معنی پرچونگ - جستجوی لغت در جدول جو

پرچونگ

فرهنگ گویش مازندرانی

پرمون

(دخترانه)

زینت و آرایش

فرهنگ نامهای ایرانی

پرنون

(دخترانه)

پرنیان

فرهنگ نامهای ایرانی

پرآژنگ

پرچین، چیزی که چین و شکن بسیار دارد، پر پیچ و خم
چروکیده، پرشکن، پر پیچ و تاب، پرگره، پرنورد، پرشکنج، پرکوس، پرماز، انجوخیده، آژنگ ناک، برای مثال تو با دشمنت رخ پرآژنگ دار / بداندیش را چهره بی رنگ دار (فردوسی - ۶/۲۶۰)

پُرچین، چیزی که چین و شکن بسیار دارد، پر پیچ و خم
چُروکیده، پُرشِکَن، پُر پیچ و تاب، پُرگِرِه، پُرنَوَرد، پُرشِکَنج، پُرکوس، پُرماز، اَنجوخیده، آژَنگ ناک، برای مِثال تو با دشمنت رخ پرآژنگ دار / بداندیش را چهره بی رنگ دار (فردوسی - ۶/۲۶۰)

فرهنگ فارسی عمید

پرچانه

کسی که زیاد حرف بزند، پرگو، پرسخن، بسیار گوی

فرهنگ فارسی عمید

پرغونه

هر چیزی که زشت و نازیبا باشد، زشت، نازیبا، فرخچ، برای مثال ای پرغونه و باژگونه جهان / مانده من از تو به شگفت اندرا (رودکی - ۴۹۱)

فرهنگ فارسی عمید

پرچانگی

پرگویی، بسیار گویی

فرهنگ فارسی عمید

پرغونه

(پَ نَ / نِ)

زشت و نازیبا. (جهانگیری). هر چیز که زشت و نازیبا باشد. (برهان). فرخچ. (رشیدی). فرخج. (لغت نامۀ اسدی) (جهانگیری) ، خشن. درشت و ناهموار:
ای پرغونه و باشگونه جهان
مانده من از تو بشگفت اندرا.
رودکی

لغت نامه دهخدا

پراوند

(پَ وَ)

چوبی ضخیم که بر پشت در نهند تا گشوده نشود. چوب گنده ای باشد که در پس در اندازندتا در گشوده نگردد. (برهان). دریواس. فدرنگ. شجار. فردر. فردره. و ظاهراً این صورت مصحف پژاوند باشد

لغت نامه دهخدا

پرآژنگ

(پُ ژَ)

پرچین. پرشکنج. پرشکن. پرنورد:
بماند ستم دلتنگ بخانه در چون فنگ
ز سرما شده چون نیل سر و روی پرآژنگ.
حکاک.
بدان کاخ بنشست بوزرجمهر
بدید آن پرآژنگ چهر سپهر.
فردوسی.
بیامد نهم روز بوزرجمهر
پر از آرزو دل پر آژنگ چهر.
فردوسی.
نه بخشایش آرد بکس بر نه مهر
دژ آگاه دیوی پرآژنگ چهر.
فردوسی.
برین نیز بگذشت چندی سپهر
پرآژنگ شد روی بوزرجمهر.
فردوسی.
تو با دشمنت رخ پرآژنگ دار
بداندیش را چهره بیرنگ دار.
فردوسی.
یکی نامه بنوشت پر داغ و درد
پرآژنگ رخ لب پر از باد سرد.
فردوسی.
پراکنده گشت آن بزرگ انجمن
همه رخ پرآژنگ و دل پرشکن.
فردوسی.
بگفت این و بیرون شد از پیش اوی
پر از خشم جان و پرآژنگ روی.
فردوسی.
پس پرده رفتی چرا چون زنان
بروی پرآژنگ غازه زنان.
اسدی

لغت نامه دهخدا

پربانگ

(پُ)

پرآواز. پرغوغا. پرولوله. پرغلغله: قلب با امیر از جای برفت و جهان پربانگ و آواز شد. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

پرچانگی

(پُ نَ / نِ)

پرگوئی. حالت و چگونگی پرچانه.
- پرچانگی کردن، بسیار گفتن. زنخ زدن

لغت نامه دهخدا

پرچانه

(پُ نَ / نِ)

پرگوی. پرروده. پرگو. پرنفس. روده دراز. مکثار. پرسخن. بسیارگوی. بسیارسخن

لغت نامه دهخدا

پرچینی

(پُ)

حالت و چگونگی پرچین

لغت نامه دهخدا

پریونت

(پْریُ / پِ یُ نُ)

جنسی از ماهیان آرکانتوپتر از خانوادۀ تریگلیده که در دریاهای آمریکا و ژاپن منتشرند

لغت نامه دهخدا

پرخونی

(پُ)

حالت و چگونگی پرخون

لغت نامه دهخدا

پرکونز

(پْرُ / پِ رُ کُ نِ)

یا پروکونسوس نام قدیم جزیره کوچک مارمارا که به سبب معادن مرمر سفید آن بعدها به نام اخیر موسوم گردید و دریائی که جزیره مذکور در آن واقع است بدان مناسبت دریای مارمارا خوانده شد

لغت نامه دهخدا