معنی کارخیر - جستجوی لغت در جدول جو

کارخیر

لغت نامه دهخدا

کاردار

(پسرانه)

وزیر پادشاه، حاکم، والی، نام پسر بهرام گور پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

خارخار

حالت خارش بدن، کنایه از دلواپسی و اضطرابی که از تعلق خاطر، تمایل و هوس به چیزی در انسان پیدا می شود، دغدغه، برای مثال از خارخار عشق تو در سینه دارم خارها / هر دم شکفته بر رخم زآن خارها گلزارها (جامی - ۸)

فرهنگ فارسی عمید

مارگیر

کسی که مارهای زنده را صید می کند، کسی که با معرکه گیری و نشان دادن مار به مردم پول جمع می کند

فرهنگ فارسی عمید

کاردیا

منفذی در ناحیۀ بالایی معده که به مری متصل می شود، فم المعده

فرهنگ فارسی عمید

شکارگیر

شکارچی، آنکه پیشه اش شکار کردن جانوران است، صیدبند، نخجیرگر، شکارگر، نخجیرگیر، نخجیرگان، قانص، متصیّد، نخجیروال، حابل، نخجیرزن، صیدگر، صیدافکن، صیّاد

فرهنگ فارسی عمید

بارگیر

بار گیرنده، بار برنده، بردارندۀ بار، اسب و هر حیوان بارکش، کشتی، ارابه، اتومبیل یا هر وسیلۀ نقلیۀ باری

فرهنگ فارسی عمید

کاردار

مامور سیاسی که در سفارتخانه پس از سفیر کارهای سفارتخانه را اداره می کند، وزیر
حاکم، کارمند دولت

فرهنگ فارسی عمید

کارزار

جنگ وجدال، پیکار، نبرد، برای مثال همی تا برآید به تدبیر کار / مدارای دشمن به از کارزار (سعدی۱ - ۷۳)، میدان جنگ

فرهنگ فارسی عمید

کاربین

کاربیننده، کارشناس، کاردان، ماهر، برای مثال شکر ایزد را که ما را خسرویی ست / کارساز و کاربین و کاردان (فرخی - ۲۶۳)

فرهنگ فارسی عمید

کارنیر

(یِ)

کمون بلژیک (هنو) ، دارای 8200 تن سکنه

لغت نامه دهخدا

کارریر

(یِ)

اوژن. نقاش و متخصص چ سنگی فرانسوی متولد در ’گورنای’. تصاویر پرمعنی و قوی الدلالۀ او روی پرده های نقاشی دودی رنگ نقش شده است. (1849- 1906 میلادی)

لغت نامه دهخدا

کارگیر

غار و سرداب و زیرزمینی و گنبد، نوعی از پارچۀ درشت و ستبر، سنگ محکم و ستون سنگی و استواری که در ساختن عمارت بکار میبرند،
- کارگیر بنا، سنگی که بدان چیزی بنا میکنند، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کارنیر

(یُ)

حاکم نشین ’نورد’ بخش ’کامبری’. دارای 1081 تن سکنه. صنعت اهالی بافندگی است

لغت نامه دهخدا

کار بر

آنکه زود امور را حل و فصل کند کسی که بسرعت و خوبی کاری را انجام دهد، بر هم زننده کار: (از دو کونم قطع سودا کرد و در خونم نشاند هست تیع غمزه هایت کاربر هم کار ساز) (مخلص کاشی)

فرهنگ لغت هوشیار

کاربین

کارشناس، کاردان

فرهنگ لغت هوشیار

دارخور

درختی که آنرا پیوند نکرده باشند، شاخه نو نشانده

فرهنگ لغت هوشیار

مارگیر

افسونگر مار، مارگیرنده

فرهنگ لغت هوشیار

کار گیر

کسی که بکاری می پردازد آنکه مباشر کاری شود، سنگ محکم یا ستون سنگی استواری که در ساختن عمارت بکار برند. یا کار گیر بنا. سنگی محکم که بدان ساختمانی بنا کنند، نوعی پارچه درشت و ستبر، سرداب زیر زمین، غار کهف، گنبد

فرهنگ لغت هوشیار