معنی متهجد
- متهجد((مُ تَ هَ جِّ))
- آن که شب هاتا هنگام سحر به عبادت خدا پردازد، شب زنده دار
واژههای مرتبط با متهجد
متهجد
- متهجد
- کسی که شب تا سحر برای نماز و عبادت بیدار بماند، شب زنده دار
متهجد
- متهجد
- شب زنده دار
متهجد
- متهجد
- آن که به شب بیدار باشد. (آنندراج) (از منتهی الارب). بیدار و بی خواب و بیدار در شب و از خواب برخیزنده در شب. (ناظم الاطباء). کسی که در شب جهت عبادت پروردگار برخیزد. شب زنده دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، خفته در شب. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به تهجد شود
متهجد
- متهجد
- شب زنده دار، عابد شب زنده دار
متجهد
- متجهد
- آنکه شبها تا هنگام سحر بعبادت خدا پردازد شب زنده دار جمع متجهدین
متهجز
- متهجز
- بسیجیده ساخته و آماده
متهود
- متهود
- توبه کننده. (از آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). توبه کرده. (ناظم الاطباء). التایب. (مهذب الاسماء) ، جهود شونده. (آنندراج). یهودی شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، برگشته از حق. (ناظم الاطباء) ، کار نیکو نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) ، آهسته در رفتار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهود شود
متوجد
- متوجد
- شکایت نماینده بیخوابی و جز آنرا. (آنندراج) (از منتهی الارب). شکایت کننده از بیخوابی. (ناظم الاطباء) ، اندوهگین. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ملول و محزون. و رجوع به توجدشود، ناخوش و بیمار. (ناظم الاطباء)
متمجد
- متمجد
- بزرگ. (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به تمجد شود، ستوده. (ناظم الاطباء)