معنی هراز در لغت نامه دهخدا

نام رود خانه بزرگ و معروفی است در شمال ایران که به دریای خزر میریزد. از درۀ لار در شمال تهران از ارتفاع 2800 گز از سطح دریا سرچشمۀ میگیرد و در قسمتهای بالا به رود لار موسوم است. هراز پس از گذشتن از دره های پر پیچ و خم به پلور میرسد و در جنوب و مشرق دماوند قوسی تشکیل داده و از شهر آمل می گذرد. مهمترین شعبه هراز رود نور است. طول مسیر رودخانه در حدود 150 هزار گز و در نقاط مختلف بر روی آن پل هایی ساخته شده و مهمترین آنها پل سنگی آمل است در این رود ماهی قزل آلا صید می شود. (از جغرافیای طبیعی کیهان ص 70)

معنی هراز در لغت نامه دهخدا

رود. نهر بزرگ به زبان مازندرانی. (یادداشت به خط مؤلف)

معنی هراز در فرهنگ گویش مازندرانی

اندوه، ماتم، حسرت، نام رودخانه ی هراز، رودخانه

معنی هراز - جستجوی لغت در جدول جو

هراز

لغت نامه دهخدا

هراز

لغت نامه دهخدا

هراز

فرهنگ گویش مازندرانی

هرمز

(پسرانه)

اهورمزدا، خدای بزرگ ایرانیان، نام ستاره مشتری، نام پسر بهمن، نام پسر انوشیروان ساسانی، نام روز اول از هر ماه شمسی در ایران قدیم

فرهنگ نامهای ایرانی

آراز

(پسرانه)

آراز، قهرمان منصوب به طایفه آس، گویش ترکی رودخانه ارس

فرهنگ نامهای ایرانی

مهراز

(پسرانه)

راز بزرگ

فرهنگ نامهای ایرانی

وراز

(پسرانه)

گراز که در ایران باستان نشانه زورمندی بوده است

فرهنگ نامهای ایرانی

هوراز

(پسرانه)

دوست صمیمی (نگارش کردی: ههوراز)

فرهنگ نامهای ایرانی

فراز

(دخترانه و پسرانه)

بلندی و شکوه، جای بلند، بلندی، بخش بالایی چیزی

فرهنگ نامهای ایرانی

جراز

تیغ، شمشیر تیز و برّان، جوهردار، حسام، قاضب، غفج، صارم، شربت الماس، صمصام، شمشیر آبدار

فرهنگ فارسی عمید

هرگز

هیچ وقت، هیچ گاه، ابداً، گاهی، وقتی، همیشه، دائم

فرهنگ فارسی عمید

خراز

کسی که درز موزه، کفش، مشک و مانند آن را می دوخت

فرهنگ فارسی عمید

هرتز

واحد اندازه گیری بسامد بر اساس سیکل در ثانیه

فرهنگ فارسی عمید

هراش

قی، استفراغ، غثیان، مراش، برای مثال از چه توبه نکند خواجه که هر جا که بود / قدحی می بخورد راست کند زود هراش (رودکی - ۵۲۴)

فرهنگ فارسی عمید

براز

غایط، سرگین، مدفوع، بغاز

فرهنگ فارسی عمید

هراس

هراسیدن، بیم، ترس، خوف

فرهنگ فارسی عمید

براز

برازیدن، زیبایی، نیکویی
گوه، تکۀ چوب یا آهن که هنگام ترکاندن و شکافتن چوب یا تخته لای آن می گذارند، گاز، فانه، پانه، پهانه، فهانه، بغاز، پغاز

فرهنگ فارسی عمید

فراز

بالا، بلندی، مقابل نشیب، سربالایی، برای مثال آرزومند کعبه را شرط ا ست / که تحمل کند نشیب و فراز (سعدی۲ - ۴۵۸)
جمع، فراهم، کنار، نزدیک، بن مضارع فراختن و فراشتن و فرازیدن، نزد، پیش،
مقابل بسته، باز، مقابل گشوده، بسته، دیده برای مثال ز عیب دگران کن فراز / صورت خود بین و در او عیب ساز (نظامی۱ - ۶۵) در معانی پیشین از اضداد است
جمله، عبارت، کلام
فراز آوردن: فراهم آوردن، گرد کردن، پیش آوردن، برای مثال نوبهار آمد و آورد گل تازه فراز / می خوش بوی فراز آور و بربط بنواز (منوچهری - ۵۱)
فراز آمدن: رسیدن، نزدیک شدن، پیش آمدن، بازآمدن، پدید شدن، برای مثال به خسته درگذری صحّتش فراز آید / به مرده درنگری زندگی ز سر گیرد (سعدی۲ - ۳۹۸)

بالا، بلندی، مقابلِ نشیب، سربالایی، برای مِثال آرزومند کعبه را شرط ا ست / که تحمل کند نشیب و فراز (سعدی۲ - ۴۵۸)
جمع، فراهم، کنار، نزدیک، بن مضارع فراختن و فراشتن و فرازیدن، نزد، پیش،
مقابلِ بسته، باز، مقابلِ گشوده، بسته، دیده برای مِثال ز عیب دگران کن فراز / صورت خود بین و در او عیب ساز (نظامی۱ - ۶۵) در معانی پیشین از اضداد است
جمله، عبارت، کلام
فراز آوردن: فراهم آوردن، گرد کردن، پیش آوردن، برای مِثال نوبهار آمد و آورد گل تازه فراز / می خوش بوی فراز آور و بربط بنواز (منوچهری - ۵۱)
فراز آمدن: رسیدن، نزدیک شدن، پیش آمدن، بازآمدن، پدید شدن، برای مِثال به خسته درگذری صحّتش فراز آید / به مرده درنگری زندگی ز سر گیرد (سعدی۲ - ۳۹۸)

فرهنگ فارسی عمید

چهراز

(چِ)

دهی است از دهستان پشتکوه بخش اردل شهرستان شهرکرد. در 35هزارگزی جنوب خاور اردل و 15 هزارگزی راه ناغان به باجگیران واقع شده، 444 تن سکنه دارد. از چشمه و رودخانه آبیاری می شود. محصولش غلات، نخود و برنج است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان از قبیل گلیم وجاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

گهراز

(گُ هَُ)

دهی است از دهستان خورش رستم بخش شاهرود شهرستان هروآباد. واقع در 1500گزی باختری هشجین و 26هزارگزی شوسۀ هروآباد به میانه. محلی کوهستانی و هوای آن معتدل و سکنۀ آن 768 تن است. آب آن از چهار رشته چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. صنایع دستی آنان جاجیم بافی می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

مهراز

(مِ)

به لغت مراکش، هاون. مهراس. (ناظم الاطباء). و رجوع به مهراس شود

لغت نامه دهخدا