- هام
همّ، حزن انگیز، اندوهگین
معنی هام - جستجوی لغت در جدول جو
- هام (م م)
مهم. شورانگیز. مهیج. (یادداشت مؤلف) : امر هام، کار مهم، حزن انگیز. اندوهگن. (یادداشت مؤلف) (از منتهی الارب)
- هام
قریه ای است در یمن که در آن معدن عقیق یافت شود، (از معجم البلدان)
- هام
جمع واژۀ هامه، به معنی سر:
اری خلل الرماد و میض جمر
و یوشک ان یکون لها ضرام
فان لم یطفها عقلاء قوم
یکون وقودها جثث و هام،
(از نامۀ نصر بن سیار حاکم خراسان به مروان حمار آخرین خلیفۀ اموی راجع به ابومسلم خراسانی)، استخوان مرده، (مهذب الاسماء)
اری خلل الرماد و میض جمر
و یوشک ان یکون لها ضرام
فان لم یطفها عقلاء قوم
یکون وقودها جثث و هام،
(از نامۀ نصر بن سیار حاکم خراسان به مروان حمار آخرین خلیفۀ اموی راجع به ابومسلم خراسانی)، استخوان مرده، (مهذب الاسماء)
- هام
هام د ین همدین: (وکس کس ازهام دینان خود از خان و مان بیرون مکنید به بیداد)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
نام پسر گودرز، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر گودرز پهلوان ایرانی در زمان کیکاووس پادشاه کیانی
(رُهَْ ها)
لغت نامه دهخدا
پسر گودرز که در جنگ دوازده رخ بارمان را کشت. (برهان) (فرهنگ جهانگیری). نام پسر گودرز و بعد از کیخسرو به ملازمت لهراسب، شاهنشاه ایران معزز بوده و از جانب او به حکومت ری و اسپهان و فارس تا حدود شوشتر و اهواز ممتاز شد و حکمرانی همدان را به داریوش فارسی داده و او را بر سر پادشاهان کلدانیون که در بابل تا ارمن و عمان حکمران بودند، فرستاد. وی بلشازار حاکم را کشت و آن ولایت را مسخر کرد و به حکم شاه سلطنت بابل تا بیت المقدس به وی مفوض شد. چون لهراسب به سعی دانیال علیه السلام دین موسوی داشت و رعایت بنی اسرائیل می نمود از نو بیت المقدس و مسجد اقصی را آباد کرد و خرابیهای بخت النصر را تعمیر نمود. رهام از شجاعان گیتی بود و در زمان کیخسرو جنگهای مردانه نمود. (از انجمن آرا) (از آنندراج) :
به پنجم چو رهام گودرز بود
که با بارمان او نبرد آزمود.
فردوسی.
چنین گفت رستم به رهام شیر
که ترسم که رخشم شد از کارسیر.
فردوسی.
چو بهرام و رهام گردن فراز
چو شیدوش شیراوژن رزم ساز.
فردوسی.
گه سخاوت معن است و حاتم و افشین
گه شجاعت رهام و رستم و بیژن.
سوزنی.
رجوع به شاهنامۀ فردوسی و مجمل التواریخ و القصص ص 50 و91 و 92 و 315 و 436 و ایران در زمان ساسانیان ص 85 شود
به پنجم چو رهام گودرز بود
که با بارمان او نبرد آزمود.
فردوسی.
چنین گفت رستم به رهام شیر
که ترسم که رخشم شد از کارسیر.
فردوسی.
چو بهرام و رهام گردن فراز
چو شیدوش شیراوژن رزم ساز.
فردوسی.
گه سخاوت معن است و حاتم و افشین
گه شجاعت رهام و رستم و بیژن.
سوزنی.
رجوع به شاهنامۀ فردوسی و مجمل التواریخ و القصص ص 50 و91 و 92 و 315 و 436 و ایران در زمان ساسانیان ص 85 شود
(سَ)
لغت نامه دهخدا
شدت حرارت تابستان. (غیاث) (آنندراج). باد گرم و شدت گرما و افروختگی آن. (منتهی الارب). باد گرم. (مهذب الاسماء) ، لعاب شیطان و آن تار عنکبوت مانندی است که از هوا فرودآید در سختی گرما و نیست شود. (آنندراج) (منتهی الارب)
(سُ)
لغت نامه دهخدا
لاغری و باریکی. (غیاث) (آنندراج) (منتهی الارب) ، تغییر چهره. (غیاث) (آنندراج). تغییر رای. (منتهی الارب) ، بیماری شتر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(سِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ سهم، به معنی تیر. (غیاث) (آنندراج) (دهار) :
هست سهام تو در دو دیدۀ حاسد
گویی کز خواب کرده اند سهامت.
مسعودسعد.
بر شق سهام و مشق سنان و حسام صحایف عمر آن مخاذیل تباه و سیاه گردانید. (ترجمه تاریخ یمینی) ، جمع واژۀ سهم، به معنی حصه. بهره
هست سهام تو در دو دیدۀ حاسد
گویی کز خواب کرده اند سهامت.
مسعودسعد.
بر شق سهام و مشق سنان و حسام صحایف عمر آن مخاذیل تباه و سیاه گردانید. (ترجمه تاریخ یمینی) ، جمع واژۀ سهم، به معنی حصه. بهره
(تَ)
لغت نامه دهخدا
نزدیک شدن در رفتار و خرید و فروخت و جز آن و یقال: زاهم الخمسین، یعنی نزدیک به پنجاه رسید. (از منتهی الارب) (از آنندراج). رجوع به مزاهمه شود
(تَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان لفمجان است که در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان واقع است و 172 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
(بِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ بهمه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
- سعدالبهام، منزلی است از منازل قمر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- سعدالبهام، منزلی است از منازل قمر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
جمع مهم، ماتکوران جمع مهم کارهای سخت امور عظیم و دشوار: (و به موعد مهام و شیم بارقه شام بر مرقبه انتظار نشسته)
