معنی متهشهش - جستجوی لغت در جدول جو

متهشهش(مُ تَ هََ هَِ)

لغت نامه دهخدا

مترشش

چکنده، چیزی که قطره قطره فروریزد

فرهنگ فارسی عمید

متهمه

متهم، آنکه به او تهمت زده شده، آنکه کار بدی به او نسبت داده شده

فرهنگ فارسی عمید

متشوش

دارای تشویش، آشفته، مضطرب، پریشان

فرهنگ فارسی عمید

متهمش

(مُ تَ هََ مْ مِ)

چشمۀ چاه که روان شود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چشمۀ روان شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهمش شود

لغت نامه دهخدا

متهوش

(مُ تَ هََ وْ وِ)

آمیخته شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، درهم آمیخته. (ناظم الاطباء) ، انبوهی کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). انبوهی کرده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متشوش

(مُ تَ شَوْ وِ)

کارشوریده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آشفته و مضطرب و پریشان. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشوش شود

لغت نامه دهخدا

متشهد

(مُ تَ شَهَْ هَِ)

آن که اشهد ان لااله الااﷲ گوید. (آنندراج). کسی که تشهد بیان می کند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از منتهی الارب). و رجوع به تشهد شود

لغت نامه دهخدا

متشهل

(مُ تَ شَهَْ هَِ)

آب روی رفته. تشهل ماء الوجه، رفتن آب روی است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشهل شود، پژمرده سیما. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متشهی

(مُ تَ شَهَْ ها)

خواسته و آرزو داشته شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متشهی

(مُ تَ شَهَْ هی)

خواهانی چیزی کننده. (آنندراج). آرزومند و مشتاق و کسی که خواهان چیزی باشد پس از خواهانی و دارای شهوتی باشد پس از شهوت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مترشش

(مُ تَ رَشْ شِ)

چکنده. مایعریزنده. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به ترشش شود

لغت نامه دهخدا

تهشیش

(تَ یِ)

سست شمردن کسی را، شادمان گردانیدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متهشهشه

(مُ تَ هََ هَِ شَ)

زن شوی دوست و شادمان به شوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط)

لغت نامه دهخدا

متمشش

(مُ تَ مَشْ شِ)

کسی که می خاید کنار استخوان را و می مکد مغز آنرا. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تمشش شود

لغت نامه دهخدا

منتهشه

(مُ تَ هَِ شَ)

زن که در مصیبت روی را بخراشد و طپانچه زند بر آن. (منتهی الارب) (آنندراج). زنی که در ماتم و سوگواری و مصیبت روی را بخراشد و تپانچه زند بر آن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متهامش

(مُ تَ مِ)

در یکدیگر درآینده و جنبنده با هم. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آمیخته و درهم. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهامش شود

لغت نامه دهخدا

متخشخش

(مُ تَ خَ خِ)

آوازکننده مثل کاغذ و آلات حرب. (آنندراج). سلاح آوازکننده و کاغذ خشخش کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ بعدشود، پنهان شونده در میان درخت. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخشخش شود

لغت نامه دهخدا

متهلهل

(مُ تَ هََ هَِ)

نسج سست و تنک بافته: از بیماریها که معده را افتد هیچ بتر از آن نیست که نسیج لیفهای او متهلهل شود یعنی بافتۀ آن سست شود. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و رجوع به تهلهل شود

لغت نامه دهخدا

متوشوش

(مُ تَ وَ وِ)

جنبنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جنبیده و حرکت کرده. (ناظم الاطباء) ، همدیگر پس و پیش و زیر و زبر شونده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به توشوش شود

لغت نامه دهخدا

متهسهس

(مُ تَ هََ هَِ)

زره آوازکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زره و پیرایۀ آواز دهنده و بر هم خورنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهسهس شود

لغت نامه دهخدا

متهزهز

(مُ تَ هََ هَِ)

دل مسرور گشته و شاد شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهزهز شود

لغت نامه دهخدا

متهبهب

(مُ تَ هََ هَِ)

جنبنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جنبیده از این طرف به آن طرف و لرزان. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهبهب شود