معنی متنجد - جستجوی لغت در جدول جو

متنجد(مُ تَ نَجْ جِ)

لغت نامه دهخدا

مستنجد

یاری خواهنده، دلیر، توانا

فرهنگ فارسی عمید

متهجد

کسی که شب تا سحر برای نماز و عبادت بیدار بماند، شب زنده دار

فرهنگ فارسی عمید

متنجس

نجس شونده، ناپاک

فرهنگ فارسی عمید

متنجع

(مُ تَ نَجْ جِ)

به طلب آب و علف شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جویندۀ آب و علف. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنجع شود

لغت نامه دهخدا

متناد

(مُ تَ نادد)

پراکنده شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) ، پراکنده. (ناظم الاطباء). متفرق. (از اقرب الموارد) ، از هم گریزنده و رمنده. (آنندراج) (منتهی الارب). فرار کرده و گریخته بطور پریشان و بی ترتیب. (ناظم الاطباء). متخایف و متنافر. (از اقرب الموارد). و رجوع به تناد شود

لغت نامه دهخدا

متمجد

(مُ تَ مَجْ جِ)

بزرگ. (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به تمجد شود، ستوده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنجی

(مُ تَ نَجْ جی)

آن که زمین بلند را جوید. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تنجی شود

لغت نامه دهخدا

متنجن

(مُ تَ جَ)

قسمی از خورش که از گوشت و روغن و آلو و قیسی و گردو و خلال بادام و پسته و خلال نارنج می سازند. (ناظم الاطباء). خورشی که از گوشت و روغن و پیاز سرخ کرده با انواع میوه های خشک چون گردو و آلو و گوجه برقانی و بادام و پسته و غیره سازند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). متنجان. و رجوع به مطنجن شود

لغت نامه دهخدا

متنجم

(مُ تَ نَجْ جِ)

ستاره شناس و وقت شناس. (منتهی الارب) (آنندراج). ستاره شناس و وقت شناس و منجم. (از اقرب الموارد) ، کسی که از بی خوابی و یا از عشق، ستاره می شمارد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تنجم شود

لغت نامه دهخدا

متوجد

(مُ تَ وَ ج جِ)

شکایت نماینده بیخوابی و جز آنرا. (آنندراج) (از منتهی الارب). شکایت کننده از بیخوابی. (ناظم الاطباء) ، اندوهگین. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ملول و محزون. و رجوع به توجدشود، ناخوش و بیمار. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنجز

(مُ تَ نَجْ جِ)

روایی خواهنده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تنجز شود، کسی که تعجیل میکند در هر چیزی بطور لیاقت و روایی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنجح

(مُ تَ نَجْ جِ)

روائی خواهنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که روایی و آسانی میخواهد. (ناظم الاطباء). رجوع به تنجح شود، کامیاب و بهره مند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنجث

(مُ تَ نَجْ جِ)

بازکاونده. (آنندراج) (منتهی الارب). بازکاونده و تفحص کننده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تنجث شود

لغت نامه دهخدا

متهجد

(مُتَ هََ جْ جِ)

آن که به شب بیدار باشد. (آنندراج) (از منتهی الارب). بیدار و بی خواب و بیدار در شب و از خواب برخیزنده در شب. (ناظم الاطباء). کسی که در شب جهت عبادت پروردگار برخیزد. شب زنده دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، خفته در شب. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به تهجد شود

لغت نامه دهخدا

مستنجد

(مُ تَ جِ)

آنکه پس از ضعف توانا شده باشد، یاری خواهنده و یاری طلب ومستعین. (از اقرب الموارد). رجوع به استنجاد شود

لغت نامه دهخدا

مستنجد

(مُ تَ جِ)

المستنجدبالله از خلفای بنی عباس (555- 566 ه. ق) :
چو آسمان ورق عهد مقتفی بنوشت
برآمد آیت مستنجد از صحیفۀ حال.
خاقانی.
رجوع به مستنجد بالله شود

لغت نامه دهخدا

متنجس

(مُ تَ نَجْ جِ)

ناپاک. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آلوده و ناپاک. (ناظم الاطباء). نجس شده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تنجس شود