معنی ورکش در لغت نامه دهخدا

دهی جزو دهستان وسط بخش طالقان شهرستان تهران. در 5 هزارگزی راه عمومی واقع است. کوهستانی و سردسیری و سکنۀ آن 405 تن است. آب آن از چشمه سار و رود محلی تأمین می شود. محصول آنجا غلات دیمی، آبی، عسل، لبنیات و شغل اهالی زراعت، گله داری، گلیم و کرباس بافی است. مزرعۀ خولی زرد جزء این ده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

معنی ورکش در فرهنگ گویش مازندرانی

راه اریب برای بالا رفتن از ارتفاعات، بیماری گرفتگی سینه

معنی ورکش - جستجوی لغت در جدول جو

ورکش

لغت نامه دهخدا

ورکش

فرهنگ گویش مازندرانی

سرکش

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از موسیقیدانان دربار خسروپرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

روکش

چیزی که برای زیبایی یا محافظت روی چیزی می کشند مثلاً روکش دندان، پوشش پلاستیکی یا کاغذی جلد کتاب

فرهنگ فارسی عمید

ترکش

قطعاتی از گلوله و خمپاره و مانند این ها که بر اثر انفجار پراکنده می شود، کیسه یا جعبه که در قدیم تیرهای کمان را در آن می گذاشتند و به پهلوی خود آویزان می کردند، تیردان، شغا، شکار، کیش

فرهنگ فارسی عمید

زرکش

کسی که پیشه اش کشیدن تارهای زر به جامه یا پارچه است، زرکشیده، پارچه ای که تارهای زر در آن به کار رفته

فرهنگ فارسی عمید

سرکش

گردنکش، یاغی، نافرمان، کنایه از توانا، قوی، زورمند، برای مثال منم سرکشی گفت از ایران سپاه / چو شب تیره شد بازماندم ز شاه (فردوسی - ۶/۴۲۶)، کنایه از سرافراز

فرهنگ فارسی عمید

ورزش

کار پیاپی، پیاپی کردن کاری برای تمرین و عادت، حرکت دادن پیاپی اعضای بدن برای تقویت اعصاب و عضلات، هر گونه عمل و حرکتی که برای تقویت اعضا و به منظور حفظ تندرستی به تنهایی یا دسته جمعی انجام داده می شود

فرهنگ فارسی عمید

ورشک

کیسۀ کوچکی که در آن دارو می ریزند

فرهنگ فارسی عمید

کورکش

(تَ عَ فُ)

آنکه کور را دست گرفته راه ببرد. (آنندراج) :
نرگس بی دیده روان کوروش
خار عصا، باد خزان کورکش.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خورکش

(خُرْ کُ)

دهی است از دهستان قنقری پایین (سفلی) بخش بوانات و سرچهان شهرستان آباده، واقع در 8هزارگزی خاور شوسۀ شیراز به اصفهان. این ده کوهستانی و سردسیر با 257 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و حبوبات و میوه می باشد. شغل اهالی زراعت و باغبانی و از صنایع دستی قالی بافی. راه مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کورکش

(کو کَ)

دهی از دهستان قائدرحمت است که در بخش زاغۀ شهرستان خرم آباد واقع است و 855تن سکنه دارد که از طایفۀ قائدرحمت هستند و زمستان به قشلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

سورکش

(کَ)

نام محلی در درۀ کتول که در آنجا سروکش بومی است و جنگلی کوچک دارد. پایگاه و بوم این درخت نزد علمای فن مجهول بود تا در سال 1317 هجری قمریپرفسور گا او با جنگل کوچک آنرا در سروکش واقع در درۀ کتول یافت و اسم آن محل هم سورکش است. نام محلی در درۀ کتول. و موطن اصلی درخت سور (نوش) سورکش است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گورکش

(کَ)

ده کوچکی است از بخش ساردوئیۀ شهرستان جیرفت واقع در 6000 گزی باختر ساردوئیه، سر راه فرعی ساردوئیه به راین. سکنۀ آن 10 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

سرکش

نافرمان، مغرور، گردنکش

فرهنگ لغت هوشیار

ورشک

پارچه و کیسه ای که درآن دارو پیچند

فرهنگ لغت هوشیار

ورزش

اجرای مرتب تمرینهای بدنی بمنظور تکمیل قوای جسمی و روحی، اکتساب، تحصیل، حاصل کردن

فرهنگ لغت هوشیار

لرکش

آنکه یا آنچه لر را بکشد، قسمی کشمش پست دارای هسته های درشت و سخت

فرهنگ لغت هوشیار

ترکش

تیر کش _ تیردان

فرهنگ لغت هوشیار

زرکش

پارچه ای که تارهای زر در آن بکار رفته باشد

فرهنگ لغت هوشیار

روکش

پوشش یا جامه یا ورقه که روی چیزی کشند

فرهنگ لغت هوشیار

جرکش

براده طلا، ریزه های طلا

فرهنگ لغت هوشیار

ترکش

((تَ کَ یا کِ))

تیردان، جعبه یا کیسه ای که در آن تیرهای کمان را جا می دادند و به پهلو می آویختند، هر تکه ای از نارنجک، خمپاره یا بمب که در اثر انفجار از آن جدا شده باشد

فرهنگ فارسی معین