معنی ناماننده - جستجوی لغت در جدول جو

فانی. عارضی. (ناظم الاطباء). گذران. فناپذیر. ناپایدار. که پاینده و پایدار نیست. بی دوام. زوال پذیر. ناپایا. نامستدام. غیرمستمر. مقابل پاینده به معنی دائم و جاودان و مخّلد، نااستوار. سست. غیرمحکم. که قائم و استوار و ثابت نیست

لغت نامه دهخدا

ناتواننده

(دَرْ وَ)

غیر قادر. نتواننده. ناتوان. رجوع به ناتوان شود

لغت نامه دهخدا

نازاینده

(دُ خوا / خا شِ کَ)

ماده ای که باردار نشده و نزائیده باشد. (ناظم الاطباء) ، عقیم. نازا. سترون. (ترجمان القرآن). عقیم. بی بر. (ناظم الاطباء). عقیم. عقام. عاقر. (از منتهی الارب). نازا: چون خواهد که از شتر و گاو زکوه بدهد باید که هر گوسفند زاینده و نازاینده ای بشمرد. (تاریخ قم ص 175).
- نازاینده شدن، عقر. عقم. عقاره. (از ترجمان القرآن) (دهار) (تاج المصادر) (منتهی الارب).
- نازاینده گردانیدن، اعقام. (تاج المصادر بیهقی). تعقیم. (منتهی الارب). عقیم کردن. سترون کردن. نازا کردن

لغت نامه دهخدا

نازکننده

(دُ مَ کُ)

نازنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ناسازنده

(دُ مَ گُ)

چیزی که مؤثر و کارگر نباشد. (ناظم الاطباء)، ناسازگار. بدسلوک. بدرفتار: مردمانش (مردم غور) بدخواند و ناسازنده و جاهل. (حدود العالم)، ضد. ناموافق. مخالف: ماده چیزیست فراز هم آورده از چهار مایۀ با یکدیگر ناسازنده و ناگنجنده. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

ناماندنی

(دَ)

نماندنی. غیر باقی. فانی. گذشتنی. ناپایدار. گذران، مردنی. که زیستنی و باقی ماندنی نیست. که بزودی خواهد مرد. که رفتنی است

لغت نامه دهخدا

انجاماننده

(اَ نَ دَ / دِ)

انجام دهنده. بپایان آورنده، فلان طلاّع انجده، فلان رسا و ضابط در معالی امور و غالب بر آنهاست. (ناظم الاطباء). و رجوع به نجود شود

لغت نامه دهخدا

نامالیده

(وَ)

نامال. نمالیده. مالیده ناشده. مقابل مالیده. رجوع به مالیده شود