معنی چرسی در لغت نامه دهخدا

منسوب به چرس. آنکه چرس کشد. معتاد به چرس. آنکس که عادت به کشیدن چرس دارد. رفیق بنگی. آنکه معتاد به کشیدن چرس است:، هر چرسیی چه داند بر رشته بندبازی، این رمز دنبه داند در وقت جان گدازی.، بسحاق اطعمه (از انجمن آرا).، رجوع به چرس و چرس کشیدن شود، کنایه از شخص گیج و منگ. کنایه از شخص بی هوش و بی حواس. کنایه از شخص خواب آلوده و چرت زننده

معنی چرسی در فرهنگ فارسی معین

آدم معتاد به چَرس

معنی چرسی در فرهنگ واژه مترادف متضاد

صفت معتاد به چرس، افیونی

معنی چرسی - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی چرسی در فرهنگ فارسی معین

آدم معتاد به چَرس

چرسی

لغت نامه دهخدا

چرسی

فرهنگ فارسی معین

چرسی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نرسی

(پسرانه)

فرشته وحی در اوستا، نام پسر شاپور نوه اردشیر بابکان، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از پادشاهان ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

چرچی

فروشندۀ دوره گرد و خرده فروش که اشیای خرده ریزه مانند نخ، سوزن، مهره و مانند آن می فروشد، سقطی، خرده فروش، پیله ور، پیلور، سقط فروش

فرهنگ فارسی عمید

چرتی

کسی که چرت می زند و در حال چرت زدن است، چرت زننده،

فرهنگ فارسی عمید

چرخی

گرد مانند چرخ
فروشنده ای که کالاهایش بر روی چرخ دستی قرار دارد
کسی که در سماع به دور خود می چرخد
ویژگی چیزی که با چرخ تراش داده و صاف و صیقلی شده باشد مانند ظرف های مسی و برنجی
نوعی اطلس و جامۀ ابریشمی نازک
جنگجویی که با کمان تیر می انداخته است

گِرد مانند چرخ
فروشنده ای که کالاهایش بر روی چرخ دستی قرار دارد
کسی که در سماع به دور خود می چرخد
ویژگی چیزی که با چرخ تراش داده و صاف و صیقلی شده باشد مانند ظرف های مسی و برنجی
نوعی اطلس و جامۀ ابریشمی نازک
جنگجویی که با کمان تیر می انداخته است

فرهنگ فارسی عمید

مرسی

متشکرم، ممنونم

فرهنگ فارسی عمید

چربی

مادۀ آلی درون بدن حیوانات و دانۀ گیاهان که در آب حل نمی شود، پیه، کنایه از سرشیر، قیماق، چرب بودن، روغن دار بودن، مقابل درشتی و خشونت، کنایه از نرمی، ملایمت، رفق، مدارا، ملاطفت، برای مثال به هر کار چربی به کار آوری / سخن ها چنین پرنگار آوری (فردوسی۲ - ۱۲۱۱)

مادۀ آلی درون بدن حیوانات و دانۀ گیاهان که در آب حل نمی شود، پیه، کنایه از سرشیر، قیماق، چرب بودن، روغن دار بودن، مقابلِ درشتی و خشونت، کنایه از نرمی، ملایمت، رفق، مدارا، ملاطفت، برای مِثال به هر کار چربی به کار آوری / سخن ها چنین پرنگار آوری (فردوسی۲ - ۱۲۱۱)

فرهنگ فارسی عمید

ارسی

مربوط به روسیه، تهیه شده در روسیه، روسی، نوعی کفش پاشنه دار مردانه یا زنانه، نوعی در یا پنجره با شیشه های مشبک رنگی که رو به حیاط باز می شد

فرهنگ فارسی عمید

کرسی

چهارپایه ای که بر روی آن می نشینند، صندلی
پست، شغل، رشتۀ تخصصی دانشگاه مثلاً کرسی فلسفه در دانشگاه هاروارد
مرکز شهر یا کشور یا منطقه
جای قرار دادن کتاب، رحل
تخت پادشاهی، سریر، برای مثال همان روز گفتی که نرسی نبود / همان تخت و دیهیم و کرسی نبود (فردوسی - ۶/۲۸۲)، فلک هشتم

چهارپایه ای که بر روی آن می نشینند، صندلی
پست، شغل، رشتۀ تخصصی دانشگاه مثلاً کرسی فلسفه در دانشگاه هاروارد
مرکز شهر یا کشور یا منطقه
جای قرار دادن کتاب، رحل
تخت پادشاهی، سریر، برای مِثال همان روز گفتی که نرسی نبود / همان تخت و دیهیم و کرسی نبود (فردوسی - ۶/۲۸۲)، فلک هشتم

فرهنگ فارسی عمید

چرمی

ویژگی هر چیزی که از چرم دوخته یا ساخته شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

کرسی

چهارپایۀ چوبی بزرگی که در زمستان در زیر آن منقلی روشن کرده و رویش را با لحافی بزرگ می پوشانند و پاها را زیر آن قرار می دهند

فرهنگ فارسی عمید

ورسی

نوعی ازکبوتر که رنگش مایل بسرخی و زردی است، کاسه زرین نیکو

فرهنگ لغت هوشیار

مرسی

متشکرم، سپاسگزارم، ممنونم

فرهنگ لغت هوشیار

کرسی

تخت، سریر، چیزی از چوب که بر آن نشینند

فرهنگ لغت هوشیار

فرسی

جمع فریس، کشتگان اسپ شناسان

فرهنگ لغت هوشیار

ترسی

سپرسان

فرهنگ لغت هوشیار

چرچی

فروشنده دوره گرد

فرهنگ لغت هوشیار

چرخی

مدور مانند چرخ گرد مثل چرخ، هر چیز که بچرخد، جامه نازک ابریشمی، نوعی از اطلس، هر چیز که آنرا استادان ریخته گر و مسگر چرخ کرده باشند، مستراح ادبخانه

فرهنگ لغت هوشیار

برسی

ماندگی وکوفتگی

فرهنگ لغت هوشیار

ارسی

روسی اهل روسیه از مردم روسیه، کفش پاپوش قسمی کفش پاشنه دار نوعی کفش که از چرم دوزند، نوعی در قدیمی که دارای چهار چوب مخصوص بوده و آن در داخل چهار چوب حرکت میکرد و با پایین و با رفتن باز و بسته میشد قسمی در برای اطاق که عمودی باز و بسته میشود، گاه از باب تسمیه کل باسم جز اطاقی را که دارای چنین درهایی است (ارسی) نامند. یا قند ارسی. قند روسی نوعی قند که از روسیه میاورند. روسی کفش کفش پاشنه دار (گویش گیلکی)

فرهنگ لغت هوشیار

کرسی

((کَ دِ))

سریر، تخت، جمع کراسی، فلک هشتم، درس تخصصی یک استاد دانشگاه، دندان هایی که پس از دندان های نیش قرار دارند
حرف خود را به کرسی نشاندن: کنایه از سخن خود را تحمیل کردن

فرهنگ فارسی معین