معنی ناهشیار در لغت نامه دهخدا

مغفل. ناهوشیار. غافل. بی خبر:، کان تبنگو کاندر او دینار بود، آن ستد زایدر که ناهشیار بود.، رودکی.،، مصروع. صرع زده:، ز سودا و ز صفرا و تپیدن، بسان مرد ناهشیار بودم.، سیدحسن غزنوی.، ناهوشیار. رجوع به ناهوشیار شود

معنی ناهشیار در فرهنگ لغت هوشیار

غافل بی خبر، بی خویشتن بی خود، صرع زده مصروع

معنی ناهشیار در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بی خبر، غافل، ناآگاه، بی خودی، بی خویشتنی، بی هوش، متضاد: هشیار

معنی ناهشیار - جستجوی لغت در جدول جو

ناهشیار

لغت نامه دهخدا

ناهشیار

فرهنگ لغت هوشیار

ناهشیار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ناهموار

زبر و زمخت، درشت، ناصاف، پرنشیب وفراز، بی نظم و ترتیب، گمراه و خودسر، برای مثال زنان باردار ای مرد هشیار / اگر وقت ولادت مار زایند ی از آن بهتر به نزدیک خردمند / که فرزندان ناهموار زایند (سعدی - ۱۵۸)

فرهنگ فارسی عمید

ناهشیوار

ناهوشیار، ناهشیار، غافل، بی خبر

فرهنگ فارسی عمید

ناهنجار

بی قاعده، بی راه و نامناسب، کنایه از زشت و ناپسند، کنایه از کج و ناهموار

فرهنگ فارسی عمید

ناهوشوار

غافل، بی خبر، بی خرد

فرهنگ فارسی عمید

دانشیار

کسی که دانش یار اوست، آنکه به دانش یاری کند، استاد دانشگاه که درجۀ او پایین تر از استاد و بالاتر از استادیار است

فرهنگ فارسی عمید

ناهشیاری

(هَُ شْ)

ناهوشیاری. رجوع به ناهوشیاری شود، غفلت. بی خبری، بی خویشتنی. بی خودی

لغت نامه دهخدا

ناهوشیار

(هوشْ)

کم عقل. کم فراست. بی هوش. بی عقل:
دمان طوس نامرد ناهوشیار
چرا برد لشکر به سوی حصار.
فردوسی.
چنین گفت کای رخش ناهوشیار.
که گفتت که با شیر کن کارزار.
فردوسی.
بگویم چو فرمایدم شهریار
پیام جوانان ناهوشیار.
فردوسی.
به دل گفت ای دل ناهوشیارم
چرا گشتی تو سیر از شهریارم.
فخرالدین اسعد

لغت نامه دهخدا

ناهشیوار

(هَُشی)

ناهوشیار. بی خرد. کم عقل:
ز تخمی که کشتی در این روزگار
ترا داد ای ناهشیوار بار.
فردوسی.
تو او را به دل ناهشیوار خوان
وگر ارجمندی شود خوار دان.
فردوسی.
رجوع به ناهوشیار شود

لغت نامه دهخدا