معنی مکلندد - جستجوی لغت در جدول جو

بمعنی تکانیدن و افشاندن قالی و دامن و امثال آن باشد. (برهان). تکانیدن و افشاندن قالین و دامن و امثال آن باشد. (آنندراج). تکانیدن و افشاندن فرش و خالی (قالی) و دامن و جز آن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کلنده

(کَ لَ دَ / دِ)

لکلکه را گویند و آن چوبکی باشد که یک سر آن را به دول آسیا و سر دیگر آن را در سوراخ سنگ آسیا به عنوانی نصب کنند که از گردش سنگ آسیا آن چوبک حرکت کندو از دول کم کم دانه در آسیا ریزد. (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) :
گر همی گوییم گول و گرنمی گوییم گول
چون کلنده بر لب دولیم و تک تک می زنیم.
مولوی (از فرهنگ رشیدی).
و رجوع به لکلکه شود

لغت نامه دهخدا

الندد

(اَ لَ دَ)

سخت خصومت. (مهذب الاسماء). مرد سخت خصومت که بحق میل نکند. یلندد مثله. (منتهی الارب). بمعنی الدّ. (اقرب الموارد). و رجوع به الدّ شود

لغت نامه دهخدا

اکلند

(اُ لَ)

شهری در ایالات متحدۀ امریکا (کالیفرنیا) ، در خلیج سانفرانسیسکو، دارای 384600تن سکنه و صنایع فلزسازی. (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

مکلندی

(مُ لَ)

سخت و درشت از شتر و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج). سخت و درشت. (ناظم الاطباء). سخت و درشت. مکلندد. (از اقرب الموارد). شدیدالغلیظ. (محیطالمحیط)

لغت نامه دهخدا

مکاندن

(شِ شِ کَ تَ)

مکانیدن. رجوع به مکانیدن شود

لغت نامه دهخدا

مبلندی

(مُ لَ)

از ’ب ل د’، شتر استواراندام پرگوشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معلندد

(مُ لَ دِ)

زمینی که در آن نه آب باشد و نه چراگاه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

معلندد

(مُ لَ دَ / مُ لَ دِ)

چاره و گریز و یقال مالی عنه معلندد، ای بدّ. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیط المیحط). چاره و گریز. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اکلنداد

(اِ)

خود را به روی کسی افکندن. (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). خود را بر چیزی افکندن. (منتهی الارب) ، غلاف غوره و شکوفه برآوردن درخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از تاج المصادر بیهقی) (از المصادر زوزنی) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مالنده

(لَ دَ / دِ)

آنکه بمالد. و رجوع به مالیدن شود، دلاک. (ملخص اللغات حسن خطیب، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کیسه کش حمام. (یادداشت ایضاً) :
چونکه مالنده بدو گستاخ شد
در درستی آمد و درواخ شد.
رودکی (از لغت فرس چ اقبال ص 78)

لغت نامه دهخدا

مجلندی

(مُ لَ)

سخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط). شتر صلب و قوی. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مکنده

(مَ کَ دَ / دِ)

آنکه بمکد. آنکه چیزی را بمکد. حجوم. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنکه یا آنچه عمل مکیدن را انجام دهد: چون جای هوا اندرآن نی پاره خالی شود به بالا برآید و بر دهان آن مکنده رسد. (جامعالحکمتین ص 127). و رجوع به مکیدن شود

لغت نامه دهخدا

مغلندف

(مُ لَ دِ)

سخت تاریک. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). سخت تاریک. مغلنظف. (ناظم الاطباء). و رجوع به دو مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

مکلنزز

(مُ لَ زِ)

سختی نماینده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مکنده

آنکه چیزی را بمکد: (چو جای هوا اندر آن نی پاره خالی شود ببالا برآید و بر دهان آن مکنده رسد) (جامع الحکمتین. 127)، جمع مکندگان

فرهنگ لغت هوشیار

متلدد

گردن چپار دوبین کژ نگر

فرهنگ لغت هوشیار

کلندر

مردم نا تراشیده و نا هموار، چوب کنده نا تراشیده که گاه آنرا در پس در اندازند تا گشوده نگردد و گاه سوراخ کنند و پای مجرمان را بدان محکم نمایند: (بر گردن مخالف و بر پای دشمنت نکبت کند دو شاخی و محنت کلندری)، (پور بهای جامی)

فرهنگ لغت هوشیار

کلنده

چوبکی باشد که یک سر آنرا بدول آسیا بطوری نصب کنند که از گردش سنگ آسیا آن چوبک حرکت کند و از دول کم کم دانه در آسیا رود لکلکه: (گر همی گوییم گول و گر نمی گوییم گول چون کلنده بر لب دو لیم و تک تک میزنیم)، (مولوی)

فرهنگ لغت هوشیار