معنی وخط - جستجوی لغت در جدول جو

وخط

لغت نامه دهخدا

وخش

(پسرانه)

روشنایی، نام چهاردهمین جد آذرباد مهراسپند

فرهنگ نامهای ایرانی

وخش

بیماری که در دست و پای اسب یا الاغ و شتر ایجاد می شود، ورم مفصل استخوان دست و پای اسب و الاغ

فرهنگ فارسی عمید

سخط

خشم گرفتن بر کسی، ناخوش داشتن چیزی

فرهنگ فارسی عمید

وخش

آغاز، ابتدا
ربح و نزول پول
رشد، بالیدگی، روییدگی، نشو و نما، یازش، نشو

فرهنگ فارسی عمید

سخط

خشم، غضب، ناخشنودی

فرهنگ فارسی عمید

نوخط

جوانی که تازه پشت لبش موی درآورده

فرهنگ فارسی عمید

وسط

میانه، میان چیزی، چیزی که نه خوب باشد نه بد

فرهنگ فارسی عمید

وخم

تعفن هوا که باعث بروز امراض وبایی می شود

فرهنگ فارسی عمید

سخط

(تَ)

غضب گرفتن. (اقرب الموارد). راضی نشدن. ضد رضا: ابونعیم مدتی بس دراز است در این سخط بماند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 418).
عیش ناخوش همی کنی به سخط
سود بیخود چرا کشی به ستم.
مسعودسعد.
یکی از سکرات ملک آن است که خاینان را... آراسته دارد و ناهمال را به وبال سخط مأخوذ. (کلیله و دمنه). سخط... از علتی زاید. (کلیله و دمنه)
خشم گرفتن و ناخشنود شدن. ضد رضا. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خوط

دهی است به بلخ که آنرا قوط می گویند، (از منتهی الارب) (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خوط

شاخ نازک یکسالۀ درخت خرما یا هر شاخ دیگر، ج، خیطان و اخواط،
مرد تناور سبک نیکوخلقت، (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

مخط

(مِ خَطط)

چوب خطکش جولاهه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چوب خطکش جولاهه و غیر آن. (آنندراج) (دهار). ابزاری از آهن و یا چوب که بدان خط کشند. و مسطر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چوخط

(خَ)

مخفف چوب خط (در تداول عامه). رجوع به چوب خط شود

لغت نامه دهخدا

شوخط

(شَ / شُو خَ)

خوشه باشد عموماً اعم ازخوشۀ انگور و خرما و گندم، خوشۀ ارزن خصوصاً. (برهان) (آنندراج) ، توسکا

لغت نامه دهخدا

نوخط

(نَ / نُو خَطط / خَ)

معشوق خطنودمیده. (غیاث اللغات). جوان نوخاسته که خطش نودمیده باشد. (آنندراج). امردی که تازه پشت لب وی سبز شده باشد. (ناظم الاطباء). آنکه به تازگی موی عذار یا پشت لب وی دمیده است. که به نوی خط او دمیده است. غلام طارّ. غلام طریر. (از یادداشتهای مؤلف). نوجوان. نوبالغ. نوخاسته:
غلام ار ساده رو باشد وگر نوخط بود خوشتر
خوش اندر خوش بود باز آنکه با زوبین و با چله.
عنصری یا عسجدی.
گر کند کوسه سوی گور بسیج
جده جز نوخطش نخواهد هیچ.
سنایی.
زین پس وشاقان چمن نوخط شوند و غمزه زن
طوق خط و چاه ذقن پر مشک سارا داشته.
خاقانی.
شاخ طفلی بود و نوخط گشت و بالغ شد کنون
گرد زمرد بر عذارش زآن عیان افشانده اند.
خاقانی.
بدین گونه بر نوخطان سخن
کند تازه پیرایه های کهن.
نظامی.
وعده وصل به فردا مفکن ای نوخط
که جهان پابه رکاب است و زمان اینهمه نیست.
صائب.
، چیز نوبه روی کارآمده. (غیاث اللغات) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

وخش

مردم پست و فرومایه

فرهنگ لغت هوشیار

نوخط

نگار بسته نو خاسته، نودر: چیز نو بر روی کار آمده جوانی که تازه پشت لب وی سبز شده

فرهنگ لغت هوشیار

سخط

چشم گرفتن، نا خشنودی، ضد رضا

فرهنگ لغت هوشیار

وخر

اخرا

فرهنگ لغت هوشیار

خوط

شاخه نازک شاخه یکساله، نیک آفرید (نیکو خلقت)

فرهنگ لغت هوشیار

وخم

سنگین، ثقیل، ناموافق

فرهنگ لغت هوشیار

وسط

میان میانک مید، دادگر و نیک، میانه چیزی که درمیان واقع شده (خواه اطراف آن مساوی باشد و خواه نباشد)، میان میانه مرکز: وچون طریق استخلاص آن بر طول محاصره منحصرمینمود و آن تعذری داشت که در چنان محلی که در وسط بلاد دشمن است سیاه اندک توقف نتواند کرد)، چیزی که نه خوب باشد و نه بد، چیزی که نه زیاد باشد و نه کم، چیزی که نه لاغر باشدونه فربه. یا وسط شمس. آن قوس را که یک سر او آن نقطه ایست بفلک خارج المرکز که برابر اول حمل است از ممثل و دیگر سرتنه آفتاب است وسط شمس خوانند. یا وسط کوکب. وسط ستاره دوری مرکز فلک تدویرش باشد از آن نقطه که برابر سر حمل است بقیاس فلک معدل المسیر و اندازه این دوری بر مرکز معدل آن زاویه است که یک خط اون بسرحمل رسد و دیگر بر مرکز تدویر. یا خود را به وسط انداختن، مداخله کردن

فرهنگ لغت هوشیار

مخط

خاکستر، جامه کوتاه پکمال (خط کش)

فرهنگ لغت هوشیار

اخط

جمع خلط خلطها، صفرا و خون و بلغم و سودا، ترشحات نسوج آلی، ترشحات قصبه الریه و شعب آن که با سرفه بخارج دفع میشود، داروهای خوشبو. یا اخط اربعه. چهار نوع مزاج مردم: بلغم صفرا سودا دم (خون)، یا اخط ردیه. رطوبت فاسد و گندیده. یا اخط فاسده

فرهنگ لغت هوشیار