساله زراعت کنند و بهره بر دارند و این عمل با اجازه مالک اصلی صورت گیرد

فرهنگ لغت هوشیار

آشوبنده

آنکه بیاشوبد

فرهنگ لغت هوشیار

کلوبنده

بزرگ بندگان معتر غلامان

فرهنگ لغت هوشیار

گوارنده

خوشگوار و موافق و سلامتی بخش و سریع الهضم، هاضم

فرهنگ لغت هوشیار

گوالنده

نمو کننده بالنده

فرهنگ لغت هوشیار

گاوباره

گوبان: جرجیر عابدار هیچ میگویید که من فرزند فلان گاوباره ام، گله گاو گوباره

فرهنگ لغت هوشیار

گاوبیشه

کنایه از دنیا و روزگار است

فرهنگ لغت هوشیار

گاو بند

آنکه اجازه دارد با پرداخت حقی در قسمتی از ملک دیگری زراعت کند، شخصی که واسطه میان مالک و زارع است و چند بنه را بعنوان یک واحد زراعتی اداره میکند (در تهران مستعمل است)

فرهنگ لغت هوشیار

گاوبند

((بَ))

صاحب گاوی که می تواند با پرداخت سهمی در قسمتی از ملک دیگری زراعت کند

فرهنگ فارسی معین

کلوبنده

((کُ بَ دَ یا دِ))

کلونده، بزرگ بندگان، مهتر غلامان

فرهنگ فارسی معین

معنی گاوبنده - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما