- مستذمی(مُ تَ)
مستذم. نعت فاعلی از استذماء. آنکه به دنبال مال دیگری میرود و آن را می ستاند. (اقرب الموارد). رجوع به استذماء شود
معنی مستذمی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دارای امنیت، غیر مسلمانی که وارد سرزمین اسلامی شده و دارای امنیت و مصونیت است
(مُ تَ شَ)
لغت نامه دهخدا
حالت و کیفیت محتشم:
شحنۀ این راه چو غارتگر است
مفلسی از محتشمی بهتر است.
نظامی.
رنجه مشو راحت رنجور باش
ساعتی از محتشمی دور باش.
نظامی.
حکم چو بر عاقبت اندیشی است
محتشمی بندۀ درویشی است.
نظامی (مخزن الاسرار ص 83)
شحنۀ این راه چو غارتگر است
مفلسی از محتشمی بهتر است.
نظامی.
رنجه مشو راحت رنجور باش
ساعتی از محتشمی دور باش.
نظامی.
حکم چو بر عاقبت اندیشی است
محتشمی بندۀ درویشی است.
نظامی (مخزن الاسرار ص 83)
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
با هم نبرد کننده به بزرگی. (آنندراج). باهم نبرد کننده در برتری و فضیلت. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تسامی شود
(مُ تَ رِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استذراع. پنهان شده بوسیلۀ چیزی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استذراع شود
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
مستدم. نعت فاعلی از استدماء. آنکه به مدارا و نرمی حق خود را از غریم بستد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، خون آرنده از بینی خود و سر پست کننده در آن حالت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استدماء شود
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استذکاء. آتش سخت زبانه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استذکاء شود
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استذراء. پناه گیرنده به کسی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بز گشن خواه. (منتهی الارب) ، به سایۀ درخت شونده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استذراء شود
(مُ تَ ذِم م)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استذمام. آنکه کاری می کند که سزاوار نکوهش می گردد. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به استذمام شود
در تازی نیامده باژوژولی محصلی مالیات تحصیلداری: وی را بنواخت و بزرگ شغلی فرموداو را وبه مستحثی رفت و بزرگ مالی یافت
