معنی مقبض در لغت نامه دهخدا

دستۀ شمشیر. (مهذب الاسماء). قبضه و گرفتنگاه از شمشیر و کارد و کمان. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). ج، مقابض. (اقرب الموارد).، - مقبض الرحی، دستۀ آس. (مهذب الاسماء).، - مقبض المفتاح، دستۀ کلید. (مهذب الاسماء)

معنی مقبض در فرهنگ لغت هوشیار

دسته دسته تیغ گرفتگاه کارد قبضه شمشیر و مانند آن دسته، جمع مقابض

معنی مقبض در فرهنگ فارسی معین

قبضه شمشیر و مانند آن، دسته، جمع مقابض

معنی مقبض - جستجوی لغت در جدول جو

مقبض(مَ بَ / بِ / مِ بَ)

لغت نامه دهخدا

مقبض

فرهنگ لغت هوشیار

مقبض((مَ بَ))

فرهنگ فارسی معین

مقبل

(پسرانه)

خوشبخت، خوش اقبال

فرهنگ نامهای ایرانی

مقبوض

گرفته شده، چیزی که به چنگ گرفته شده

فرهنگ فارسی عمید

منقبض

جمع شده، چروکیده، به هم کشیده، ترنجیده

فرهنگ فارسی عمید

مقبل

روی آورنده، روکننده به چیزی
خوشبخت، سعادتمند، نیک بخت، خوش طالع، نیکوبخت، خجسته طالع، فرّخ فال، مستسعد، طالع مند، فرخنده بخت، شادبخت، سفیدبخت، صاحب دولت، نیک اختر، بلندبخت، سعید، بلنداقبال، ایمن، نکوبخت، صاحب اقبال، بختیار، خجسته، اقبالمند، خجسته فال، جوان بخت، فرخنده طالع

روی آورنده، روکننده به چیزی
خوشبخت، سعادتمند، نیک بخت، خوش طالِع، نیکوبَخت، خَجَستِه طالِع، فَرُّخ فال، مُستَسعَد، طالِع مَند، فَرخُندِه بَخت، شادبَخت، سِفیدبَخت، صاحِب دُولَت، نیک اَختَر، بُلَندبَخت، سَعید، بُلَنداِقبال، اَیمَن، نِکوبَخت، صاحِب اِقبال، بَختیار، خَجَستِه، اِقبالمَند، خَجَستِه فال، جوان بَخت، فَرخُندِه طالِع

فرهنگ فارسی عمید

مقابض

قبضه ها و دسته های شمشیر و امثال آنکه به دست گرفته می شوند

فرهنگ فارسی عمید

مقرض

(مُ قَرْ رَ)

به مقراض خردکرده. خردکرده. ریزریز کرده: بهمن سفید دارچینی، گشنیز خشک طباشیر، پوست نارنج و ترنج، ابریشم مقرض... بسرشند. (تحفۀ حکیم مؤمن ذیل مفرح جالینوس). هلیلۀ کابلی، ابریشم مقرض، صندل سفید... بسرشند. (تحفۀ حکیم مؤمن ذیل مفرح اعظم). و رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن ذیل ابریشم شود

لغت نامه دهخدا

مقوض

(مُ قَوْوَ)

ویران کرده شده. (آنندراج). ویران شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

محبض

(مِ بَ)

چوبی که عسل بدان بیرون کنند و یا زنبوران را بدان رانند. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). انگبین کاو، کمان نداف. ج، محابض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آهن حلاج. مشتۀ حلاج. دستیانۀ حلاج. (مهذب الاسماء). مندف

لغت نامه دهخدا

متقبض

(مُ تَ قَبْبِ)

حبل متقبض، رسن کوتاه. (منتهی الارب). ریسمان کوتاه که کش نداشته باشد. (ناظم الاطباء) ، کسی که خودرا ضبط میکند و باز می ایستد. (ناظم الاطباء) ، شیر آمادۀ جستن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و رجوع به تقبض شود

لغت نامه دهخدا

مربض

(مَ بِ / مَ بَ)

گردآمدنگاه چرب روده. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). الامعاء المتحویه. (متن اللغه). مجتمع حوایا در بطن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مربض

(مَ بِ)

جای گوسفندان. (غیاث اللغات). جای باش گوسپندان. ج، مرابض. (منتهی الارب). مکان ربوض. و آن برای گوسفندان نظیر معطن است برای شتران. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

مقیض

(مَ)

جای بیضۀ مرغ. (منتهی الارب). جایی که در آن تخم مرغ می نهند. (ناظم الاطباء) ، آنجای از پوست تخم مرغ که چوزه و آب بیرون می آید. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منبض

(مَمْ بِ)

منبض القلب، جای جنبش دل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منقبض

(مُ قَ بِ)

درکشیده و ترنجیده شده، فراهم آمده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). درهم فشرده. باهم آمده. مقابل منبسط. (یادداشت مرحوم دهخدا) : اطراف چنان فراهم و منقبض که گویی در صره ای بستستی. (کلیله و دمنه) ، گرفته شده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گرفته شونده. (غیاث) (آنندراج) ، روی درهم کشیده و ترشروی. (ناظم الاطباء). گرفته خاطر. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- منقبض شدن، گرفتگی پیدا کردن. آژنگ گرفتن. روی درهم کشیدن. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- منقبض گردیدن،روی درهم کشیدن. مکدر شدن. دلگیر شدن:
منقبض گردند بعضی زین قصص
زآنکه هر مرغی جدا دارد قفص.
مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 248).
، تنگ بسته شونده. (غیاث) (آنندراج). تنگ بسته شده. (ناظم الاطباء) ، ستبر و غلیظ:
آب چشمت شور کرد و آب گوشت تلخ و خوار
آب بینی منقبض وآب دهانت نوش بار.
سنائی (دیوان چ مصفا ص 141)

لغت نامه دهخدا

منبض

(مِمْ بَ)

کمان پنبه زنی. (مهذب الاسماء). کمان نداف. (منتهی الارب). مندفه، یعنی آلت پنبه زنی. ج، منابض. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تقبض

(تَ بَرْ رُ)

در ترنجیده شدن پوست و درکشیده گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، باهم آمدن. (تاج المصادر بیهقی). فراهم آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تجمع. (اقرب الموارد) ، برجستن بر کسی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). برجهیدن، توقف بر کاری. (از اقرب الموارد) ، در گرفته شدن از چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مقرض

(مِ رَ)

گاز. آلتی که بدان طلا و نقره برند. مفرص. (زمخشری، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مقبضه

(مَ بَ / بِ ضَ / مِ بَ ضَ)

مقبض. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مقبض شود

لغت نامه دهخدا

مآبض

(مَ بِ)

جمع واژۀ مأبض. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مأبض شود