- مقنن
قانون گذار، قانون شناس
معنی مقنن - جستجوی لغت در جدول جو
- مقنن (مُ قَنْ نِ)
قانون برآرنده و قانون شناس. (غیاث) (آنندراج). قانون آور وقانون گذار. (ناظم الاطباء). واضع قانون. قانون گذار. آیین گر. شارع. صادع. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مقنن قوانین، برقرارکننده قوانین. (ناظم الاطباء)
- مقنن قوانین، برقرارکننده قوانین. (ناظم الاطباء)
- مقنن (مُ قَنْ نَ)
آراسته شده و مرتب شده با قانون. مقننه. (ناظم الاطباء)
- مقنن
قانون شناس، قانون گذار، آیین گر
- مقنن ((مُ قَ نِّ))
قانونگزار
- مقنن
قانونگذار، واضع قانون
متضاد: مجری
متضاد: مجری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مِ)
لغت نامه دهخدا
دزی در ذیل قوامیس عرب این کلمه را معادل ’شاردونره’ فرانسوی آورده که از انواع مرغهای مهاجر و خوش آواز است و رنگ پرهای آن سرخ و سیاه و زرد و سپید و طول آن دوازده سانتیمتر است. ج، مقانین. و رجوع به دزی ج 2 ص 606 شود
(مُ بَنْ نِ)
لغت نامه دهخدا
آن که گوسفند را بندد برای فربه گردانیدن. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از فرهنگ جانسون)
(مُ جَنْ نِ)
لغت نامه دهخدا
قسمی از عنب الثعلب است. (فهرست مخزن الادویه) (تحفۀ حکیم مؤمن). نوعی از عنب الثعلب. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مُسَنْ نِ)
لغت نامه دهخدا
تیزکننده و روشن و تابان کننده کارزار و مانند آن، آراسته کننده و نیکوکننده سخن را، راست کننده نیزه را بسوی کسی. (از منتهی الارب) ، دندانپزشک. دندانساز، سنت گذار. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(مُ قَنْنی)
لغت نامه دهخدا
کاریزگر. (دهار). کاریزکننده. (غیاث). این کلمه اشتغال به ساختن قنات را می رساند. (ازانساب سمعانی). دانای مواضع آب در زمین و کننده کاریز. (ناظم الاطباء). کاریزکنه. کاریزکن. کان کن. کن کن. چاه کن. چاه جو. ابّار. کموش. کومش. کمانه. چاه گر. آنکه قنات یا چاه کند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مقنی الارض، هدهد. یعنی دانای مواضع آب از زمین. (منتهی الارب). هدهد. (ناظم الاطباء)
- مقنی الارض، هدهد. یعنی دانای مواضع آب از زمین. (منتهی الارب). هدهد. (ناظم الاطباء)
(مُ قَنْ نِ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث مقنن. رجوع به مقنن شود.
- قوه مقننه، قوه ای که حق قانونگذاری دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به همین ترکیب ذیل ’قوه’ شود.
- هیئت مقننه، مجموع مردمی که حق وضع قانون دارند. قوه مقننه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- قوه مقننه، قوه ای که حق قانونگذاری دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به همین ترکیب ذیل ’قوه’ شود.
- هیئت مقننه، مجموع مردمی که حق وضع قانون دارند. قوه مقننه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مُ قَنْ نَ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
مقنّن. (ناظم الاطباء). رجوع به مقنن شود.
- شروط مقننه، شرطهای موافق قانون. (ناظم الاطباء)
- شروط مقننه، شرطهای موافق قانون. (ناظم الاطباء)
پارسی تازی گشته مغنا مکنا روسری خرسند کننده پارچه ای که زنان سر خود را بدان پوشانند روسری مقنعه
بر ساخته از تازی دامی شکارگر (اسم ب صفت) صید کننده صیاد (مرغ آهو) : (آینه خالص نگشت او مخلص است مرغ را نگرفته است او مقنص است) (مثنوی. نیک. 318: 2)
توبره شکار، پیرا سپاه جماعتی سوار که بطمع غارت همراه لشکر شوند، جمع مقانب
قانونگزاری
متضاد: مجریه
متضاد: مجریه