معنی مقنن
- مقنن((مُ قَ نِّ))
- قانونگزار
واژههای مرتبط با مقنن
مقنن
- مقنن
- قانون گذار، قانون شناس
مقنن
- مقنن
- قانون شناس، قانون گذار، آیین گر
مقنن
- مقنن
- قانون برآرنده و قانون شناس. (غیاث) (آنندراج). قانون آور وقانون گذار. (ناظم الاطباء). واضع قانون. قانون گذار. آیین گر. شارع. صادع. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مقنن قوانین، برقرارکننده قوانین. (ناظم الاطباء)
مقنن
- مقنن
- آراسته شده و مرتب شده با قانون. مقننه. (ناظم الاطباء)
مقنن
- مقنن
- قانونگذار، واضع قانون
متضاد: مجری
مقنی
- مقنی
- چاه کن
مقننه
- مقننه
- آیین گذاری
مسنن
- مسنن
- دندان ساز، دندان پزشک
مقنع
- مقنع
- اقناع کننده، قانع کننده
