معنی فاتحت
- فاتحت((تِ حَ))
- فاتحه، آغاز کار، اول چیزی، دعای خیر برای مرده
واژههای مرتبط با فاتحت
فاتحت
- فاتحت
- مونث فاتح، آغاز هر چیز اول مقابل خاتمه، جمع فواتح. یا فاتحه فکرت. آغاز اندیشه، ابتدای سخن. یا آغاز و خاتمه. آغاز و انجام. یا فاتحه نخواندن برای کسی. اهمیتی بدو ندادن، توضیح منشا این مثل الف لیله و لیله است
فاتحه
- فاتحه
- اولین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۷ آیه، حمد، فاتحه الکتاب، ام الکتاب، وافیه، شکر، سبع المثانی، قرائت سورۀ فاتحه برای آمرزش روح درگذشته، فاتحه خواندن، آغاز، اول
فاتحه خواندن: قرائت سورۀ فاتحه برای آمرزش روح درگذشته
فاتحه
- فاتحه
- اول چیزی را گویند و نام نخستین سوره از قرآن کریم می باشد
ماتحت
- ماتحت
- آنچه در زیر باشد مقابل مافوق
فاتحه
- فاتحه
- مؤنث فاتح، آغاز کار، اول چیزی، دعای خیر برای مرده، فاتحت
فاتحه چیزی را خواندن: دیگر امید بازیافتن چیزی را نداشتن، مصرف کردن و به اتمام رساندن
فاتحه نخواندن: برای کسی یا چیزی اهمیت نداشتن
ماتحت
- ماتحت
- پایین، زیر، در فارسی به معنای مقعد
ماتحت
- ماتحت
- مقعد، پایین، زیر
فاتحه
- فاتحه
- یا فاتحهالکتاب. نام نخستین سورۀ قرآن کریم که سورۀ حمد نیز گویند. چون در مجلس سوگواری این سوره را برای شادی روان مرده میخوانند، ’فاتحه خوانی’ بمعنی سوگواری بکار میرود
ماتحت
- ماتحت
- مادون. آنچه در زیر باشد مقابل مافوق. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، کون. نشیمن. دُبُر. اِست. مقعد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)