- چا
معروف و مشهور است به ’چای’ معرب آن ’صای’ و ’شای’ و آن برگی است که از چین و ختا آورند و در آب جوشانیده مانند قهوه خورند، در برهان آمده که چون مردم تبت شراب بسیار میخورند و چای دافع مضرت شراب است آن را به قیمت مشک میخرند و بس عزیز میدارند، بلی اکنون در ایران نیز متداول شده، صاحب مخزن گفت مصلح چای بادیان ختائی است که در وقت پختن در آن اندازند، در خوارزم و بخارا چای تلخ خورند و در آن قند و شکر نکنند و دیده شده که نمک در آن ریزند و خورند و معرب آن ’صا’ باشد، (آنندراج) (انجمن آرا ص 229)، رجوع به چای و چائی شود
