معنی چاتلجه - جستجوی لغت در جدول جو

چاتلجه

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از پاتله — تصویر پاتله

پاتیل، دیگ دهان فراخ معمولاً از جنس مس

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از چاتمه — تصویر چاتمه

وضع و شکل چند تفنگ که ته آن ها را با اندکی فاصله از هم به زمین بگذارند و سر آن ها را به هم تکیه بدهند که به شکل مخروط درآید
چاتمه زدن: در امور نظامی، چیدن تفنگ ها به شکل چاتمه، توقف عده ای قراول در یک محل

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از چاوله — تصویر چاوله

نوعی گل سرخ و پربرگ، برای مثال همی بوستان سازی از دشت او / چمنهاش پرلاله و چاوله (عنصری - ۳۴۶)

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از چاچله — تصویر چاچله

کفش، پا افزار، پاپوش، برای مثال گرفتم به جایی رسیدی ز مال / که زرین کنی سندل و چاچله (عنصری - ۳۴۶)

فرهنگ فارسی عمید

(مَ / مِ)

دلوگونه ای از چرم که در آن یخ ریزند و شیشه های شربت یا شیشه های شراب و دیگر مسکرات را در وی نهندتا سرد شود و خنک بماند. ظرفی دلو مانند که غالباً از چرم بلغار و گاه از چرم عادی سازند و مورد استعمالش آن است که ریزه های یخ در آن ریزند و شیشه های شربت یا مسکرات را درون وی گذارند تا سرد شوند. نوعی ظرف چرمی بزرگ بشکل دلو که در آن یخ کنند و شیشه هایی راکه محتوی انواع مشروبات هستند برای سرد شدن و سرد ماندن درون وی نهند. ظرفی چون دلوی بزرگ، از چرم بلغار یا چرم عادی مخصوص نگاه داشتن یخ، که شیشه های محتوی آشامیدنیهای مختلف را برای سرد شدن و سرد ماندن درون آن گذارند. جایخی. جای یخ. ظرف مخصوص نگه داشتن یخ. یخچال دستی، قسمی عمامه که هندیان دارند. نوعی عمامه که بعضی از مردم هند بر سر نهند

دلوگونه ای از چرم که در آن یخ ریزند و شیشه های شربت یا شیشه های شراب و دیگر مسکرات را در وی نهندتا سرد شود و خنک بماند. ظرفی دلو مانند که غالباً از چرم بلغار و گاه از چرم عادی سازند و مورد استعمالش آن است که ریزه های یخ در آن ریزند و شیشه های شربت یا مسکرات را درون وی گذارند تا سرد شوند. نوعی ظرف چرمی بزرگ بشکل دلو که در آن یخ کنند و شیشه هایی راکه محتوی انواع مشروبات هستند برای سرد شدن و سرد ماندن درون وی نهند. ظرفی چون دلوی بزرگ، از چرم بلغار یا چرم عادی مخصوص نگاه داشتن یخ، که شیشه های محتوی آشامیدنیهای مختلف را برای سرد شدن و سرد ماندن درون آن گذارند. جایخی. جای یخ. ظرف مخصوص نگه داشتن یخ. یخچال دستی، قسمی عمامه که هندیان دارند. نوعی عمامه که بعضی از مردم هند بر سر نهند

لغت نامه دهخدا

(گَ)

دهی است از دهستان بربرود بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. که در 16 هزارگزی خاور الیگودرز، کنار راه مالرو خاکوار به فرح آباد واقع شده. کوهستانی و معتدل است و 128 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات و محصولش غلات و تریاک و لبنیات میباشد. شغل اهالی زراعت و گله داری وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

دهی است از دهستان بربرود بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. که در 16 هزارگزی خاور الیگودرز، کنار راه مالرو خاکوار به فرح آباد واقع شده. کوهستانی و معتدل است و 128 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات و محصولش غلات و تریاک و لبنیات میباشد. شغل اهالی زراعت و گله داری وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(کَ)

موضعی نزدیک پاطاق نزدیک کرمانشاه. مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’از منزل ’پاطاق’ که بعقیدۀ بعضی ’عقبۀ حلوان’ همان است، چون مسافر به طرف عراق عرب رود یکی از دهات دست راست، نزدیک به ’پاطاق’ همین چالکه است’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 78)

موضعی نزدیک پاطاق نزدیک کرمانشاه. مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’از منزل ’پاطاق’ که بعقیدۀ بعضی ’عقبۀ حلوان’ همان است، چون مسافر به طرف عراق عرب رود یکی از دهات دست راست، نزدیک به ’پاطاق’ همین چالکه است’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 78)

لغت نامه دهخدا

(قَ / قِ)

نوعی درختچه شیرخشت است که در ’ارسباران’ یافت میشود و اهالی ارسباران آن را بدین نام خوانند. (جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 278). و رجوع به شیرخشت شود

لغت نامه دهخدا

(وَ لَ / لِ)

گلی است. (فرهنگ اسدی) نام گلی باشد صد برگ و بغایت رنگین. (برهان) (آنندراج). گلی باشد خوشرنگ. (جهانگیری). گل سرخ صد برگ و بغایت رنگین. (ناظم الاطباء). گلی خوشرنگ و خوشبوی. گلی باشد نیکو:
همی بوستان سازی از دشت او
چمنهاش پر لاله و چاوله.
عنصری (از فرهنگ اسدی).
، بمعنی کجواج و ناهموار نیز آمده است. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

گلی است. (فرهنگ اسدی) نام گلی باشد صد برگ و بغایت رنگین. (برهان) (آنندراج). گلی باشد خوشرنگ. (جهانگیری). گل سرخ صد برگ و بغایت رنگین. (ناظم الاطباء). گلی خوشرنگ و خوشبوی. گلی باشد نیکو:
همی بوستان سازی از دشت او
چمنهاش پر لاله و چاوله.
عنصری (از فرهنگ اسدی).
، بمعنی کجواج و ناهموار نیز آمده است. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(کَ لَ)

نام شهری در حدود افغانستان کنونی که یونانی های باختر پس از سال 126 قبل از میلاد آنجا را پایتخت خود قرار داده دولتی بنام دولت هند و یونانی تأسیس کردند و این شهر را به یونانی بنام ’اوتی دمیا’ نامیدند. رجوع به تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2118 و 2261 شود

نام شهری در حدود افغانستان کنونی که یونانی های باختر پس از سال 126 قبل از میلاد آنجا را پایتخت خود قرار داده دولتی بنام دولت هند و یونانی تأسیس کردند و این شهر را به یونانی بنام ’اوتی دمیا’ نامیدند. رجوع به تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2118 و 2261 شود

لغت نامه دهخدا

نام للکای دیلمان است. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی)

لغت نامه دهخدا

(چَ لَ / چَ لْ لَ)

کفش و پای افزار چرمی. پوزار. نوعی کفش. قسمی پای افزار. مطلق پاپوش:
گرفتم که جایی رسیدی ز مال
که زرین کنی صندل و چاچله.
عنصری.
غلام ارساده رو باشد و گر نوخطبود خوشتر
خوش اندر خوش بود باز آنکه با زوبین و چاچله.
عسجدی.
کبر کردندی همه بر کتفشان نی گوردین
صدر جستندی همه در پایشان نی چاچله.
مسعودسعد.
بس که کند بچشم و سر بر در درگه تو بر
صاحب چاچ و کاشغر خدمت کفش و چاچله.
فلکی شروانی

کفش و پای افزار چرمی. پوزار. نوعی کفش. قسمی پای افزار. مطلق پاپوش:
گرفتم که جایی رسیدی ز مال
که زرین کنی صندل و چاچله.
عنصری.
غلام ارساده رو باشد و گر نوخطبود خوشتر
خوش اندر خوش بود باز آنکه با زوبین و چاچله.
عسجدی.
کبر کردندی همه بر کتفشان نی گوردین
صدر جستندی همه در پایشان نی چاچله.
مسعودسعد.
بس که کند بچشم و سر بر در درگه تو بر
صاحب چاچ و کاشغر خدمت کفش و چاچله.
فلکی شروانی

لغت نامه دهخدا

(مَ)

چند تفنگ را صلیبی بهم پیوسته در زمین نصب کردن.
- چاتمه قراول، قراول مواظب چاتمه.
- چاتمه گذاشتن، انجام دادن عمل چاتمه

لغت نامه دهخدا

نام یکی از مواضع سکنای طایفۀ یموت در گرگان واقع در پنجاه هزارگزی چکشلر و پنجاه هزارگزی شمال غربی گنبد قابوس

لغت نامه دهخدا

(لَ / لِ)

بی موئی که از جرب عارض شده باشد. (ناظم الاطباء). قرعه

لغت نامه دهخدا

(سِ گُ)

بیعقل و حیران شدن. (مؤید). سرگشته شدن.

لغت نامه دهخدا

(سَ نَ)

اتلاه مرض، هلاک کردن بیماری کسی را. (منتهی الارب). هلاک گردانیدن

لغت نامه دهخدا

(چُ جَ)

دهی است از دهستان قزل گچیلو بخش ماه نشان شهرستان زنجان. 331 تن سکنه دارد. از چشمه آبیاری میشود. محصولش غلات، انگور، و انواع میوه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2). رجوع به مرآت البلدان ج 4 ص 290 شود

لغت نامه دهخدا

(تِ لَ / لِ)

پاتیل. پاتیله. دیگ حلوائیان. دیگ دهان فراخ حلواپزی. لوید. تیان. طنجیر:
روز به آکنده شدم یافتم
آخر چون پاتلۀسفلگان.
ابوالعباس.
و رجوع به پاتیل و پاتیله شود

لغت نامه دهخدا

رجوع به جاثلیق شود

لغت نامه دهخدا

(چِ جَ)

قصبه ای است واقع در ’بستالیا’ که نام دیگرش ’فرساله’ است. این قصبه در 40هزارگزی جنوب غربی ’ینی شهر’ و 60هزارگزی جنوب شرقی ’ترحاله’ واقع شده است. (از قاموس الاعلام ج 3)
نام قصبه ای است در 40هزارگزی مغرب ’در سعادت’ و ده هزارگزی شمال غربی دریاچۀ ’چکمجه’. (از قاموس الاعلام ج 3)

قصبه ای است واقع در ’بستالیا’ که نام دیگرش ’فرساله’ است. این قصبه در 40هزارگزی جنوب غربی ’ینی شهر’ و 60هزارگزی جنوب شرقی ’ترحاله’ واقع شده است. (از قاموس الاعلام ج 3)
نام قصبه ای است در 40هزارگزی مغرب ’در سعادت’ و ده هزارگزی شمال غربی دریاچۀ ’چکمجه’. (از قاموس الاعلام ج 3)

لغت نامه دهخدا

(لَ مَ / مِ)

نوعی گلوله. گلولۀ دم دم

لغت نامه دهخدا

مال و جنس و اسیری که پس از تاخت و تاز و غارت از دشمنی گیرند چپاول

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از چاوله — تصویر چاوله

کج معوج

فرهنگ لغت هوشیار

ترکی چیتگ وضع استقرار چند تفنگ بر روی زمین بدین نحو که ته آنها را با کمی فاصله از هم بروی زمین قرار و سر آنها را بهم تکیه دهند تا بصورت مخروطی در آید

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از چاچله — تصویر چاچله

پاپوش

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از راتله — تصویر راتله

کوته بالا زن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بالجه — تصویر بالجه

ترکی بار بر (گویش گیلکی)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از پاتله — تصویر پاتله

پاتیله

فرهنگ لغت هوشیار

((مِ یا مَ))

وضع استوار چند تفنگ بر روی زمین بدین نحو که ته آن ها را با فاصله کمی از هم روی زمین قرار و سر آن ها را به هم تکیه دهند تا به صورت مخروطی درآید

فرهنگ فارسی معین

تصویری از چاوله — تصویر چاوله

((لِ))

گل صدبرگ که به غایت رنگین است

فرهنگ فارسی معین

تصویری از چاوله — تصویر چاوله

کج، معوج

فرهنگ فارسی معین

تصویری از پاتله — تصویر پاتله

((تِ لِ))

دیگ بزرگ مسی، دیگ خزانه حمام، پاتیل

فرهنگ فارسی معین

تصویری از چاچله — تصویر چاچله

((چَ لِ))

کفش، پاپوش

فرهنگ فارسی معین