معنی هیو - جستجوی لغت در جدول جو

هیو(هَُ یَیْ)

لغت نامه دهخدا

نیو

(پسرانه)

دلیر، شجاع

فرهنگ نامهای ایرانی

ریو

(پسرانه)

ریونیز، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری ایرانی در زمان کیخسرو پادشاه کیانی و داماد طوس سپهسالار ایران

فرهنگ نامهای ایرانی

هلو

(پسرانه)

عقاب (نگارش کردی: هه)

فرهنگ نامهای ایرانی

هیرو

(پسرانه)

گل ختمی (نگارش کردی: هر)

فرهنگ نامهای ایرانی

غیو

غریو، بانگ بلند، فریاد

فرهنگ فارسی عمید

هوو

دو زن که یک شوهر داشته باشند هر کدام هووی دیگری نامیده می شود، همشوی، هم شو، نباغ، بناغ، وسنی، اموسنی

فرهنگ فارسی عمید

هوی

کلمۀ تنبیه، ترس، بیم، برای مثال همه چشم پرآب و دل پر ز هوی / به طوس سپهبد نهادند روی (فردوسی - ۳/۵۹ حاشیه)

فرهنگ فارسی عمید

دهیو

ناحیه، بخش، بخشی از کشور، ده، دیهبرای مثال کشاورز، اندام و دهیو، بدن / مبرّید اندام دهیو ز تن (بهار - ۹۳۰)

فرهنگ فارسی عمید

نهیو

نهیب، فریاد بلند برای ترساندن، تشر، ترس، بیم، هراس، تشویش، اضطراب، نگرانی، گزند، آسیب، قهر، تندی، خشم، مهلکه، معرکه، در موسیقی گوشه ای در آواز افشاری و دستگاه های ماهور و نوا

فرهنگ فارسی عمید

هلو

میوه ای کروی شکل، گوشتی، درشت، پرآب و شیرین با پوست نازک به رنگ های زرد، سرخ و سبز و هستۀ درشت و سخت، درخت این میوه کوتاه با برگ های دراز نوک تیز و شکوفه های قرمز است و آن را با درخت شفتالو، بادام، آلو یا زردآلو پیوند می زنند، شخص زیبا

فرهنگ فارسی عمید

تهیو

آماده شدن، آمادگی

فرهنگ فارسی عمید

هجو

بدگویی کردن، برشمردن معایب کسی

فرهنگ فارسی عمید

هیز

چشم چران، مخنث، بدکار، پشت پایی، بی شرم، برای مثال گفتم همی چه گویی ای هیز گلخنی / گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی (عسجدی - لغت نامه - هیز)

فرهنگ فارسی عمید

نیو

جوان، دلیر، پهلوان، برای مثال به مستی چنین گفت یک روز گیو / به رستم که ای نامبردار نیو (فردوسی - ۲/۱۰۴)
ناودان

فرهنگ فارسی عمید

سیو

سیب، میوه ای تقریباً گرد با پوست زرد، قرمز یا سبز، گوشت سفید، خوشبو و خوش طعم که چند نوع است، درختی از تیرۀ گل سرخیان، دارای برگ های بیضی و دندانه دار که شکوفه های سفید و صورتی دارد

فرهنگ فارسی عمید

خیو

آب دهان، آب لزج که از دهان انسان یا حیوان خارج می شود، آب دهن، بزاق، تف، تفو، خدو، بفج

فرهنگ فارسی عمید

نهیو

(نِ / نَ هی وْ)

نهیب. ترس. بیم. (رشیدی) (از جهانگیری) (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به نهیب شود:
چو ساربان شه نیمروز سر برکرد
به تختگاه افق خورد شاه شام نهیو.
آذری (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

دهیو

(دِ)

دهی است از دهستان مرکزی بخش فیروزکوه شهرستان دماوند. واقع در 12هزارگزی فیروزکوه با 127 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

غیو

آواز بلند صدای بلند غریو

معنی هیو - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما