معنی کلندر
- کلندر((کَ لَ دَ))
- مرد درشت اندام و قلندر، چوب ناتراشیده که در پشت در اندازند تا در گشوده نشود
واژههای مرتبط با کلندر
کلندر
- کلندر
- قوی هیکل، تنومند، درشت اندام، قلندر، چوب بزرگ و ناتراشیده
کلندر
- کلندر
- مردم نا تراشیده و نا هموار، چوب کنده نا تراشیده که گاه آنرا در پس در اندازند تا گشوده نگردد و گاه سوراخ کنند و پای مجرمان را بدان محکم نمایند: (بر گردن مخالف و بر پای دشمنت نکبت کند دو شاخی و محنت کلندری)، (پور بهای جامی)
کلندر
- کلندر
- دهی از دهستان بالای شهرستان نهاوند است و 180 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
بلندر
- بلندر
- بلندتر
قلندر
- قلندر
- هر یک از افراد قلندریه، فرقه ای از صوفی که به دنیا بی توجه و نسبت به آداب و رسوم بی قید بوده اند
سلندر
- سلندر
- حیران، متحیر، سرگردان، ویلان
قلندر
- قلندر
- مجرد، بی قید و از دنیاگذشته، درویش
غلندر
- غلندر
- قلندر، مجرد، بی قید و از دنیاگذشته، درویش
کلندگر
- کلندگر
- کسی که با کلنگ زمین را بکند، آنکه با کلنگ کار کند، کلنگ زن، کلنگ دار
