- مغیث
فریادرس، آنکه به یاری دیگری می شتابد، دادرس
معنی مغیث - جستجوی لغت در جدول جو
- مغیث(مُ)
اسم وادیی است که قوم عاد در آن به هلاکت رسید. (از معجم البلدان)
- مغیث(مُ)
نامی ازنامهای خدای تعالی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- مغیث(مَ)
گیاه بر زمین افتاده از شدت باران. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مرد شریر. (از اقرب الموارد)
- مغیث
فریاد رس بفریاد رسنده یاری کننده فریاد رس
- مغیث((مُ))
به فریاد رسنده، یاری کننده
- مغیث
صفت فریادرس، یاری کننده، یاریگر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ غَیْ یا)
لغت نامه دهخدا
دارای غایت. (معجم متن اللغه). آنچه برای آن غایتی معین شده است و گویند غایت داخل در مغیا نیست. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد) ، چیزی که قانون برای آن غایتی قرار داده باشد، چنانکه در مادۀ 227 دادرسی مدنی که می گوید: ’در صورتی که درخواست کننده تأمین تا ده روز بعد از صدور قرار تأمین دادخواست نسبت به اصل دعوی ندهد قرار تأمین را دادگاه به درخواست طرف مقابل ملغی می نماید’ و مقنن برای دادن دادخواست نسبت به اصل دعوی در فرض بالا روز یازدهم پس از صدور قرار تأمین را غایت قرار داده است و دادن دادخواست مزبور مغیا به غایت مذکور است. بحثی است در علم اصول در این گونه موارد که آیا غایت داخل در مغیاست یا نه. (ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی)
(لَ)
لغت نامه دهخدا
آنچه زهر آمیخته جهت شکار کرکس گسترند، گندم و جو آمیخته. (منتهی الارب). طعام یغش بالشعیر. (بحر الجواهر)
(مُ رَیْ یَ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از ترییث. رجوع به ترییث شود، رجل مریث العینین، مرد سست نظر. (منتهی الارب). بطی ءالنظر. (اقرب الموارد)
(مُ دَیْ یَ)
لغت نامه دهخدا
رام از هر چیزی: طریق مدیث، راه کوفته و پاسپرده. بعیر مدیث، مذلل بالریاضه. (منتهی الارب). طریق مدیث، مطروق. (از اقرب الموارد). نعت مفعولی است از تدییث به معنی تذلیل. رجوع به تدییث شود
(مَ ثَ)
لغت نامه دهخدا
ارض مغیثه، زمین باران رسیده. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
کلز انار دشتی از گیاهان گیاهی از تیره پنیر کیان که ریشه اش مورد استفاده دارویی است: رمان بری مغیث انار صحرایی. توضیح مصحف آن} معاث {است
