معنی کولانه - جستجوی لغت در جدول جو

کولانه

لغت نامه دهخدا

کوشانه

(دخترانه)

کوشا، ساعی

فرهنگ نامهای ایرانی

دوگانه

دوتایی، هر چیزی که مرکب از دو جزء یا دو عنصر باشد، نماز دو رکعتی، دو رکعت نماز، نماز صبح

فرهنگ فارسی عمید

کورانه

کورکورانه، به روش کوران، نسنجیده، کورانه

فرهنگ فارسی عمید

زولانه

زاولانه، بندی آهنی که بر گردن یا دست و پای زندانیان می بستند، حلقه و زنجیری که به پای اسب و استر می بستند، بخو، گیسوی پیچیده

فرهنگ فارسی عمید

ولانه

والانه، جراحت، زخم، ناراحتی

فرهنگ فارسی عمید

کیلانه

دهی از دهستان حسن آباد است که در بخش حومه شهرستان سنندج واقع است و 900 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

ولانه

(وَ / وِ نَ / نَ)

جراحت و ریش. (آنندراج) (برهان) (انجمن آرا). جراحت. ریش. زخم. مخفف والانه. (حاشیۀ برهان قاطع معین)

لغت نامه دهخدا

کولان

(کَ وَ)

گیاهی است که در آب روید و از آن حصیر بافند. (از برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گیاهی است که در آب روید و از آن بوریا سازند. (فرهنگ رشیدی). اسل. اسل کولان. سمار. سخونوس. نی بوریا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

کولان

(کَ وَ)

نام شهری است به ماوراءالنهر. (منتهی الارب). ناحیتی خرد است (از خلج و به مسلمانی پیوسته و اندر او کشت و برز است. (حدود العالم چ دانشگاه ص 81). شهرکی است پاکیزه در حدود بلاد ترک از ناحیه ای به ماورأالنهر. (از معجم البلدان از حاشیۀ برهان چ معین)

لغت نامه دهخدا

کولان

(کو / کَ)

گیاه بردی و علف. (منتهی الارب). گیاه بردی و واحد آن کولانه است. (از اقرب الموارد). گیاه بردی. (ناظم الاطباء) ، گیاهی است مانند بردی که در آب روید. (منتهی الارب). و رجوع به مدخل قبل شود

لغت نامه دهخدا

کولان

دهی از دهستان بیلوار که در بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان واقع است و 425 تن سکنه دارد، تپه ای از آثار ابنیۀ قدیم در این ده وجود دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

کوانه

(بِ)

دهی از دهستان جلگۀ افشار دوم است که در بخش اسدآباد شهرستان همدان واقع است و 338 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

کلانه

(کِ نَ / نِ)

کلانۀ آهنگر. آتشدان آهنگر. کورۀ آهنگر. تنور آهنگر. (زمخشری، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

کولانج

نام حلوایی است که آن را لا بر لا می گویند و به این معنی با کاف فارسی هم آمده است، (برهان) (آنندراج)، گولانج، گولاج، کلاج، در فهرست لغات دیوان بسحاق اطعمه چ استانبول ص 182 آمده: کلاج برگهای پهن که ازنشاسته سازند و بهم پیچند و بعد از آن با شکر و مغزبادام یا فندق پزند و آن را لا بر لا نیز گویند، (حاشیۀ برهان چ معین)، با کاف عربی غلط است و با گاف فارسی صحیح است، برای اینکه لبیبی در بیتی حروف اول کلماتی را که با گاف فارسی آغاز می گردد التزام کرده و گولانج را نیز آورده است، (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا)، بادی باشد که آن را قولنج خوانند، (برهان) (آنندراج)، قولنج، (ناظم الاطباء)، کولینج، قولنج، (فرهنگ فارسی معین)، و رجوع به قولنج شود

لغت نامه دهخدا

کورانه

(نَ / نِ)

علی العمیاء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کورکورانه. (فرهنگ فارسی معین) :
ما که کورانه عصاها می زنیم
لاجرم قندیلها را بشکنیم.
مولوی

لغت نامه دهخدا

کسلانه

(کَ نَ)

مؤنث کسلان یعنی زن سست و کاهل. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

زولانه

(زَ / زُو نَ / نِ)

بمعنی زاولانه است و آن آهنی باشد که بر پای گنه کاران نهند و بر پای ستوران نیز کنند و به ترکی ’بخاو’ گویند. (برهان) (ناظم الاطباء). همان زاولانه که بر پای مجرمان نهند. (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به زاولانه و زورانه شود

لغت نامه دهخدا

دولانه

(نَ / نِ)

میوۀ سرخ رنگ و میخوش شبیه به سیب کوچک که هم در باغ بهم میرسد و هم در جنگل و دارای یک هسته و طعمش مانند آلوی رسیده میخوش است. و عیزران نوعی از آن است. (یادداشت مؤلف) (از برهان) (از فرهنگ جهانگیری). کوژ. روف. تمشک. گیل سرخ. آنج. (یادداشت مؤلف). زعرور. (بحر الجواهر) :
دولانۀ سرخ بوستانی
نیک است به معده و جگرهم.
یوسفی طبیب (از آنندراج).
حفص، خستۀ نبق و دولانه و مانند آن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کورانه

(نَ / نِ)

دهی از دهستان برادوست که در بخش صومای شهرستان ارومیه واقع است و 186 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا