معنی مفاتحت - جستجوی لغت در جدول جو

مفاتحت

لغت نامه دهخدا

مناصحت

نصیحت کردن، اندرز دادن

فرهنگ فارسی عمید

ماتحت

مقعد، پایین، زیر

فرهنگ فارسی عمید

مشاتمت

یکدیگر را دشنام دادن

فرهنگ فارسی عمید

ممازحت

مزاح کردن، شوخی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مکاشحت

دشمنی کردن، پنهان داشتن دشمن

فرهنگ فارسی عمید

مخاتلت

یکدیگر را فریب دادن، فریب کاری

فرهنگ فارسی عمید

مناکحت

عقد ازدواج بستن، زناشویی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مفاتح

مفتّح ها، کلیدها، گشاینده ها، بازکننده ها، جمع واژۀ مفتّح

فرهنگ فارسی عمید

مسامحت

اهمال، کوتاهی، گذشت، ملاحظه کردن

فرهنگ فارسی عمید

مفارقت

جدا شدن از هم، جدایی و دوری

فرهنگ فارسی عمید

مفاتیح

مفتاح ها، کلیدها، جمع واژۀ مفتاح

فرهنگ فارسی عمید

مفادات

سربها دادن و کسی را آزاد کردن، فدیه

فرهنگ فارسی عمید

ممالحت

با هم نان ونمک خوردن، به هم اعتماد کردن

فرهنگ فارسی عمید

مکاوحت

با هم جنگ وستیز کردن، یکدیگر را دشنام دادن

فرهنگ فارسی عمید

مکافحت

رو به رو شدن با دشمن و زد و خورد کردن، دفاع کردن

فرهنگ فارسی عمید

مفازات

مفازه ها، بیابانهای بی آب و علف، جمع واژۀ مفازه

فرهنگ فارسی عمید

مواتات

موافقت کردن با کسی

فرهنگ فارسی عمید

مفاتحه

(مُ تَ / تِ حَ / حِ)

مفاتحه. با کسی چیزی ابتداء کردن. آغاز کردن. شروع کردن. شروع. آغاز: در میان هر دوبرادر مفاتحۀ مشاحتی ظاهر شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 389). و رجوع به مفاتحه و مفاتحت شود

لغت نامه دهخدا

مفاتح

(مَ تِ)

جمع واژۀ مفتاح. (منتهی الارب) (آنندراج). جمع واژۀ مفتاح و مفتح. (ناظم الاطباء). جمع واژۀ مفتح. (ترجمان القرآن) (اقرب الموارد). کلیدها: و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الا هو... (قرآن 59/6). ورجوع به مفتاح و مفتح شود، جمع واژۀ مفتح. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مفتح شود

جَمعِ واژۀ مفتاح. (منتهی الارب) (آنندراج). جَمعِ واژۀ مفتاح و مِفتَح. (ناظم الاطباء). جَمعِ واژۀ مفتح. (ترجمان القرآن) (اقرب الموارد). کلیدها: و عنده مفاتح الغیب لایعلمها الا هو... (قرآن 59/6). ورجوع به مفتاح و مفتح شود، جَمعِ واژۀ مَفتَح. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مفتح شود

لغت نامه دهخدا

ماتحت

(تَ)

مادون. آنچه در زیر باشد مقابل مافوق. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، کون. نشیمن. دبر. است. مقعد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مفاتحه

(طَ)

با کسی چیزی ابتدا کردن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) (از المنجد). چیزی آغاز کردن. (آنندراج). و رجوع به مدخل های قبل و بعد شود، با کسی دری باز گشادن. (المصادر زوزنی). با یکدیگر در باز گشودن. (آنندراج) ، با کسی به حاکم شدن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). با همدیگر پیش حاکم رفتن. (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، آسان گردانیدن بیع. (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد) ، گاییدن. (منتهی الارب) (آنندراج). مجامعت کردن. (از ناظم الاطباء) ، تقاضانمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مفاتحه

با کسی چیزی ابتدا کردن

فرهنگ لغت هوشیار

مشاتمت

یکدیگر را دشنام دادن

فرهنگ لغت هوشیار

مسافحت

زنا کردن، زنا

فرهنگ لغت هوشیار

مسامحت

با هم کار آسان گرفتن، گذشت کردن

فرهنگ لغت هوشیار

مخاتلت

فریفتن فریب دادن، فریب

فرهنگ لغت هوشیار

ما تحت

مقعد دبر. یا ما تحت. پایین زیر

فرهنگ لغت هوشیار

فاتحت

مونث فاتح، آغاز هر چیز اول مقابل خاتمه، جمع فواتح. یا فاتحه فکرت. آغاز اندیشه، ابتدای سخن. یا آغاز و خاتمه. آغاز و انجام. یا فاتحه نخواندن برای کسی. اهمیتی بدو ندادن، توضیح منشا این مثل الف لیله و لیله است

فرهنگ لغت هوشیار