- هرزوقی (هَُ قا)
اسم است حبس و بند را. (منتهی الارب). نام محبس. (اقرب الموارد)
معنی هرزوقی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فَ رَدَ)
لغت نامه دهخدا
علی بن فضال بن علی بن غالب المجاشعی القیروانی. عالم به لغت و ادب و تفسیر بود. مدتی در غزنه اقامت جست و سپس به بغداد رفت و چون از احفاد فرزدق بود در آنجا به فرزدقی اشتهار یافت. او راست: التفسیر در بیست مجلد. الاکسیر فی علم التفسیر. شرح عنوان الادب. شجرهالذهب فی معرفه ائمهالادب. نیز وی را ابیاتی است. به سال 479 ه. ق. / 1086 میلادی درگذشت. (از اعلام زرکلی از بغیهالوعاه). و رجوع به علی بن فضال شود
به هندی خروع است. (فهرست مخزن الادویه)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
ابوالحسن علی بن محمد معروف به بدیهی. از اهل شهرزور بود و شعر بسیار گفت لیکن برخلاف آنچه از لقبش مستفاد میشود شعر به بدیهه نمیتوانست گفت. صاحب بن عباد از او انتقاد و ابوبکر خوارزمی دفاع کرده است. (از کتاب صاحب بن عباد تألیف بهمنیار ص 151)
ابواحمد القاسم بن المظفر بن علی. حاکم اربل و سنجار. او جد خاندان شهرزوریهای قضات شام و الجزیره است و همه بدو منسوبند و در 489 هجری قمریدر موصل درگذشته است. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 786)
ابواحمد القاسم بن المظفر بن علی. حاکم اربل و سنجار. او جد خاندان شهرزوریهای قضات شام و الجزیره است و همه بدو منسوبند و در 489 هجری قمریدر موصل درگذشته است. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 786)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به شهرزور:
شهرزوری گدا بود خاصه
کش ببغداد پرورش کردند.
خاقانی.
چون پس از حمق عوان طبع شود
شهرزوری که ببغداد نشست.
خاقانی
شهرزوری گدا بود خاصه
کش ببغداد پرورش کردند.
خاقانی.
چون پس از حمق عوان طبع شود
شهرزوری که ببغداد نشست.
خاقانی
(زُ ری ی)
لغت نامه دهخدا
به رنگ سبز. (منتهی الارب) ، لکه دار و نقطه دار مانند سار. (ناظم الاطباء). چیزی که به رنگ زرزور (رنگ سار) باشد. (از اقرب الموارد)
(بُ)
لغت نامه دهخدا
رجوع به برزویه شود:
برآمد ز قنوچ برزوی شاد
بسی دانشی برگرفته بیاد.
فردوسی (ملحقات شاهنامه) ، مسواک
برآمد ز قنوچ برزوی شاد
بسی دانشی برگرفته بیاد.
فردوسی (ملحقات شاهنامه) ، مسواک
همه وقت: (بمواسات خویش هروقت اوراازخودشاکرداری)، گاه بگاه: (روز مشاهده میکرد که مارازسوراخ درباغ آمد وزیرگلبنی که هروقت آنجا آسایش دادی پشت برآفتاب کرد وبخفت) یابه هروقت. درهرزمان: (ودراین میانه بهروقت انتهازفرصتی میکردم)
مرزو: کوه و دره هند مرا ز آرزوی غزو خوشتر بود از باغ و بهار و لب مرزوی. (فرخی)
ارزانی، ارزان بودن