به نشستن وا دارنده، جلوس دهنده (برتخت)، جا دهنده مقیم سازنده، کارنده غرس کننده، برپا دارنده نصب کننده، نهنده، خاموش کننده (آتش)، دفع کننده آرام کننده (درد الم)
که می نشاند، که نشستن فرماید: به فرمان شه آن سخنگوی مرد نشست و نشاننده را سجده کرد. نظامی. ، منصوب کننده: گرایندۀ تاج و زرین کمر نشانندۀ شاه بر تخت زر. فردوسی. ، کارنده. که غرس کند. که نهال و درختی غرس کند: که هرک افکند میوه ای زین درخت نشاننده را گوید آن نیک بخت. نظامی
به نشستن وا داشته، جلوس داده (بر تخت)، جا داده مقیم ساخته، زنی روسپی که او را بخانه آورده نفقه او را متعهد شوند و از ادامه عمل بد باز دارند واز او متمتع گردند بدون ازدواج، کاشته، بر پاداشته افراشته، نهاده، خاموش کرده (آتش)، دفع کرده آرام کرده (درد و غیره)