معنی مرتکی در لغت نامه دهخدا

همیشه و برجای. (منتهی الارب). دائم و ثابت. مراکی. (متن اللغه) (از اقرب الموارد)، اعتماد کننده: انا مرتک علی کذا، یعنی اعتماد کننده ام بر وی. ما لی مرتکی الا علیک، نیست مرا اعتمادی مگر بر تو. (منتهی الارب). معتمد. نعت فاعلی است از ارتکاء. رجوع به ارتکاء شود

معنی مرتکی در لغت نامه دهخدا

محل اعتماد و کسی که بر آن اعتماد کنند. معتمد. امین. بااعتبار. (ناظم الاطباء). معول. نعت مفعولی است از ارتکاء. رجوع به ارتکاء شود، معاون. (ناظم الاطباء). رجوع به معنی قبلی شود

معنی مرتکی - جستجوی لغت در جدول جو

مرتکی

لغت نامه دهخدا

مرتکی

لغت نامه دهخدا

مرتضی

(پسرانه)

پسندیده شده، مورد رضایت و پسند قرار گرفته

فرهنگ نامهای ایرانی

مرتشی

رشوه گیر

فرهنگ فارسی عمید

مرتکو

مرکو، گنجشک، پرندۀ کوچک خاکی رنگ وحلال گوشت از دستۀ سبکبالان، ونج، مرگو، عصفور، بنجشک، چتوک، چکوک، چغک

فرهنگ فارسی عمید

مرتدی

کسی که ردا پوشیده باشد، محتجب

فرهنگ فارسی عمید

مرتکب

اقدام کننده به کاری به ویژه کار زشت

فرهنگ فارسی عمید

مرتضی

پسندیده، خوب و مرغوب، برگزیده، پسندکرده شده

فرهنگ فارسی عمید

مشتکی

شکایت کننده

فرهنگ فارسی عمید

مرتجی

امیدوار، آنکه نسبت به برآورده شدن آرزویش خوشبین باشد، آرزومند، متوقع، مایۀ امید، راجی، بیوسنده

فرهنگ فارسی عمید

مرتضی

خشنود، برگزیده، لقب حضرت علی (ع)

فرهنگ لغت هوشیار

مرتشی

رشوه گیر

فرهنگ لغت هوشیار

مشتکی

گرزیده (گرزش شکایت) نال انگیز گله انگیز گرزنده نالنده گله مند کسی که ازو شکایت کنند شکایت کننده گله کننده: عجزه ومساکین و مردم گیلان از سلوک ناهنجار واطوار ناهموار مومی الیه (کذا)، . . متضرر و مشتکی بودند

فرهنگ لغت هوشیار