- مستبهم (مُ تَ هَِ)
نعت فاعلی از مصدر استبهام. امر مستبهم، کار بسته و مشتبه و مغلق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استبهام شود
معنی مستبهم - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استفهام. فهمیدن خواهنده. (از منتهی الارب). آگاهی خواهنده و فهمیدن خواهنده. (از اقرب الموارد). پرسنده. دانستن خواه. رجوع به استفهام شود
(مُ تَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استبهال. والی مستبهل، والی که رعیت را مهمل و بی قید گذارد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استبهال شود
(مُ تَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استبهاج. شادمان شونده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). شاد و شادمان و خوشحال. (ناظم الاطباء). رجوع به استبهاج شود
(مُ تَ هَِ م م)
لغت نامه دهخدا
خواهنده از کسی که نسبت به کاری اهتمام ورزد، اهتمام ورزنده به کار قوم خود. (از اقرب الموارد). اندوهگین شونده و رنج برنده به کار قوم. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به استهمام شود
(مُ تَ بَهَْ هَِ)
لغت نامه دهخدا
سخن بسته. (آنندراج). مبهم و نامعلوم و نامحقق ونهفته و پوشیده و مخفی و غیرقابل فهم. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تبهم شود، غیرمعروف. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبهم شود
نو پیدا، نوداننده عجیب شمرده بدیع دانسته، عجیب شگفت: اگر تو این راز در پرده خاطر پوشیده داری از حسن عهد و صدق و داد تو مستبدع نیست... عجیب شمرنده چیزی را بدیع داننده
دور شمرده، دور از باور باور نکردنی دور شمرنده، دوری جوینده بعیدشمرده شده آنچه عقلا بعید بنظرآید: از فلان این کار مستبعد نیست
مستحبه در فارسی مونث مستحب روا چنب، خواستنی دلخواه مونث مستحب جمع مستحبات
