معنی واکوشیدن در لغت نامه دهخدا

تعالج. مروسیدن. معالجت. مساجات. مساجاه. (یادداشت مؤلف).، - با کسی یا چیزی واکوشیدن، ممارست. مزاوله. معالجه. (یادداشت مؤلف) : منازعه و نزاع، با کسی در چیزی واکوشیدن. احتکاک، با کسی واکوشیدن. (زوزنی)

معنی واکوشیدن در فرهنگ لغت هوشیار

منازعه کردن، گلاویز شدن، مروسیدن، ورزیدن

معنی واکوشیدن - جستجوی لغت در جدول جو

واکوشیدن(فَ مَ دَ)

لغت نامه دهخدا

واکوشیدن

فرهنگ لغت هوشیار

واکفیدن

شکافته شدن، ترکیدن و باز شدن پوست میوه، برای مثال تا گلستانشان سوی تو بشکفد / میوه های پخته بر خود واکفد (مولوی۱ - ۳۵۳)

فرهنگ فارسی عمید

واکاویدن

جستجو کردن، تفحص کردن، بازکاویدن

فرهنگ فارسی عمید

بازکوشیدن

جنگیدن، کوشیدن، کوشش کردن، سعی کردن

فرهنگ فارسی عمید

وشکولیدن

جست و خیز کردن، چابکی کردن در کار، چالاکی کردن

فرهنگ فارسی عمید

ورکشیدن

برکشیدن، بالا کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

واکشیدن

بازکشیدن، بیرون کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

نادوشیدن

(کَ)

ندوشیدن. مقابل دوشیدن. رجوع به دوشیدن شود

لغت نامه دهخدا

وابوسیدن

(غُ چَ / چِ خوا / خا دَ)

روگردان شدن و بی دماغ گشتن. (آنندراج) (از فرهنگ نظام). بیزار شدن و متنفر گشتن. (ناظم الاطباء). اعراض کردن. (غیاث اللغات) :
یحیی گل بوسه ز آن دهان تا چیدم
در باغ جهان غنچۀ بدبو دیدم
با آن همه آرزو، لب لعلش را
یک مرتبه بوسیدم و وابوسیدم.
یحیی شیرازی (آنندراج و فرهنگ نظام).
، دست از کاری کشیدن و ترک عزم کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وادوسیدن

(ژَ / ژِ کَ دَ)

چسبیدن و ملصق گشتن. (ناظم الاطباء) : صیک، وادوسیدن. (تاج المصادر بیهقی) : الاسحاق، پستان به شکم وادوسیدن از بی شیری. (مجمل اللغه). ضبوء، به زمین وادوسیدن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

واتولیدن

(طَ / طِ وَ کَ دَ)

روییدن درخت پس از بریدن: الانساغ، واتولیدن و رستن درخت پس از برش. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

درکوشیدن

(پَ خوَر / خُرْ دَ)

کوشیدن:
آنانکه به کار عقل درمی کوشند
هیهات که جمله گاونر می دوشند.
خیام.
رجوع به کوشیدن شود

لغت نامه دهخدا

خاموشیدن

(گُ گَ تَ)

ساکت شدن. (آنندراج) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 374) (ناظم الاطباء) ، شرمگین بودن، پرچین شدن، مانده و خسته شدن، تسلی دادن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بازکوشیدن

(مَ)

کوشیدن. سعی کردن. مجاهدت. ایستادگی کردن. تحمل مصائب:
برفتن بازمیکوشم چه سود است
نیابم ره که پیشاهنگ دود است.
نظامی.
خوش آن باشد که امشب باده نوشیم
امان باشد که فردا بازکوشیم.
نظامی.
رنجها دیده بازکوشیده
وز تظلم سیاه پوشیده.
نظامی.
، معکوس. عکس. برعکس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

والوچیدن

(فَ گُ تَ)

والوچانیدن. رجوع به والوچانیدن شود

لغت نامه دهخدا

نانوشیدن

(لَ)

نیاشامیدن. مقابل نوشیدن. رجوع به نوشیدن شود

لغت نامه دهخدا

واکفتیدن

(فَ شُ دَ)

مؤلف چراغ هدایت در ذیل ترکیب ’آب شکستن در گلو’ آرد: به معنی گره شدن آب است در گلو. و از بعضی لغات مروی است که به فارسی آن را واکفتیدن (به کاف تازی) نیز گویند. رجوع به واکفیدن شود

لغت نامه دهخدا

هواکشیدن

(تَ)

هوا خوردن. در اصطلاح فاسد شدن چیزی که مجاورت ممتد با هوا آن را تباه می کند چون روغن و پنیر و... (از یادداشتهای مؤلف)

لغت نامه دهخدا

واپوشیدن

(طَ / طِ فُ خوَرْ /خُرْ دَ)

پوشیدن:
به سرانگشت بخواهی دل مسکینان برد
دست واپوش که من پنجه نمی اندازم.
سعدی (کلیات چ فروغی ص 211).
و رجوع به پوشیدن شود

لغت نامه دهخدا

واکاویدن

(فَ دَ)

جستجو کردن. تفحص نمودن. تفتیش کردن. (ناظم الاطباء). کاوش. جستجو. تفحص. (آنندراج). بازکاویدن. بحث و فحص کردن.
- واکاویدن از، پژوهیدن از. (یادداشت مؤلف).
، در عبارت زیر از المصادر معنی کوشیدن و کشمکش کردن میدهد: المناقره والنقار، با کسی واکاویدن در خصومت. مجادله، با کسی واکاویدن در خصومت. جدال. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

واکشیدن

(فِ / فَ کَ دَ)

بازکشیدن. (ناظم الاطباء) ، دراز کشیدن. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات). والمیدن، و آن بر زمین خوابیدن است برای دور کردن خستگی نه برای آنکه به خواب روند. (آنندراج). به درازا خفتن. والمیدن. لمیدن:
سرو تو را ز سایه چکد آب زندگی
گردید خضر هر که در این سایه واکشید.
صائب (از آنندراج).
، دراز کردن، دست دراز کردن، بیرون کشیدن. (ناظم الاطباء) :
تا که روزش واکشد ز آن مرغزار
وز چراگاه آردش در زیر بار.
مولوی.
، به زور و حیله چیزی از کسی حاصل کردن. (غیاث اللغات). واکشیدن چیزی را، به زور یا به حیله از کسی چیزی به دست آوردن، چنانکه گویند از او به سختی واکشیدم. (آنندراج) :
هرگز نشد که بر سر حرف آورم ترا
من کز دهان غنچه سخن واکشیده ام.
صائب (از آنندراج).
چون گل صبحش مثل در هرزه خندی نیستم
شوخ خونها خورد تا یک خنده از من واکشید.
میرزایحیی شیرازی (از آنندراج).
، بطرف خود کشیدن: جذب، واکشیدن بخود. (دهار). :
غنچه شو در گوشه ای شاید نگاهی واکشی
در کمین چشم گرم آسود صیادان مباش.
رضی دانش (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

واکویدن

(فَ خوا / خا دَ)

بازکاویدن. کاوش کردن. تفحص نمودن. درکاویدن چیزی و تجسس و جستجوی چیزی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وشکولیدن

(نَ کَ دَ)

وشکلیدن. مصدر وشکول است به معنی جلد و چابک و هوشیار و قوی شدن. (انجمن آرا). جلدی نمودن در کار. جلدی و چستی و چابکی کردن در کارها. (برهان). به جلدی و تندی و چابکی و هوشیاری و زرنگی و نیکویی کاری را کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به وشکول و وشکلیدن و وشکردن شود

لغت نامه دهخدا

وابخشیدن

(غَ شُ دَ)

تقسیم. (مصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). تقاسم. (منتهی الارب). توزع. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). قسم. (تاج المصادر بیهقی). قسمت کردن. (مجمل اللغه). تقسیم کردن. مقاسمه. تفلیج. فلج. (تاج المصادر بیهقی) : توزیع، وابخشیدن چیزی میان گروهی. (زوزنی). توزع، وابخشیدن چیزی میان گروهی. (تاج المصادر بیهقی) ، باهم وابخشیدن، تقسیم. مقاسمه

لغت نامه دهخدا

پاکشیدن

ترک کردناحتراز کردن، رفتن و مقیم شدن، یا پاکشیدن از جایی. دیگر بانجا نرفتن

فرهنگ لغت هوشیار

وشکولیدن

و شکردن

فرهنگ لغت هوشیار

وادوسیدن

دوباره چسبیدن باز پیوستن، چسبیدن پیوستن

فرهنگ لغت هوشیار

واکاریدن

مجددا تفحص کردن باز کاویدن، کاویدن، مجادله جدال: (مجادله با کسی واکاویدن در خصومت)

فرهنگ لغت هوشیار

بازکوشیدن

سعی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

واکویدن

مجددا کاوش کردن باز کاویدن

فرهنگ لغت هوشیار

واکشیدن

مجددا کشیدن باز کشیدن، دراز کشیدن والمیدن: (سرو ترا ز سایه چکد آب زندگی گردید خضر هر که درین سایه وا کشید) (صائب)، بیرون آوردن خارج کردن: (... تا که روزش وا کشد زان مرغزار وز چراگاه آردش در زیر بار) (مثنوی)، بزور و حیله چیزی را از دستت کسی بیرون آوردن: (هرگز نشد که بر سرحرف آورم ترا من کزدهان عنچه سخن واکشیده ام) (صائب)، بطرف خود کشیدن جلب کردن (غنچه شود در گوشه ای شاید نگاهی واکشی در کمین چشم گرم آسود صیادان مباش) (رضی دانش)

فرهنگ لغت هوشیار