پاتله پاتله پاتیل. پاتیله. دیگ حلوائیان. دیگ دهان فراخ حلواپزی. لوید. تیان. طنجیر: روز به آکنده شدم یافتم آخر چون پاتلۀسفلگان. ابوالعباس. و رجوع به پاتیل و پاتیله شود لغت نامه دهخدا
پاتوه پاتوه چارُق، نوعی کفش چرمی با بندها و تسمه های دراز که بندهای آن به ساق پا پیچیده می شود، چارُغ، شَمَل، شُم، پاتابِه، پای تابِه، پالیک فرهنگ فارسی عمید
