ابن محمد بن محفوظ قرشی دمشقی، معروف به ابن الحورانی و مکنی به ابوالبیان. ادیب لغوی و شاعر و فقیه و صوفی قرن ششم هجری است. وی از ملازمان ارسلان دمشقی صوفی معروف به ود. طریقۀ بیانیه را بدو منسوب میدارند. از آثار اوست: منظومه فی الصاد و الضاد. وی به سال 551 هجری قمریدر دمشق وفات یافت. (از معجم المؤلفین ج 13 ص 75)
ابن محمد بن محفوظ قرشی دمشقی، معروف به ابن الحورانی و مکنی به ابوالبیان. ادیب لغوی و شاعر و فقیه و صوفی قرن ششم هجری است. وی از ملازمان ارسلان دمشقی صوفی معروف به ود. طریقۀ بیانیه را بدو منسوب میدارند. از آثار اوست: منظومه فی الصاد و الضاد. وی به سال 551 هجری قمریدر دمشق وفات یافت. (از معجم المؤلفین ج 13 ص 75)
بانگ کردن سگ. (از منتهی الارب) (دهار) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغه) (تاج المصادر بیهقی). نبح. نبیخ. (منتهی الارب). تنباح. نبوح. (المنجد) ، بانگ کردن آهو و تیس و مار. (از منتهی الارب). اصل نباح خاص صدای سگ است و بعداً برای غیر آن نیز استعمال شده است. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ، هجا گفتن شاعر. (از المنجد). رجوع به نباح شود
بانگ کردن سگ. (از منتهی الارب) (دهار) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغه) (تاج المصادر بیهقی). نبح. نبیخ. (منتهی الارب). تنباح. نبوح. (المنجد) ، بانگ کردن آهو و تیس و مار. (از منتهی الارب). اصل نباح خاص صدای سگ است و بعداً برای غیر آن نیز استعمال شده است. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ، هجا گفتن شاعر. (از المنجد). رجوع به نُباح شود