- متواقح (مُ تَقِ)
مغرور و گستاخ بدیگری. (ناظم الاطباء)
معنی متواقح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که مالی یا ملکی از طرف کس دیگر به او مصالحه شود، کسی که در عقد صلح مالی را قبول می کند، کسی که با دیگری صلح و سازش کند
پی در پی، ازپی هم پیاپی آینده، در علوم ادبی در علم عروض قافیه ای که میان دو حرف ساکن آن یک حرف متحرک باشد مانند مارا و یارا
(مُ تَ قِ)
لغت نامه دهخدا
دو گروه که با هم به جنگ ایستاده شوند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دشمن و حریف رویاروی. (ناظم الاطباء). و رجوع به تواقف شود
(مُ تَ قِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه به اوقص ماند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که خود را به کوتاه گردن مانندکند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تواقص و اوقص شود
(مُ تَ قِ)
لغت نامه دهخدا
پشت به پشت پیوسته. (ناظم الاطباء). پشت به سوی یکدیگرکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفاقح شود
(مُ تَ طِ)
لغت نامه دهخدا
با هم فراگیرنده شر و بدی را، فتنه انگیزنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مشغول به ستیزه و جدال سخت. (ناظم الاطباء). و رجوع به تواطح شود
(مُ تَ ضِ)
لغت نامه دهخدا
نبرد کننده در آب دادن و در رفتن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تواضح شود
جمع متصاعد، فرا یازان سازش پذیر، سازشگر سازش کننده آشتی کننده سازش کننده، قبول کننده عقد صلح کسی که در عقد صلح طرف ایجاب واقع شود آنکه مالی یا ملکی باوصلح شود مقابل مصالح (مصالح و متصالح را طرفین صلح نامند) جمع متصالحین
دیدار کننده، همبر خورد، رو به رو روبرو شونده، دو چیز که در نقطه ای بهم رسند
