معنی زولانه
- زولانه
- زاولانه، بندی آهنی که بر گردن یا دست و پای زندانیان می بستند، حلقه و زنجیری که به پای اسب و استر می بستند، بخو، گیسوی پیچیده
واژههای مرتبط با زولانه
زولانه
- زولانه
- بندی آهنین که بر گردن و دست و پای ستوران یا زندانیان بندند بخاو بخو
زولانه
- زولانه
- بمعنی زاولانه است و آن آهنی باشد که بر پای گنه کاران نهند و بر پای ستوران نیز کنند و به ترکی ’بخاو’ گویند. (برهان) (ناظم الاطباء). همان زاولانه که بر پای مجرمان نهند. (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به زاولانه و زورانه شود
گولانه
- گولانه
- ابلهانه
زاولانه
- زاولانه
- بندی آهنین که بر گردن و دست و پای ستوران یا زندانیان بندند بخاو بخو. بندهای آهنین که در پای بندیان و مردم گریز پای نهند
زورانه
- زورانه
- بندی آهنین که بر گردن و دست و پای ستوران یا زندانیان بندند بخاو بخو
زاولانه
- زاولانه
- بندی آهنی که بر گردن یا دست و پای زندانیان می بستند،
برای مِثال چون خانۀ بیگانه ش آشنا شد / خو کرد در این بند و زاولانه ، حلقه و زنجیری که به پای اسب و استر می بستند، بخو، گیسوی پیچیده(ناصرخسرو - ۲۲۹)
زاولانه
- زاولانه
- بندی آهنی که با آن دست و پای گناهکاران یا چهارپایان را می بستند
دولانه
- دولانه
- میوۀ سرخ رنگ و میخوش شبیه به سیب کوچک که هم در باغ بهم میرسد و هم در جنگل و دارای یک هسته و طعمش مانند آلوی رسیده میخوش است. و عیزران نوعی از آن است. (یادداشت مؤلف) (از برهان) (از فرهنگ جهانگیری). کوژ. روف. تمشک. گیل سرخ. آنج. (یادداشت مؤلف). زعرور. (بحر الجواهر) :
دولانۀ سرخ بوستانی
نیک است به معده و جگرهم.
یوسفی طبیب (از آنندراج).
حفص، خستۀ نبق و دولانه و مانند آن. (منتهی الارب)
زاولانه
- زاولانه
- بندهای آهنین که در پای بندیان و مردم گریزپای نهند. (شرفنامۀ منیری). بندی است از آهن که بر پای ستور و مردم دیوانه و مجرم نهند. (آنندراج). بند آهنی است که بر پای ستوران و گریزپایان نهند و آن را بترکی بخاو گویند. (برهان قاطع). بند آهن که بر پای کسی نهند و عوام زولانه گویند. (فرهنگ رشیدی). بندی آهنین بود و یک پاره، که بر پای زندانیان نهند. (فرهنگ نظام) :
زلفینک او برنهاده دارد
بر گردن هاروت زاولانه.
خسروی.
بشهر تو گرچه گرانست آهن
نشائی تو بی بندو بی زاولانه.
ناصرخسرو.
چون خانه بیگانه آشیان شد
خو کرد در این بند زاولانه.
(دیوان ناصرخسرو ص 399 به نقل از حاشیۀ برهان قاطع چ معین) ، موی مجعد و پیچیده. (برهان قاطع). جعد و موی مرغول را نیز همین خوانند. (فرهنگ نظام) ، زراسنگ. (ناظم الاطباء)