معنی نشیننده - جستجوی لغت در جدول جو

نشیننده

لغت نامه دهخدا

نشاننده

کسی که دیگری را در جایی بنشاند، گمارنده

فرهنگ فارسی عمید

گزیننده

آنکه کسی یا چیزی را برگزیند

فرهنگ فارسی عمید

نوشاننده

کسی که آب یا شراب به کسی بخوراند

فرهنگ فارسی عمید

چشاننده

کسی که مزۀ چیزی را به دیگری بچشاند

فرهنگ فارسی عمید

کشاننده

آنکه کسی یا چیزی را به طرفی می کشاند

فرهنگ فارسی عمید

نویسنده

کسی که کتاب، مقاله یا داستان می نویسد، دبیر، باسواد

فرهنگ فارسی عمید

نشاننده

(نِ نَنْ دَ / دِ)

که می نشاند، که نشستن فرماید:
به فرمان شه آن سخنگوی مرد
نشست و نشاننده را سجده کرد.
نظامی.
، منصوب کننده:
گرایندۀ تاج و زرین کمر
نشانندۀ شاه بر تخت زر.
فردوسی.
، کارنده. که غرس کند. که نهال و درختی غرس کند:
که هرک افکند میوه ای زین درخت
نشاننده را گوید آن نیک بخت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

گزیننده

انتخاب کننده اختیار کننده

فرهنگ لغت هوشیار

نوشاننده

آنکه کسی را بنوشیدن وادار کند

فرهنگ لغت هوشیار

نشیمنگه

محل نشستن: شاهین... از نشیمنگاه دست سلاطین برخاسته و بالای سر او بتفاخر ایستاده

فرهنگ لغت هوشیار

نشانیده

به نشستن وا داشته، جلوس داده (بر تخت)، جا داده مقیم ساخته، زنی روسپی که او را بخانه آورده نفقه او را متعهد شوند و از ادامه عمل بد باز دارند واز او متمتع گردند بدون ازدواج، کاشته، بر پاداشته افراشته، نهاده، خاموش کرده (آتش)، دفع کرده آرام کرده (درد و غیره)

فرهنگ لغت هوشیار

نویسنده

کسی که سواد نوشتن دارد، آنکه نوشتن تواند

فرهنگ لغت هوشیار

کشاننده

جاذب، کشنده

فرهنگ لغت هوشیار

اشکننده

شکننده

فرهنگ لغت هوشیار

نشاننده

به نشستن وا دارنده، جلوس دهنده (برتخت)، جا دهنده مقیم سازنده، کارنده غرس کننده، برپا دارنده نصب کننده، نهنده، خاموش کننده (آتش)، دفع کننده آرام کننده (درد الم)

فرهنگ لغت هوشیار