- مستثخن (مُ تَ خِ)
نعت فاعلی از مصدر استثخان. غلبه کننده. (اقرب الموارد). رجوع به استثخان شود
معنی مستثخن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
چیزی که از حکم عمومی خارج و برکنار شده باشد، استثناشده، بیرون کرده شده
زشت شمرنده پچل زشت، آک دانسته، پار تاز: دو رگه پارسی تازی عیب گرفته شده، زشت رکیک: و این لفظ اگر مستهجن است باز گفتن بر زبان راند، مرد دورگه که نیمی عرب و نیمی عجم باشد و بزعم عرب چنین کس غیرفصیح بود
یاری خواهنده استعانت کننده یاری خواهنده: ای همه هستی که هست از کف تو مستعار نیست نیازی که نیست بر در تو مستعین. (خاقانی)
نیک افتاده پسندیده خجیر، جمع مستحسنه، نیک افتاده ها پسندیدگان نیکو شمرده شده پسند کرده، پسندیده ستوده
سنگین، ناتوان سست از خواب یا بیماری سنگین و سست از بیماری خواب بخل و غیره: آنچه شعراء متقدم دراشعار مستثقل خویش آورده اند
